Aleyna (Gerçek Ailem)

5.bölüm

Medya: Adil Aksoy.(Velet kekim benim)

Şarkı önerilerini buraya alalım.

İstediğiniz sahneleri buraya alalım.

İyi okumalaarrr★★
________________________________________

Aleyna Aksoy'dan:

Yine yeni bir gün ve yine yalnızlık.

Zaten biliyordum bu eve gelince de yalnız olacağımı. Ama bir umut belki beni severler, belki beni kabullenirler, belki beni kendime döndüre bilirler demiştim.

Yanılmışım...

Her zaman olduğu gibi.

En azından yalnız olmaya alışıktım. İnsan bazen alıştığı şeye tekrar dönünce zarar görürmüş. Ben zaten her türlü zarar görüyordum.

İçlerinde belki de en iyisi Alazdı. En azından beni anlamaya çalışıyordu. Benim için bir şeyler yapmaya çalışıyordu. Aslında hiç birini abim olarak kabul etmemiştim. Böyle giderlerse asla kabul etmeyecektim.

Dün Alaz sorduğum soruya cevap vermemişti. Demek ki hâlâ benim için öğreniyordu. Ben de artık Portekizce öğreniyordum. Aslında dilleri çok çabuk öğrenen birisiydim. Bu dili de bu yüzden konuşa bilecek kadar çabuk öğrenmiştim.

Bir aralar portekizce'yi merak etmiştim ama sonra bırakmıştım. Şimdi devam ediyordum ve rahat olmasa da konuşa biliyordum artık.

Yatağımdan kalktım ve banyoya geçip elimi, yüzümü yıkadım. Çıktıktan sonra kıyafetlerimi değiştirdim.

Bu gün sahile gidecektim. Yalnız olduğum zamanlarda gidiyordum. En azından bana iyi geliyordu.

Aşağıya haber vermek için indim ve salona geçip hiç kimseye bakmadan Adnan beye döndüm.

"Adnan bey izniniz olursa ben dışarı çıkmak istiyorum."

Diğerlerinin bakışları benim üzerimdeydi ama benim umrumda bile değildi.

"Tamam kızım. Ama telefonun açık olsun. Seni arayacağım." Dedi gülümseyerek.

"Tamam." Deyip kimseye bakmadan evden çıktım ve sahile doğru yol aldım.

Sahile gelince kayalıklara oturdum ve o maviliği seyretmeye başladım.

İşte bu yüzden mavi rengi çok seviyordum. İşte bu yüzden en sevdiğim ses dalgaların sesiydi.

Arkadaki tezgahtan bir simit satın aldım ve yemeye başladım.

Çok yemek yiyen birisi değildim. Yemek yemek yerine abur cubur tüketirdim. Sağlıksız olduğunu biliyordum ama bu da alışkanlık olarak kalmıştı.

Çocukken yemek yapmayı bilmediğim için birikmiş harçlıklarımla abur cubur alıp yerdim. Doymasam da bir müddet idare ederdim.

Telefonumun şarjı bitmişti bu yüzden onlara haber veremeyecektim.

Kendime bir balık ekmek alıp onu da yedikten sonra adama saati sordum.

Saat 20:37'di.

Eve gitmem lazımdı. Saat 14:28'den beri buradaydım ve telefonum kapalıydı.

Bir markete girdim ve kendime abur cubur aldım. Bu paralar Adnan beyin bana verdiği karttan geliyordu. Ne kadar reddetsemde bana zorla vermişti.

Daha fazla endişelenmemeleri için evin yolunu tuttum.

Eve gelince kapı çaldığım gibi Akın tarafından açılmıştı. Beni gördüğü anda kendine çekti ve bana sarıldı. Ama ben karşılık vermiyordum.