Vallende sterren ft. Bankzitters

hoofdstuk 9 🤍✨

Rosa kijkt wat mee over mijn schouder. Ik ben al zeker zo'n 10 minuten aan het dm'en met Matthyas op Insta en elke keer als ik mijn telefoon wil wegleggen, komt er wel weer iets tussendoor. 'Dus, dit is de jongen waar je het zojuist over had?' vraagt ze. Ik moet een beetje blozen. 'Focus jij je nou maar gewoon op Robbie, oké?' en ze moet zachtjes giechelen. 'Jaja. Laat eens een foto van die Matthyas zien' vraagt Rosa en ik klik op zijn posts. 'Oeh, hij ziet er niet slecht uit, is wel jouw type toch?' Ik knik zachtjes. 'Dus, wanneer gaan jullie afspreken?' 'Nou, ja -uhm- geen idee, ik ken hem nog geen 24 uur, hé? Misschien worden we wel gewoon vrienden.' mompel ik. 'Friends with benefits zeker' lacht Rosa en ik geef haar een stomp.

'Jaja, ik hou mijn mond wel weer.' zegt Rosa en daarmee eindigt ons gesprek. Ik app nog wat heen en weer met Matthyas. Ik kom erachter dat hij nog 4 dagen in New York blijft met zijn 3 vrienden en daarna terug gaat naar Nederland, waar hij zijn eigen woning in Ameide heeft. Ik heb er nog nooit van gehoord, maar volgens mij is het een leuk dorpje. Na een tijdje wordt Senna behandeld door een verpleeger, haar bloeddruk is weer normaal en ze gaan de kogels uit haar schouder verwijderen en daarna hechtingen plaatsen. Dit is dan toch echt het moment om afscheid te nemen van Matthyas en ik stuur hem dat ik hem snel weer spreek. Ik krijg een hopelijk terug.

Ik leg mijn telefoon weg en focus op de situatie die voor mij afspeelt. De verpleeger maakt Senna los van het infuus en maakt zich klaar om het bed naar de operatie kamer te rijden. Dan voel ik een stomp tegen mijn arm aan, het is Rosa. Ze gaat met haar ogen heen en weer van mij en de verpleeger. En dan zie ik het, het is Robbie. 'Kom op, dit is je kans, ga naar hem toe voordat hij weg is' mompel ik. Rosa schudt haar hoofd. 'Ben je gek geworden, ofzo, ga zelf maar' mompelt ze terug. 'Prima' zeg ik en ik sta op en loop naar hem toe. 'Wat doe je?' hoor ik Rosa nog achter me sissen maar ik loop stug door en tik hem op zijn arm.

'Hey, Robbie toch?' vraagt ik en hij knikt. 'Lexi?' Dit keer is het mijn beurt om te knikken. 'Weet je, het spijt me heel erg, maar op dit moment ben ik niet echt op zoek naar iemand, als je snapt wat ik bedoel? Maar mijn vriendin die daar haar handen voor haar gezicht heeft geslagen wel.' zeg ik en ik wijs naar haar, en tussen haar handen door kan ik zien hoe rood haar gezicht is.

Robbie kijkt aandachtig en knikt dan. 'Ze ziet er wel cute uit, zo verlegen.' mompelt hij. 'Nou, precies, dat dacht ik ook! Wil je haar nummer?' vraag ik prompt. 'Oh nou -uhm- zover was ik nog niet ma-'. 'Niks maar, hier ik schrijf het wel even op een papiertje, heb je een pen bij je?' vraag ik terwijl ik een stukje papier afscheur van een kladblok wat op het tafeltje ligt bij Senna, die nog steeds slaapt. Robbie weet niet wat hij moet zeggen en geeft de pen aan die hij uit zijn zak haalt. Ik schrijf snel Rosa's nummer op en geef het aan hem. 'Breng nou maar snel de patient weg, ik wil zo snel mogelijk mijn vriendin terug.' zeg ik en Robbie kijkt me vragend aan. Ik knik mijn hoofd richting Senna en hij begrijpt het. 'Ooh, je andere vriendin.' Hij loopt de kamer uit, met nog een blik op Rosa gericht. 'Niet vergeten te bellen, hé!' roep ik hem nog achterna en neem dan weer plaats op mijn stoel.

'What the fack heb je zojuist gedaan?' lacht Rosa. 'Oh ja, geen idee. Jou toekomstige vriend geregeld, ofzoiets.' doe ik onverschillig en we moeten allebei lachen. 'Waar haal je dat lef vandaan? Ik zou dat nooit durven, je commandeerde hem gewoon rond.' 'Ik heb wel wat over voor mijn beste vriendinnetje hoor!' zeg ik en Rosa geeft me een knuffel. 'Nu nog gewoon wachten totdat hij belt'. 'En wat nou als hij dat niet doet?' vraag Rosa bezorgd. 'Ooh, daar zou ik me geen zorgen over maken, hoor, dat doet 'ie toch wel. En anders krijgt hij met mij te maken, grr' zeg ik en we schieten weer allebei in de lach. 'Ik hoop het, hij zag er wel echt leuk uit.' zegt Rosa zachtjes. 'Komt dat even goed uit, hij zei dat jij er schattig uit zag als je verlegen bent, dus dat moet je maar gewoon altijd doen als Robbie in de buurt is, verlegen zijn.' 'Daar hoef ik mijn best niet voor te doen, hoor!' lacht Rosa.