Hogwarts'ta Türk Cadı

Bölüm VI

Dersler devam ederken bir yandan da Quidditch antrenmanlarına giden Mine için her şey yolunda gözüküyordu.

Harry, Gryffindor arayıcısı olmuştu. Her antrenmanda yara izini tutup inlemeye başladığı için Gryffindor'un antrenmanları kısa sürüyordu. Bir hafta sonra Gryffindor - Ravenclaw maçı olacaktı. Bu yüzden Gryffindor'un antrenman yapamaması Ravenclaw'un yararınaydı.

* * * * * *

Öğleden sonraki Karanlık Sanatlara Karşı Savunma dersinde Profesör Quirrell'i dinlerken sırasına atılan kağıt Mine'nin dikkatini dağıtmıştı. Kağıdı açtı. Hufflepuff arayıcısı Cedric Diggory eğri büğrü yazısıyla "Bu akşam yemekten sonra kütüphane kapısında ol. Ne bulduğuma inanamayacaksın. -Cedric" yazmıştı.

* * * * * *

Cedric'in göstereceği şeyi merak eden Mine akşam yemeğini hızla bitirip kütüphaneye doğru yola koyuldu. Öğrenciler yavaş yavaş yatakhanelerine dönüyorlardı. Dikkat çekmemek için elinden geleni yapıyordu. Kısa süre sonra Cedric geldi.

Filch ve Bayan Norris'e yakalanmamaya çalışarak koridor boyunca yürüdüler. Ardından bir odaya girdiler. İçinde sadece bir ayna olan odaya.

"Bu da ne?" diye sordu Mine. Cedric'in şaka yaptığını düşündü. Bir ayna görmek için mi yasak olduğu halde bu saatte yatakhane dışındalardı?

Cedric: "Gel, karşısına geç. Ne görüyorsun?" dedi.

"Kendimi." demekle yetindi Mine.

"Ne? Sadece kendini mi? İyice bak. Odaklan, daha dikkatli." dedi Cedric.

"Sadece kendimi görüyorum. Sen ne görüyorsun ki? Edward Cullen'ı mı?"

"Ben... Ben kendimi görüyorum... Elimde... Elimde Quidditch Kupası var... Şampiyon oluyoruz... Hufflepuff kazanıyor!" dedi Cedric gözleri ışıldayarak aynaya bakarken. Sonra gözlerini Mine'ye çevirdi: "Bu ayna geleceği gösteriyor olmalı."

* * * * * *

Ertesi akşam Mine tekrar aynaya gitmeye karar vermişti. Herkes uyuduktan sonra gizlice yatakhaneden kaçıp aynanın olduğu odaya girdi. Aynanın karşısına oturdu. Yine sadece kendisini görüyordu. Bir süre daha aynaya baktıktan sonra Profesör Dumbledore'un sesini duydu. Hemen ayağa kalktı. Özür dilemek üzereyken Dumbledore söze başladı: "Mine, bakıyorum da Kelid Aynası'nı keşfetmişsin."

"Kelid Aynası mı? İsmi bu mu?"

"Evet, öyle. Kelid Aynası kalbimizdeki en derin hayal ve mutlulukları gösterir. Söyle bakalım, sen ne görüyorsun?"

"Ben... Sadece kendimi görüyorum, Profesör." dedi Mine.

"Dünyanın en mutlu insanı, Kelid Aynası'na baktığı zaman sadece kendini görür." derken Dumbledore'un yüzüne bir gülümseme yerleşti.

"Siz aynaya baktığınızda ne görüyorsunuz, Profesör?" diye sordu Mine.

"Ben mi? Ben... Çorap ördüğümü görüyorum."

* * * * * *

Yatakhaneye dönerken koridorda Bay Filch'in sesini duyan Mine, aceleyle yönünü değiştirip koşmaya başladı. Yine McGonagall tarafından cezalandırılmak istemiyordu. Karşısına çıkan ilk odaya girdi. Odada eski heykeller vardı. Hepsinin üzeri toz ve örümcek ağı kaplıydı. Merakına yenilip odada ilerlemeye başlamıştı ki aklına bir şey dank etti: "... sağ kanattaki üçüncü kat koridoru acı çekerek ölmek istemeyen bütün öğrenciler için yasaktır."

Burada olmaması gerekiyordu. Ancak karşısına çıkan diğer kapıyı görünce merakına yenik düşüp oraya girmeye karar verdi.

Korkusunu bastırmak için Nihat Doğan'ın Taciz Ederim adlı şarkısını mırıldanıyordu. Kapıyı açtı, birkaç adım attıktan sonra gördüğü üç başlı köpek karşısında donakaldı. Köpekler uykudan uyandı ve hırlamaya başladı. O anda Mine müziğin köpekleri uyuttuğunu, o mırıldanmayı kestiği anda uyandıklarını fark etti. Soğukkanlılığını koruyarak mırıldanmaya devam etti: "Benim olmazsan taciz ederim, bana gelmezsen yer bitiririm..." İşe yaramıştı, köpekler tekrar uykuya dalmıştı.

Köpeklerin yanında, yerde, küçük bir kapak gördü. Kapak bodrum gibi bir yere iniyor olmalıydı. Ancak bununla tek başına baş edemeyeceğini düşündüğü için yatakhaneye dönmeye karar verdi.

Gördüklerini Cho'ya anlatmak istiyordu. Beraber oraya gidip içerde ne olduğunu öğrenebilirlerdi. Dumbledore oraya girilmesini neden istemiyordu? Sakladığı şey neydi?