Vallende sterren ft. Bankzitters

hoofdstuk 13 🤍✨

Ik loop op straat, samen met Matthyas. Hij wil nog steeds niet zeggen waar we heengaan. Blijkbaar merkt hij dat die laatste opmerking niet lekker is gevallen, want hij vraagt me ernaar. 'Is er wat?' Ik schrik op uit mijn gedachte. 'Huh wat?' vraag ik. 'Of er wat is? Ben je oké? Als je moe bent, moet je het gewoon zeggen, dan verzinnen we er wel wat op' zegt hij en we lopen door. 'Nee hoor, het is oké' zeg ik wat afwezig.

Hij pakt me bij mijn arm en we staan abrupt stil. 'Lex, ik ben niet dom en jij bent niet gisteren geboren. Wat is er aan de hand?'. vraagt hij oprecht bezorgd. Ik trek mijn arm terug uit zijn sterke grip. 'Laat me los' mompel ik. Zijn grip verslapt meteen en mijn arm hangt weer naast mijn zij. 'Sorry' mompelt hij. Ik wil weer verder lopen, maar dan zie ik Matthyas' ogen. Ze zijn van kleur veranderd door zijn bezorgdheid en er komen kleine rimpeltjes op zijn voorhoofd tevoorschijn. Alsof hij mijn gedachtes probeert de lezen. 

Ineens voel ik me schuldig. Wat heeft deze jongen mij misdaan. Waarschijnlijk was hij zich niet ineens bewust van zijn opmerking. 'Kijk, je moet het niet te persoonlijk opvatten' begin ik twijfelend en hij geeft me een knikje van goedkeuring, alsof ik hem kan vertrouwen. Het geeft me wat goede moed en ik ga door. 'Net, op de hotelkamer, toen we de kamer verlieten, gaf je een opmerking over je ex'. Ik stop met mijn zin, in de hoop dat hij me begrijpt, maar hij kijkt me nog steeds verbaasd aan. Ik geef een onhoorbare zucht en ga verder.

'Luister, de meest grote red flag is over je ex beginnen in de eerste dates. Dat is gewoon absurd. Zeker als je je date, in dit geval mij er mee gaat vergelijken.' zeg ik en dan lijken de puzzelstukjes te vallen bij Matthyas. Ineens voel ik me een pick-me, maar ik probeer er niet op te letten. 'Uh-mm-wat..' hij lijkt in gedachte te verzonken, terug denkend aan het moment.

'Shit, daar had ik helemaal niet over nagedacht.' zegt hij na een stilte. 'Ik uhm-tja ben nog niet zo ervaren in relaties en date. Ik heb maar 1 echte serieuze relatie gehad en die heb ik verknald. Ik ben gewoon de persoon hier niet voor, het spijt me oprecht' zegt hij en hij kijkt me diep aan. Snel verdwijnt zijn blik naar zijn voeten, die zenuwachtig heen en weer schuiven. Hij lijkt op een klein kind die net zijn ijsje op de grond heeft gegooid.

Ik geef hem wat ruimte om nog wat te zeggen, maar blijkbaar blijft het hierbij. 'Het is oké, ik wist niet dat je nog een beetje onervaren was, in relaties. Maar dat is niet erg, daar kan je alleen maar van leren. Daarom geef ik het nu ook aan' zeg ik zachtjes en ineens voel ik me extreem volwassen. 

'Je moet echt weten waar je aan begint, ik heb van veel dingen verstand, maar van de liefde snap ik niks. Jij bent mijn eerste date sinds jaren' zegt hij zachtjes, terwijl hij nog steeds zenuwachtig naar zijn schoenen kijkt. 'We komen er wel uit, samen, oké? Komt goed.' zeg ik en Matthyas kijkt me dankbaar aan. 'Ga je me dan nu eindelijk vertellen waar we heen gaan' vraag ik lachend. 'Mm, dat zie we wel' zegt hij nu ook lachend en ineens is de stoere Matthyas weer terug.

 Ik ben blij dat ik toch wel al een gevoelige kant heb gezien van deze jongen, ik heb zo vaak gezien dat die mist bij een jongen en dan is je relatie toch niet helemaal compleet. En ik vind het ook knap van hem dat hij toegeeft dat dit niet zijn sterkste punt is; relaties, terwijl ik het idee heb dat hij meestal een populair masker op heeft. Ik geef hem nog een klopje op zijn schouder, alsof ik een trotse moeder ben. 

Ineens schiet me een vraag binnen. Zou ik moeder willen zijn? Nee, natuurlijk niet, daar ben ik te jong voor, ik sta aan de start van mijn leven. En trouwens, met wie dan? 'Matthyas, duh.' zeggen mijn hersenen. Ik sla mezelf zonder dat ik het door heb op mijn hoofd. Hij kijkt verschrikt om. 'Om mijn God, ben je oké, Lex?' vraagt hij en hij grijpt me gelijk bij mijn rug vast, alsof hij wil voorkomen dat ik val. Ik moet lichtjes blozen.

'Ja-jja-sorry, ik kreeg het gewoon eventjes warm' zeg ik liegend. 'Van mij zeker?' zegt hij spottend. Nee sukkel, van het idee dat jij en ik ouders zouden worden. Maar dat zei ik niet hardop.