Imprisoned Love (A Dark Romance) UNDER EDITING

Chapter Forty-four

.
"Choose, it's either you'll let me abórt the baby or I'll kíll myself?"

"It's a tough question, right?" tumango tango ako.

"Either well, I'm not giving you a chance you to let the baby survive as what you wanted." dagdag ko.

Dahan dahan at ilang beses syang umiling sa 'kin. Punong puno nang pinaghalong dismaya, takot, at pag aalala. Nakakuyom ang mga kamao at nanginginig ang baba. Pulang pula ang mga mata at bumibigat ang hininga.

"What? You wanna cry? You look like was about to cry." natatawa kong wika.

I let out a small laugh, "Go on! Cry! You can scream all you want, cry, or even beg for my mercy, I will never listen to you and I'll abórt this child. I don't care if you go if you go depressed, tired, or in a worse pain. This time you can't control me, I'll do it. And I won't stop until I'm satisfied."

Without thinking twice I let what my mind wants to say.

I remember the last night, when he said those words to me.

"'You can scream all you want, cry, or even beg for my mercy, I don't care if you go dry, tired, or in a worse pain. I won't stop fvcking you 'till I'm satisfied.' do you remember that line? I believe you do, sinabi mo sa 'kin 'yan, and now what made you think that I'll listen to you."

Walang preno ang bibig ko at tuloy tuloy na nagsasalita sa kung ano ang siniisigaw ng utak ko.

'Yan ang katagang binitawan niya nang gabing iyon, "And it's fair, binabalik at pinaparamdan ko lang sa'yo. Now, Damian. Feel it!"

I have the right to do this and to make a decision.

Napahawak ako sa t'yan ko.

Do I really?

"Cherry, please you can't do this to me." he tried to beg me and hold both of my hands.

"What?!" malakas akong natawa at umigting ang pangang tumingin sa kanya.

"Naririnig mo ba ang sarili mo?!" malakas na sigaw ko.

"Why can't I do that to you, and then you do whatever you want from me?! How unfair is that?!" galit na sigaw ko at nanlilinsik ang mga mata.

"Get the fvck out of my." malakas ko syang tinulak.

"You'll have to kill me first before you can order me, starting from now." dagdag ko at tuluyan na hinila ng dextrose pa alis sa kamay ko.

Sunod sunod ang galawan na bumaba ang kama at naglakad palayo sa kanya papunta sa pinto para lumabas.

Inabot ko ang door knob at pipihitin pa sana ang pinto para buksan ngunit bago kopa magawang buksn 'yon ay kusa nang bumukas ang pinto.

Bahagya akong napa atras at napatingin ako sa baba, una kong nakita ang dalawang pares ng black high heels sa harapan ko. Dahan dahan na tinaas ang tingin ko sa kanya. Mula sa black high heels nito at sa damit nitong naka business attire.

"D-day—y-you.." nanlaki ang mata ako at halos hindi makapag salita ng maayos sa gulat.

"Hello, Cherry." nakangiting bati niya sa 'kin.

Napatingin ako kay Damian.

Did he call for her?

"A-ate.." pabulong na pagtawag niya sa babaeng nasa harapan ko.

"D-dianne.." bulong ko.

"Yes, it's me. Surprised?" ngumiti siya ng malaki habang malalim ang mga matang nakatingin sa 'kin.

May dala siyang basket na naglalaman ng mga prutas sa kabilang kamay niya at maliit na itim na bag naman sa kanang kamay niya.

Prente siyang nakatayo at napapatingila ako dahil sa tangkad niya. Ngunit ang mga mata niya ay walang emosyon at nagdidilim na nakatingin sa 'kin.