Heeseung's pov
"Heeseung sakin ol lütfen hiç bir şey olmucak." Sunghoon elimi tutarak beni sakinleştirmeye çalışıyordu normalde olsa kediye bile dönerdim ama şuan hiç bir etki etmiyordu.
Jaeyun'un attığı konuma geldiğimizde iyice korkmaya başlamıştım.Onu görünce ne hissedeceğime dair hiç bir fikrim yoktu.İçeri girdiğimizde tek başına oturmuş bir şekilde bizi bekliyordu.Sunghoon ile oturduğu yerin karşına oturduğumuz an göz göze gelmiştik.
"Jake,Merhaba" diyip gülümsemişti Sunghoon.
"Ne söylüceksini hızlı olun Jay'e kısa bir işim var diyip çıktım." Jake'in bunu demesiyle Sunghoon'un biraz yüzü düşmüş gibiydi.Sunghoon bana bakıp konuşmamı başlatmamı istemişti.Derin bir nefes alıp konuşmaya başladım.
"Jaeyun ilk başta ben çok ama çok özür dilerim.Sana zarar verdiğime hala inanamıyorum.Bili-"
"Heeseung ben buraya bana kendini acındır diye gelmedim sizin niye beni bulmak istediğinizi konuşmak için geldim." Jaeyun'un dediği şey ile gözlerimi Sunghoon'a çevirdim başıyla beni onaylayıp yapmam gerektiğini söylemişti.Çantamdan
Jaeyun günlüğü alıp masanın üstüne koymuştum.Jaeyun gördüğü gibi günlüğünü alıp ellerinin arkasına koymuştu.
"Nerden buldunuz bunu?"
"Sen gittikden sonra bir gün balkonda geziyordum.Sürgünün açık olup olmadığına bakarken açıldı bende kendimi evinde buldum."
"Yani evime izinsiz girdin?" gözlerini benimle buluşturup kaşını kaldırmıştı.
"Sende beni sapık gibi takip etmişsin ama?" Bende onun bana yaptığı gibi kaşımı kaldırmıştım.
"Konudan dağılıyoruz.Heeseung anlatmaya devam et." Sunghoon'un konuşmasıyla devam etmiştim.
"Evine girdikten sonra odana gittim dolabına baktım sonrada kutu buldum.Ona bakarken günlüğünü buldum sonrada okudum.Senin Bizim,benim hakkında ki düşüncelerini öğrendim ve onları okurken çok mutlu oldum.Benim yüzümden gittiğin için 1 ay boyunca vicdan azabı çektim normalde başkası olsa çok takmazdım ama konu sen olunca Jaeyun,bilmiyorum sen olunca çok farklıymış gibi geliyor her şey.
Şu olmadığın 1 ay boyunca seni düşündüm ve seni sevdiğimi anladım.
Beni buradan sonra affedebilir misin bilmiyorum ama ben ve Sunghoon seni her zaman beklicez."
Masanın altından elimi tutan Sunghoon ile biraz daha rahatlamış olsam da Jaeyun'un bakışları durumun hiç iyi olmadığını açıklıyordu.
"Ben biraz düşünücem." kelimeler sessizce ağzından dökülmüştü.Direkt cevap vermiyeceğini zaten tahmin ediyordum.
"Ben gidiyorum,dediğim gibi düşünücem ve takipçilerinizi ihmal etmeyin herkes sizi merak ediyor." Bunları göz göze gelmeden söylüyordu.Ona yaptığım bunca şeyden sonra bile bizi düşünüyor olması kalbimi fazlasıyla kırıyordu.
"Görüşürüz Jake..." Sunghoon'un dediği sözler ile Jaeyun hızlıca mekandan kendini dışarı atmıştı.Kendimde görüşürüz deme cesaretini bulamamıştım.Benim yüzünden bir daha görüşmeme ihtimalımız fazlasıyla yüksekti.
Sunghoon'a döndüğümde gözleri dolmuştu hemen yüzünü kendime çevirip o göz yaşlarını silmiştim.
Şuan da kendimi fazlasıyla bencil hissediyordum benim yüzünden sevdiği adam ile birlikte olamıyordu.
Evet,ben bencilin tekiydim.
____________________________
Selamlar!! Aslında atmayı düşünmüyordum ama atayım dedim? Umarım beğenirsiniz benim çok içime sinmedi de :(
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın şimdilik görüşürüz♥!
