Esoteric Rose

Chapter 8

HER'S POV

It took me more than ten minutes to finish concealing those marks using my concealaer stick. Buti nalang talaga at may mga naiwan akong gamit dito sa kwarto ni Batman. Pag-baba ko ay sinalubong ako ng mapang-husgang tingin ng dalawa.

Vladimir is obviously trying his best not to laugh. Si Matthi naman ay natawa lang sa itsura ni Vladimir.

May inabot sakin si Matthi na kulay itim na maliit na box.

Lumapit ako sa kanya at kinuha yon. Nang buksan ko ay bumungad sakin ang isang maliit na Mic. Hindi na yon bago sakin kayat agad kong sinalpak sa bagang.

"Sige na. Mag-iingat ka." Saad ni Matthi.

"We'll be tracking you from the screen and If something bad happened, I'll go to back you up. " Vladimir said.

Tumango lang ako sa kanila at umalis. Nang nasa labas na ko ng bahay, I automatically stopped walking when I realized something.

"Crap. How will I supposed to get there? Wala nga pala akong sasakyan." I facepalmed. Umalis na nga pala si Gabby at ayoko namang tawagan pa sya dahil nakakahiya sa kanya. Inistorbo na nga namin sya ni Terrah.

When I was about to turn around to go back to the house, I noticed something. A familiar Black big bike was parked meters away from me. Nandoon ang susi pero wala ang helmet.

Boplaks talaga tong si Batman.

Hindi na ko nag-dalawang isip na sumakay don at mabilis na pinaandar ang motor.

Hindi tulad sa nakasanayan ng lahat, wala akong iba pang komunikasyon kina Mathhi at Vladimir maliban sa Tracking device na nasa akin para malocate ako at ang maliit na chip na nakasalpak sa ngipin ko na nag-sisilbing mic, maririnig nila ang sasabihin ko pati ng mga nasa paligid ko pero hindi ko sila maririnig.

Isa iyon sa mga tactics para maiwasan ang pag-uusap namin as possible. Pwede kasi iyong marinig ng nasa paligid at iniiwasan naming mangyari yon para hindi ma-contradict ang plano. Hindi mo alam kung sino sa paligid ang kalaban.

Wala pa kong limang minutong nag-mamameho ng motor ng mapansin ko ang dalawang itim na SUV na sumusunod sakin.

To confirm if they're really following me, pinasok ko ang isang hindi familiar na subdivision at tatlong beses akong umikot, they still followed. Nang palabas na ko ng subdivision ay sumenyas pa ang gwardya na itabi ko ang motor pero bigla nalang syang tumumba, pagkatapos non ay sunod-sunod na putok ng baril ang umalingawngaw sa lugar. Ang iilang civilan na nandoon ay nag-kanya kanyang takbo na.

Binilisan ko ang pag-papaandar sa motor at nag-maneho papunta sa mapunong lugar. Mag-tatakip silim na at kasagsagan ng uwian mga tao. Hindi makakatulong kung sa ciudad pa ako dadaan. Tiyak oras ko nang umakyat sa piling ni lord pag nag kataong natraffic ako o maabutan man lang dahil sa stoplight.

Patuloy pa rin sila sa pag-baril sa likuran at hindi ko lubos maisip kung sadyang mabagal lang talaga ang motor ni Batman at nasusundan pa rin nila ako sa bilis ng pag-papatakbo ko.

Isa pang dahilan ay nag-tataka ako kung bakit nila ako hinahabol o kung paano nila ako nakilala. I have no Idea about who's behind this.

Si Leo kaya? O natunton ako ni Lautaro? Alam kaya nya?

Suddenly, i felt something hot in my left arm.

Tinamaan ba ko?

Saktong may nakita akong bar di kalayuan. Katabi non ay isang kilalang gas station. Mabilis kong minaniobra ang motor papunta sa likod ng Bar, kinuha ang susi at mabilis na pumasok sa back door.

