Esoteric Rose

Chapter 10

HER'S POV

He slowly sucked my neck, leaving marks after another. While I stay stilled, I didn't dare to make a move. Nakatutok pa rin sa leeg ko ang kutsilyo at nangangamba ako na isang galaw ko lang ay masasaksak nya ko.

Nag-iisip ako kung paano ko malalaman ang dahilan ng pag-atake nila sa pamilya ni Terrah. Nothing good will happen if we continue lapping each other.

I felt his lips on my collarbone, gently kissing it. While his other hand was holding a knife, pointing into me, the other one caress the back of my neck and gently pulls me close.

He gently sucked my skin and gently bit it, a soft moan escaped my mouth.

Pasensya ka na Matthi. Naririnig nya nga pala kami!

I heard him chuckled. Bahagya syang lumayo ng ilang pulgada at tinitigan ako. He smiled as he plays the knife, slowly sliding it on my skin.

"I love to hear you moan. Let's continue this upstairs." He wisphered.

When He noticed that im not planning to answer him, he throw the knife away and carried me in a bridal style in just mere seconds making me gasp.

"Hey? Put me down." I faked a laugh. I'm not planning to sleep with him tonight.

Pero sa kasamaang palad, hindi sya sumagot. Dire-diretso lang syang nag-lakad paakyat ng hagdan.

"Sir?" A cold baritone voice suddenly echoed in his house.

Lautaro stopped walking and turned around. Nakisilip na din ako kung sino nga ba yong tumawag sa kanya and my eyes widened.

It's Drazo. Sa balikat nya ay naka-pasan na parang sako si Terrah. May telang naka-tali para takpan ang bibig nya and Her hands and feet are both tied up. Parang mas nagulat pa si Terrah ng makita akong karga ni Lautaro pero hindi nya iyon ipinahalata.

"Bring her downstairs. Father will be happy to see her." Lautaro said.

Father?

"Ok." Tipid na sagot nong Drazo. Napatitig sya sakin ng makita akong karga ni lautaro. "Is that the girl from the bar?"

"Yeah." Si Lautaro ang sumagot.

"Seems that I need to borrow her for a bit." Saad ni Drazo.

Lautaro stood silent for a moment. "Why?"

"For private matters." Drazo answered without breaking an eye contact with me. Seryoso at puno ng pang-huhusga ang tingin nya.

"No."

Pare-parehas kaming nagulat kay Lautaro. Hindi dahil sa sagot nya kundi sa tono ng pananalita nya. Kumpara sa normal na boses nito, kakaiba ang ngayon. Ngayon ko lang narinig ang boses nya kapag galit. Palihim kaming nag-katinginan ni Terrah at napansin kong bahagya pang nanlaki ang mata nya.

"Eh?" Pati si Drazo ay mukang hindi rin makapaniwala.

"What's with the commotion here, gentlemen?" Isang matinis na boses ang umalingawngaw galing sa pinto.

Isang babaeng maputi at may blondeng buhok ang pumasok. Maganda ang pag-kakangiti nya pero agad na nawala yon nang dumapo ang paningin nya kay Lautaro at sa akin.

Ellina.

"Who the hell is that?" Maarteng tanong nito, ang paningin ay nakay Lautaro.

"Why do you care?" Malamig ang boses ni Lautaro ng sinabi nya ito sa babae.

Ano to Lq? Naipit pa yata ako sa Lq.

"Sumunod ka nalang mamaya boss." Sabi ni Drazo kay Lautaro. Iiling-iling na nag-lakad palayo si Drazo bitbit si Terrah.

Kaming tatlo nalang ang naiwan dito. Si Ellina ay masamang masama ang tingin sa'kin at si Lautaro naman ay nasakin ang paningin.

"Señorita." He softly whispered kaya napunta sa kanya ang atensyon ko.

"Uhm, yes Mi Amor?" Sinadya kong iparinig iyon kay Ellina.

"Wait for me. I'll just need to do some important things." Anito at bahagyang tumungo para gawaran ako ng halik sa noo.

Nabigla ako ako sa kinikos nya oerk hinayaan ko nalang. "Sure dear, take your time."

He slowly put me down. "Call someone from the guards if you need something. I'll be back."

I nodded and watched him walk to the same direction where Drazo goes. Hindi man lang nito nilingon si Ellina. Hindi naman makapaniwala ang babae sa nakita at talagang sinundan nya ng tingin si Lautaro.

Pagka-tapos non ay sakin nya naman ibinaling masamang tingin. She eyed me from head to foot at parang nandidiring tumingin sakin. "Hindi ko alam na wala na syang taste sa babae ngayon?"

I didn't answer. I just give him a fake semi-polite smile na mukang mas ikinainis nya pa.

She raised her left hand, showing a silver banned ring that has a beautiful onyx. "He gave me this ring and were already engaged. Ngayon kung may hiya ka pa para sa sarili mo, lumayas ka dahil pagmamay-ari ko ang lupang tinatapakan mo."

I see. Engaged sila at sa kanya rin ang bahay na to base sa kanya.

I slowly nodded. "Ganoon ba? Okay, I'll just wait for my love."

Lalong syang nang-galaiti. "Hindi ka ba marunong umintindi?"

"I did understand. I even said okay."

She chuckled. "Marco!"

A tall and huge man immediately entered. "Ma'am?"

Naka-ngiti na sakin si Ellina ngayon. "This girl doesn't know how to take orders. Ipakita mo nga sa kanya kung anong ginagawa ko pag ayaw akong sundin."

Lumingon naman ang lalaki sakin at tatawa-tawang lumapit.

Nang makalapit sya ay marahas nya kong hinila papunta sa kabilang dako ng bahay, taliwas sa pinuntahan nila Drazo. Nag-kunwari pa kong nag-pupumiglas at lalo naman akong kinaladkad ng lalaking hindi ko kilala.

Marahas nya kong itinulak papasok sa isa sa mga kwarto, ni-lock iyon at ngingisi-ngising tumingin sakin. Dahan-dahan nyang hinugot ang sinturon nya ng hindi inaalis ang paningin sakin.

"Wag ka na manlaban. Pwede kitang ilabas dito basta sumunod ka lang sa gusto ko." Sabi nya pa.

"May sasabihin ka pa ba?" I asked with an emotionless face.

He was a bit surprised by my reaction. Pero mabilis din syang naka-bawi. "Manahimik ka dyan kung gusto mong abutin ka ng bukas."

Luminga-linga muna ako sa paligid. Nang masiguro kong walang nanonood ay bahagya akong napanatag.

Nang mahubad nya na ang pang-itaas na damit nya, naka-ngisi syang lumapit sakin, samantalang ako ay prenteng naka-tayo lang.

"Hahatulan na kita. Oras mo na."  I declared.

Napaisip sya bigla sa sinabi ko pero pinag-tawanan nya lang ako.  "Manahimik ka! wala nang silbi yang sinasabi mo at wala nang ibang makaka-hanap sayo dito!"

Hinayaan ko syang lumapit hangang isang metro nalang ang pagitan namin. Nang muli syang humakbang ay hindi ko na hinayaang masundan pa iyon. Wala pang tatlong segundo ay bumagsak na ang walang buhay nyang katawan sa mismong paanan ko.

*******************

To be continued......