het is inmiddels 7 uur, we zijn vanaf het strand terug naar het hotel gegaan en stiekem onze kamers ingesneaked. We hadden eigenlijk al vertrokken moeten zijn naar het vliegveld maar doordat wij later waren is iedereen nu op ons aan het wachten.
Ik heb snel gedoucht, omgekleed, wat make up opgedaan en ingepakt. Ik sta de laatste dingen in me handtas te doen als er word aangeklopt, ik loop naar de deur en doe open. Het is matthy, "ben je ready?" Zegt die. Ik knik en de gentelman die hij is pakt hij me koffer. Ik pak mn handtas en we lopen samen naar beneden. We zeggen niks, ik weet ook niet echt precies wat ik moet zeggen na vanacht. Begrijp me niet verkeerd het was geweldig.... Hij is geweldig. Maar ik ken hem pas zo kort en ik had mezelf beloofd alles weer terug naar normaal te maken.
Als we aankomen bij de receptie spring ik uit gedachten door bram, "lekker matt en luna... 39 minuten te laat." Zegt bram. Daarna neemt hij onze hotel passen aan en loopt hij naar de bali om ze in te leveren. Matthy loopt er achter aan, waarschijnlijk om het uit te leggen ofzo.
Als ik opkijk zie ik iedereen een beetje grimmig lachen, ik weet dat dit ook best wel grappig is maar word er toch een beetje oncomfortabel van... als matthy en bram terug komen lopen we richting de taxis, het zijn weer twee bussen. Ik ga in de bus zitten naast kate, naast haar zit een camera man en tegen over ons zitten, milo raoul en nog een geluids crewmember. Ik zie matthy richting me lopen maar voordat hij kan gaan zitten springt robbie de bus in. Matthy zucht en loopt naar de andere taxi.
Na een klein kwartiertje beginnen we met rijden richting herakilon airport (luchthaven van creta). Kate is druk iets aan het bespreken met de crewmembers en milo en raoul hebben een soort discussie. "Ik zag jou en matt gister in de club wel weglopen." Zegt robbie opeens. Ik draai langzaam me hoofd richting hem en probeer niet rood te worden, wat faalt. Inmiddels voel ik me wel comfortabel bij robbie en zeg daarom "wilde boel was het." Hij lacht om mijn opmerking maar komt niet terug op het feit dat hij mij en mat had gespot. We kletsen over wat random dingen tot we aankomen bij de luchthaven.
Het is een kleine luchthaven en er gaan ook weinig vliegtuigen op dit moment weg dus zijn zo door de security heen. Iedereen verspreid zich een beetje en ik en kate gaan opzoek naar een cafetje om een koffietje te halen. "Hoorde ik robbie nou zeggen dat jij en mat wat hadden gedaan ofzo?" Ooooh fuck niet iedereen moet dit weten, anders lijk ik op een of andere sloerie.... Ik werk hier gvd 3 weken. "Ehhh nee niet echt" zeg ik een beetje lachend. "Oh" reageert ze terug een beetje teleurgesteld. We vinden een koffie tentje en halen wat koffie en een water voor in het vliegtuig.
Na een of anderhalf kunnen we boarden, we gaan in de rij staan en ik kijk op mn boardingpass. Stoel d19... als ik maar naast iemand zit van het team ben ik oke. Opeens komt een jongen van de camera crew naast me staan, als het goed is heet hij max. "Hee waar zit jij?" Zegt hij vriendelijk. "Ehh stoel d19" antwoord ik. "Aaaah top ik stoel e19."
Na 10 mimuutjes zitten we in het vliegtuig, ik zit aan het gangpad en naast mij zit dus max. Naast max zit een random man van 40. 2 rijen voor mij aan het andere kant van het gangpad zit matthy. We zitten nog niet eens 3 minuten in onze stoelen en hij heeft al meerdere keren naar achter gekeken. Na een klein half uurtje stijgen we op en kom ik aan de praat met max. Hij is 22 en werkt nu een jaartje voor de bankzitters. Hij heeft een vriendin en woont daar al mee samen en houd heeeeel erg veel van koken. We praten een tijdje en dan besluit max even te slapen. Ik doe me oortjes in en val ook in slaap.
Na een uur of 2 word ik wakker gemaakt door een stewardess, door wind mee zijn we al bezig met dalen. Ik doe me oortjes uit en maak me klaar voor de landing. Half slapend kom ik uit het vliegtuig en loop ik richting de band waar de koffer opkomen. Als we bij die band aankomen liggen de eerste koffers al op de band, gelukkig maar want ik wil zo snel mogelijk naar huis. Daarom hoop ik eigenlijk ook dat matthy weer me een ritje aanbied.
Me koffer is er en ik kijk om me heen of matthy er nog is, maar nee. Hij is al weg..... "pfff dat word de trein nemen." Zeg ik tegen mezelf. Ik loop naar de uitgang van de baggage ruimte. Ik loop de ruimte uit en kom in het stuk waar iedereen staat te wachten op mensen, ik voel me zo oncomfortabel om daar uit te lopen. Ik loop met een snelle pas richting de uitgang van schiphol, maar daar staat matthy. "Wat doe jij hier nog." Zeg ik tegen hem. Hij lacht en antwoord "je denkt tocht niet dat ik je nu geen rit terug ga aanbieden..." ik lach en we lopen samen richting zijn auto. Als we aankomen bij zn auto gooit die de koffers in de achterbak en loopt hij naar een betaal automaat om de parkeer kosten te betalen. Ik ga alvast in de auto zitten. Na een minuut of 5 komt hij terug.
Hij rijd weg en onderweg naar de uitgang van de parkeer garage komen we koen tegen in zijn auto, de mannen toeteren naar elkaar en zwaaien elkaar gedag. Op een of andere manier komen matthy en ik in gesprek over de film to all the boys i loved before. "Ugh nee die peter kovinski is zo cringe." Zegt hij. Ik lach en antwoord "neeeee hij is cute, oke soms misschien wel een beetje maar." "JA ZIE JE" zegt matthy. We lachen en na een half uur komen we aan bij mijn huis.
Ik kijk matthy recht in ze ogen aan, ugh ik zou hem weer willen zoenen. Maar dat kan echt niet nee nee neee. Ik zeg dus maar snel "bedankt voor t afzetten matthy." Hij knikt en glimlacht, "geen probleem luun." Ik krijg vlinders in me buik van het feit dat hij mijn afkorting gebruikt. Ik geef hem een knuffel die langer duurde dan die zou moeten duren voor een casual afscheids knuffel. Dan stap ik uit pak ik me koffer uit de achterbak en loop ik naar mn voordeur zonder terug te kijken.
Pfffff chersonissos was toch een pretje hahahhaahha. Hopelijk vinden jullie het tot nu leuk. Although dit hoofdstuk bestwel saai was....
En jongens omg gwn 2e in de # bankzitters!!! En 325 lezers bizaaarrr...
JE LEEST
Hearts at the office // bankzitters matthy
Romanceluna is 19 en doet de opleiding journalistiek, ze moet voor school een stage gaan lopen van 3 maanden. Alles zit vol en er is nog een stage beschikbaar... bij de bankzitters. Door luna haar sociale angst en mentale problemen vind ze dit heel spannen...