I didn't gave much of my attention to the people who tries to ask about my wound. Some of them are asking me if I need help but i ignored them. Not minding the elevator, I immedriately ran upstairs and enters a random room and locked it.

My eyes automatically scan for any emergency exit and found an open veranda.

I sigh in relief. Nang tingnan ko ang tama ng baril sa braso at hawakan iyon ay napag-tanto kong mababaw lang pala, sadyang madugo lang.

I sat down in a couch. Sakto namang nag-ring ang cellphone ko at nang tingnan ko iyon ay pangalan ni Terrah ang caller.

"What?" Kunoot noo kong bungad habang dahan-dahang isinasandal ang likod ko. Kailangan ko lang ng konting pahinga, hindi pa rin ako ligtas dito.

"Girl, where are you?"

"Why do you ask?"

"Hinahanap ka ni Leo!" Pabulong na sigaw nya.

Ba't nya naman ako hahanapin?

"Why though?"

"Aba'y ewan ko. Pumunta ka na agad dito. Parang naiirita na samin eh." Bulong pa nya.

"Bakit ba kasi nandyan pa kayo? And why are you whispering?" I asked.

"Ini-enterrogate nga namin sya kaso ayaw nya mag-salita. Matthi called me before, Leo's brother has something to do between Keres and my family. Plus, pino-protektahan namin sya dahil baka sugurin na naman sya dito at mawala ang nag-iisang lead namin. He can also be a hostage if ever na wala na kong choice." Mahabang paliwanag nya.

"Are you nuts? If ever our theory is true that his own brother disowned him, then do you think they will give a f*ck if you make Leo a hostage?" Saad ko na ikinatahimik ng kabilang linya.

"Listen Terrah, I'll talk to you later. Im currently doing some business, be back to you later." Paalam ko ng hindi sya sumagot.

"Sige, pero pumunta ka sa bahay ni Leo-" I didn't finished and ended the call.

I tried to focus on my current situation dahil alam kong hindi mag-tatagal ay malalaman nila na nandito ako nag-tatago. I scan the drawer only to find a coat. Probably the one who's staying here is a male, base on the size and design of his clothes.

I wore the coat to cover my wound and change the style of my hair into a messy bun. Kung kanina ay nakalugay ito, ngayon ay ipinuyod ko.

After that, lumabas na ko sa room at nag-elevator pababa, kung saan naroroon ang disco at nakisama sa mga sumasayaw sa dance floor pero hindi ko pa rin inaalis ang paningin ko sa paigid.

Malapit sa bar counter ay dalawang lalaking mukhang arabo. Hindi dahil sa suot kundi dahil sa hulma ng kanilang mata at ilong. Kung hindi man sila arabo ay natitiyak kong galing sila sa isa sa bansang nasa middle east.

Walang kahina-hinala sa suot nila pero ang kilos nila ay kakaiba. Palinga-linga sila at kung hindi ako nag-kakami ay ako nga ang hinahanap nila.

Sa Iglap lang, ganon nila ako kabilis napansin. Itinuro ako ng isa sa kanila at saka sila nag-mamadaling pumunta sa kinaroroonan ko.

I scan the whole place to find the exit but instead of finding one, I caught a familiar figure of a man. It's Ascere, one of a famous member of Arkon, the second most powerful organization in underground. He was surrounded by his men in the corner area.

I walk fastly to their direction, paminsan-minsan ay lumilingon din ako sa likod. Hindi pwedeng may maka-halata na hinahabol nila ako. Hindi naman susugod yan dito ng dadalawa lang sila.

Ano kayang kailangan ng mga to sakin? Nakilala kaya nila ako?

"What the-!" Napaatras ako ng may mabangga ako.

I ignored it and was about to walk past but it immediately grabbed my wounded arm in a harsh manner.

"Anak ng put-" Hindi ko naituloy ang sasabihin ko. I was stunned by the presence of a man in front of me.

He also seemed surprised to see me. He slowly tilted his head and a sadist smile formed into his thin, kissable lips.

"You again, Señorita."

*****************

To be continued.....