Return Home | rinsagi

⁵ 🐇

"Aww Rin-chan tokan çok tatlı durmuş!"

Meguru'nun üstüne atlamasıyla Rin neye uğradığını şaşırdı. Tokaları ona kimin hediye ettiği belli olmuştu. Ufak bir düşme tehlikesinden sonra Meguru'yu hafifçe ittirdi ve burun kıvırdı.

"Üstüme atlama vızıldak arı! Yerinde duramıyor musun sen?"

Ne kadar ona karşı kaba olsa da Meguru'yu kırmak istemiyordu, onu seviyordu. Tokalar için teşekkür etmek istese de bunu yapamayacak kadar utanmıştı.

"Hehe sakin ol Rin-chan! Gel beraber oyun oynayalım, Ryusei de bizi bekliyor."

Meguru'nun teklifini kabul etti Rin, Hiori gelene kadar onlarla oyun oynayabilirdi. Aslında Ryusei'den biraz çekiniyordu. Sürekli kavga edip didişirlerdi. Son seferki kavgalarında da biraz fazla şiddete başvurmuşlardı. Düşünmemeye karar verdi, Ryusei'nin buna takılacağını sanmıyordu. Oyuncak blokların yanına gittiklerinde yere oturdular. Göz ucuyla Ryusei'ye baktığında göz göze geldiler. Rin hemen başını başka tarafa çevirdi, utanmıştı.

Birkaç bina yapıp yıktıktan sonra Meguru diğer çocukların yanına gitmeye karar vermiş, diğer iki çocuk baş başa kalmıştı. Rin, karşısındaki çocuğu inceledi. Ryusei'nin yanağında her zaman bir bant olurdu, nedenini bilmiyordu. Farkında olmadan elini uzatıp banda dokunduğunda anlık olarak duraksadı, ne yaptığını kavrayamadı. Elini hızla geri çekip özür diledi ama artık kaçışı yoktu. Ryusei ne kadar kötü tepki verebilirdi ki?

"Şey eğer fazla özel değilse neden bu bandı taktığını söyleyebilir misin? Yanlış anlama sadece merak ettim söylemek zorunda değilsin!"

Başını utançla önüne eğdi. Batırmıştı. Ufak bir kıkırtı duyunca kafasını kaldırdı. Ryusei ona yüzündeki garip bir sırıtışla bakıyordu.

"Hepimiz doğduğumuzda terk edilmedik Rinrin, bazılarımızın ailesi vardı. Eh, eğer korkmam diyorsan sana anlatabilirim ama sır olarak tutman lazım anlaştık mı?"

Rin kafasını onaylae biçimde hızla salladı ve serçe parmağını uzattı. Serçe parmak sözünü hangi çocuk bozardı ki?

Serçe parmakları birbirine dolandıktan sonra Ryusei etrafını kontrol etti, birilerinin onu duymasını istemiyordu. Özellikle büyük çocuklar onu duyarsa dalga geçebilirlerdi!

"Eskiden ailem vardı, annem ve babam hep kavga ederdi. Babam her şeyin suçlusunun annem olduğumu söylerdi. Annem hep çok ağladı, beni hiç istemedi. Babamın görünüşü çok korkutucuydu! Anneme sürekli vuruyordu, onu korumaya çalıştığımda beni de biraz dövüyordu. Bir gün içip eve geldi ve yine annemi dövmeye başladı. O sırada mutfaktaydılar. Annem kendisini korumak için bıçak aldı ama yanlışlıkla babamı bıçakladı. Annem kötü bir şey yapmadı! Sadece bizi korumaya çalışıyordu!"

Ryusei'nin gözleri yaşarmıştı. Sanki o anlara geri dönmüş gibi gözleri boş bakıyordu.

"Annem yanıma geldi ve yanağımı tuttu. Bizi kimsenin ayıramayacağını söyledi. Annemin elinde kan vardı, bana sarıldığında kan yanağıma geldi. 'O adamın hiçbir parçası bundan sonra hayatımda olmayacak' dedi. Elinde bıçak varken yüzümdeki kanı temizlemeye çalıştığı için yanağımı kesti. Komşular polisi aramış, annemi götürdüler. Sonra ben de buraya geldim. Annemi hapiste ziyaret ettiğimde ne zaman yüzümdeki kesiği görse ağlamaya başlardı, ben de kapattım. İnsanlar neden aileleri yok diye ağlıyor hiç anlamıyorum, bence böylesi daha iyi. Ailemin olmasını istemezdim."

Açıkçası Rin bu kadar korkutucu bir hikaye beklemiyordu. Ryusei 5 yaşındayken buraya gelmişti, daha çok küçüktü. Kalbi acıdı Rin'in, Ryusei'nin yanağını öptü ardından ona sarıldı.

"Korktun mu Rin? Merak etme ben o kadar fazla büyüyeceğim ki herkesi korumayı başarabileceğim! Sen de benim kardeşim sayılırsın, merak etme. Kimse sana zarar veremeyecek! Geçen sefer sana vurduğum için özür dilerim, o adam gibi olmak istemiyorum. Beni affeder misin?"

Ryusei'nin gözleri yaşlıydı. İlk defa kendisini birisine açmıştı. Nedendir bilinmez, Rin'e karşı abilik duygusu vardı içinde. Onu korumak istiyordu. Köpekli anahtarlığı ona Rin'in verdiğini biliyordu. Rin ona daha sıkı sarıldı, üstüne düşen yaşlarla onun da ağladığını anladı. Üzülse de kalbini bir sıcaklık kapladı. İnsanlara sarılmaya alışabilirdi. Belki de ailesinin olması fikri o kadar da kötü değildi?

𖤓✧

Yazdigim hicbir seyden pisman degilim tek pismanligim var o da daha iyi yazamiyor olusum

Baktik Ryusei'ye sovuyonuz ben de hayatini siktim💗💗💗 pisman misiniz la sovceginiz baskasi var mi

Bu bebeler yakinlasicak ve birbirlerine aile olucaklar, hepsi bir aileyi hakediyor