එකෝමත් එක නගරෙක අහවල් දවසෙ විශ්වාස කටයුතු මාර්ගයක් ඔස්සෙ ලැබුණ අතිශය පුද්ගලික රාජ්‍යතාන්ත්‍රික රහසිගත තොරතුරකට අනුව කෑම්ප් එකෙන් සති දෙකක් ගිය තැන ටර්ම් ටෙස්ට්ලු අහෝ.. කොහොමත් තියන එකනෙ.. පාඩම් කරලා වෙඩි වගේ දෙන්න තියෙන්නෙ.. ඒකෙන් පස්සෙ අවුරුදු උත්සවේ.. ඊටපස්සෙ නිවාඩු බ්ලා බ්ලා බ්ලා.. ශුඩූවයි ශුඩාප්පච්චිවයි බලන්න යතෑකි ඕයේහ්.. ඊට කලින් ඉහත කී දේවල් ටික කරලා ඉන්න එපැයි..
කාලය ගෙවී ගියා.. ගෝලීය උෂ්ණත්වය නප්පෙටම තදවුණා.. මල් පරවී ගියා.. ගස්වල කොළ හැලී ගියා.. තණකොළ වේළීගියා.. පොළව ඉරි තැලුවා.. වියළි සුළං හමාගියා.. වැලි කුණාටු ඇතිවුණා.. ගංගා සිඳී ගියා.. උල්පත් වේළීගියා.. සතුන් මැරුණා.. අව්වෙ සැරට ජොක්කුවල පාට පිච්චිලා දිරලා ඉරීගියා.. අභ්‍යන්තර උෂ්ණත්වය වැඩිවීම හේතුවෙන් ශ්වේත උකු දියරය වේළීගියා.. එච්චර හරියක් උනේ නෑ.. ව්‍යංගයෙන් ටර්ම් ටෙස්ට් ළංවුණා කියල කිව්වෙ.. එක් නිවාඩු දිනයක සන්ශයින්ට ෆිසික්ස්වල සමහර තැන් ටිකකුයි තව ප්‍රශ්න වගේකුයි ක්ලියර් කරගන්න ඕනි කියල හරිම උද්‍යෝගයෙන් කට්ටියත් එක්කම දුශේන් අයියලෑ ගෙදර යමු කිව්වා.. දුශේන් අයියා මැත්ස් කරන්නෙ.. සන්ශයින් දුශේන් අයියට කෝල් එකක් ගැහුවම දුශේන් අයියා ආත්ම අයියගෙ ගෙදර ඉන්නෙ කියල කිව්ව හින්දා අපි ආත්ම අයියගෙ ගෙදර ගියා..
ආත්ම අයියලෑ ගෙවල් තියෙන්නෙ කොහෙද මන්දා කිට්ටුවලු.. අපි යද්දි ගේට් එක යන්තම් ඇරලා තිබ්බ නිසා සන්ශයින් මහ පග පුරුදුකාරයා වගේ ඒකත් ඇරගෙන අපිටත් ඇතුළට එන්න කියලා ආයි ගේට් එක වැහුවා.. බුදු අම්මෝහ්.. ගාඩ්න් එකම හෙන සයිස්.. හැබැයි හරිම චාම්.. මල්වතුවල වගේ හැමතැනම මල් වවලා පොන්ඩ් හදලා එහෙම විජ්ජුම්බර නෑ.. ඉස්සරහ පැත්තෙන් තාප්පෙට කිට්ටු කරලා තඩි අඹ ගහක් තියෙනවා.. ඒ පැත්තෙම තාප්පෙ දිගේ දිගටම රෝස පාත්තියක් දාලා තිබ්බා.. මිදුලෙ අනිත් පැත්තෙ ලොකු තද දම් බෝගන්විලා ගහක් ගානට කපලා ඊට යටින් බෙන්ච් එකක් තියලා තිබ්බා.. තව වත්තෙ එහාටම වගේ වෙන්න ඇහැළ ගහක් එක්ක ඉඳගන්න පුළුවන් විදිහට හදපු ගලක් තියෙයි.. කහ පාට මල් බිම වැටිලා වාව්.. දැක්කම හිත් මඬල ඇදීගියා නාලනී.. මිදුල මැදින් ටිකක් දුර ඇවිදගෙන ගිහින් තමා ගෙට යන්න ඕනි.. අපි ගේ දිහාවට යද්දි පඳුරක් අස්සෙ ඉඳන් පුළුන් ගොඩක් අපි දිහාට දුවගෙන ආවා.. ආවෙ සුට්ටං බව්වෙක්.. එයා අපේ කකුල්වල එල්ලිලා ලෙවකාලා ලොකු වැඩ ගොඩක් කරාට පස්සෙ අපෙන් එහාට ගිහින් එයාගෙ බූල් නැට්ට හෙන වේගෙන් වැනුවා.. අමියා තනි අතින් ඌව වඩාගෙන අනිත් පැත්තට හරෝලා තප්පර දෙක තුනක් බලලා එයා කෙල්ලෙක් කියල තහවුරු කරගත්තා.. ඇසිපිය ගැසූ සැනින් ධනුද්දරයා අමියගෙන් ඒකිව උදුරගත්තා.. ඒකි බිමට බහින්න දඟලලා දඟලලා උත්සාහය ව්‍යර්ථ වූ තැන දඟලන එක නවත්තලා ඒකගෙ අත ලෙවකෑවා.. කන්න බැරි අත ලෙවකනවා කියන්නෙ ඒකට නේත.. ලෙවකනවා කිව්වම වෙන ලබ්බකුත් මතක් උනා.. සැහ් මේ වලත්ත හිත නම්.. කරෙක්ශන් ගාලාවත් හදන්න බෑ..
YOU ARE READING
සෙංකඩගල අහස යට (Nonfic)
Non-Fictionදෙනුවන්, මං උඹට ආදරේ තරම උඹ තවම දන්නෑ.. දැනගන්න ඕනි නම් මේ බෝගම්බර වැව් ඉවුරට ගහන පොඩි පොඩි රැළි ගාන ගණන් කරන්න.. ~ ආත්ම ශ්‍රවුශාක්‍ය බණ්ඩාර පුළුවන්කමක් තිබ්බනම් මං අයියගෙ දුකයි වේදනාවයි උරාගන්න පුළුවන් විදිහෙ ස්පොන්ජ් කෑල්ලක් වෙනවා.. ~ නුවිනු දෙ...
