Vallende sterren ft. Bankzitters

hoofdstuk 2🤍✨

'Excuse me, do you know where the bathroom is?' vraag ik aan iemand. De bordjes boven de gang leiden hierheen, maar ik zie alleen maar schoonmaak hokken. 'Sure, it's that way' wijst de persoon aan en ik loop richting de andere kant van dit veel te grote gebouw. Ik duw de klapdeuren open en voor ik het weet voel ik allemaal flitsen op mijn gezicht en hoor ik overal geklik. 'Miss Winters, this way please.' 'How do you feel after winning this award?' 'Can we ask a few questions?' 'Could you please pose for us?' 

Ik krijg duizend vragen afgevuurd. What the hell is dit. Dit is niet de juiste gang. 'Uhm, no sorry. I will respond later to you. If you will leave me only now, thank you. Have a nice evening' zeg ik. Je moet altijd beleefd blijven, of je dat nou wil of niet. Anders krijg je een slecht imago en we weten allemaal hoe dat eindigt. Waarom moest precies ik nou weer in de kamer met alle paparazzi en pers belanden. Serieus? Ik wil gewoon even naar het toilet en daarna m'n award ophalen. Via de klapdeuren ga ik weer naar de rustige gang en ik sein twee bewakers. 'Could you please make sure none of my group will get disturbed this evening.' vraag ik netjes. De mannen knikken en roepen gelijk allemaal dingen in hun oortjes. 'We will close all of the entrances and exits that are leading to the afterparty and the mainhalls, m'am.' zegt een van hen en ze lopen weer weg. 

Damn it, nou weet ik nog steeds niet waar het toilet is. Ik wil hier gewoon zo snel mogelijk wel, ik wil naar die award. Dan kom ik langs nog iemand. 'Excuse me sir. Where's the bathroom?' vraag ik. Het is jongen met blond haar en prachtige zee-blauwe ogen. Die moet ik in de gaten houden, hij zit er niet slecht uit. 'Uuh, you need to follow this hall and then turn 2 times to the left' zegt de jongen met een accent. Ik heb geen idee waar hij vandaan komt, maar daar kom ik vast nog wel achter. 'Could we please make a picture?' vraagt hij voorzichtig en ik knik van ja, hij ziet er best schattig uit als hij verlegen is. Vorige keer toen ik vroeg waar het toilet was werd ik ook misgeleid, dus ik neem het zekere voor het onzekere en vraag of de jongen wil meelopen. Hij knikt en begint met lopen, ik volg hem.

'So, what's your name? What are you doing here?' vraag ik om maar een gesprek te starten terwijl we de route naar het toiletgebouw afleggen. 'Uh, I'm a musicartist, together with my friends. We form a band.' 'That's so cool. How's your band called?' vraag ik geintresseerd. 'I guess you could translate it as couchseaters.' zegt hij ietwat beschaamd. 'Haha, that's fun. What type of music do you make?' Wanneer de jongen wil antwoorden wordt hij overstemd door, jawel, de pers en paparazzi. Hoe kan dat nou weer? 'Are u two together?' wordt er gelijk gevraagd. 'Is this your boyfriend?' 'Do you have a relationship?' 'For how long have you been dating?' 'Are you engaged?' 'Could you tell us more?' hoor ik overal en ik zie dat de jongen ook wordt vol gestopt met vragen en deinst angstig achteruit.

'Come on let's get outta this shit.' fluister ik in de oor van de jongen. Ik pak zijn hand en we rennen door de mensen massa heen. 'Lead me to the toilet' zeg ik tegen hem. Ik kijk achterom, over mijn schouder, en ik zie dat we nog steeds worden gevolgd door de paparazzi. 'It's here, let's go inside' zegt de jongen en we glippen het toilet gebouw in.Er zijn zo'n tien hokjes, 5 aan elke kant. Ik gooi de deur dicht en draai hem opslot. 'Im so sorry, I didn't want you to get into this mess.' verontschuldig ik mezelf. 'It's okay, you couldn't do anything about it.' zegt hij lief. Dan trilt zijn telefoon in zijn broekzak. 'I've gotta take this one sorry.' zegt hij en hij swiptet het groene hoorntje omhoog. 'He boys jullie geloven nooit wat er niet is gebeurd. Ik sta hier dus met, nou ja ik kan haar naam niet horen want die verstaat ze natuurlijk, maar de grote winnaar van vanavond, en dan die met het bruine haar.' zegt hij snel en enthousiast. 'Wat, hoe heb je dat geflikt man? Met de liefde van je leven in een toilethokje.' zegt iemand aan de lijn.

'Stop eens, dat is niet waar, maar nu moeten we wachten want de paparazzi staat buiten, en ze denken dat we een koppel zijn.' zegt hij. 'Ach nou ja, dat zou je toch niet erg vinden. Vraag of ze wil samenwerken, dat zou onze populariteit internationaal maken' zegt de jongen lachend aan de andere kant van de lijn. 'Hou je bek gozer, en nee, ik ga niet vragen of ze wil samen werken. Dat is onbeleefd' 'Doe het nou gewoon, denk aan alle streams die we zouden krijgen' 'Oke oke, prima, ik ga er wel over nadenken.' 'Goed zo, zo ken ik je weer. Doe gewoon aardig tegen haar, dan zegt ze vanzelf wel ja.' zegt de jongen aan de lijn. 'Ik ga hangen, spreek je later, groetjes aan de boys.' zegt de jongen. 'Jaja, niet teveel zoenen  in het toilethokje, hé, pas d'r op' zegt de jongen aan de lijn en hij hangt lachend op. De jongen is rood aangelopen, je zou het wel degelijk blozen kunnen noemen en hij stopt zijn telefoon weer terug in zijn broekzak.

'So, what was your name?' vraag ik een beetje boos. Hij gebruikt me gewoon. 'It's Matthyas.' zegt hij terwijl hij een hand door zijn blonde lokken haalt. 'Well, Matthyas. I've got a question for you. Je weet dat ik Nederlands praat toch?'

Hij wordt nog roder en er volgt een pijnlijke stilte.