Esoteric Rose

Chapter 11

HER'S POV

Ilang beses na kong nag-halughog sa pantalon ng lalaking 'to pero wala akong nakitang Yosi man lang o kahit ano maliban sa cellphone nyang may password.

Kanina pa kong umaga walang kain at base sa cellphone ng lalaki ay mag-aalas nuebe na ng gabi. Ibig sabihin ay halos apat na oras na ko sa bahay na to at tatlong oras na kong nag-aantay kay Lautaro.

Even if I want to go, Lautaro would think that I'm suspicious. Also, Terrah is also here. I can't leave her alone.

Hindi ko alam kung gaano na ko katagal nakaupo sa kama ng maka-rinig ako ng mabilis at sunod-sunod na yabag. Kung sino man iyon ay halatang nag-mamadali sya.

I readied myself for any possible attack or something. It might be Drazo, Lautaro or Ellina.

Huminto ang yabag sa tapat ng pinto at pilit binubuksan ang doorknob. Umalis ako sa pagkaka-upo sa kama at nanatiling naka-tayo sa tabi ng naka-handusay na lalaki.

Unexpectedly, the door knob suddenly broke. The door opened and an unexpected man stood here, cathing his breathe.

"P-pano ka nakarating dito?" I was surprised to see him here.

He stared at the corpse and then onto me. "You...? Did he hurt you?"

"No-no, I'm fine. Pero paano mo nalamang nandito ako?"

"I'll explain to you later but for now, you need to hurry and leave this place before my brother found out the truth." He said and pulled my arm.

"Teka! Don't make such decision without my approval."

Laong humigpit ang pag-kakahawak nya sakin. "You don't know what you're doing, Lady. You're putting both you and your friend's life in danger."

"Why are you f*cking blaming me?"

He sigh, defeated. "I know what you're doing. Please trust me."

He looks sincere. Pero hindi ko maiwasang hindi mang-akusa. Kapatid nya at mga kasamahan nya pa rin ang nasa likod ng lahat.

"Tell me your plan." Saad ko.

He didn't think twice and explained everything. "My brother is not as dumb as you think. Me and your friends, We made a plan and it's already too late when I found out that you're already here without us knowing."

"And then?"

"Tsk, can you just come with me? Look, you're wasting our time and they might be here in any minute now-"

At hindi nga sya nagka-mali. Hindi nya pa natatapos ang sinasabi nya ay naka-rinig kami ng panibagong yabag. Palakas iyon ng palakas, papalapit ng papalapit.

"Listen, pretend that you're my hostage." Leo said.

"Why-"

"Don't ask! Just trust me please?"

Wala akong nagawa kundi ang mag-patianod sa plano ni Leo. Nag-panggap akong walang malay habang karga nya ko sa kanyang balikat.

Nang maramdaman kong tumakbo sya ay sunod-sunod na sigaw ang narinig ko. Malamang ay ilan sa mga tauhan iyon ng Keres.

Halos tatlong minuto na ding tumatakbo si Leo pero wala pa rin akong naririnig na kahit anong putok ng baril.

I slowly opened my eyes and the first person I saw was Lautaro. Anger with a mix of worries filled his eyes as we go further away from him. He was holding a gun but I wonder why he didn't use it. Karamihan sa mga tauhan nya ay may hawak na baril at hinahabol kami ngunit walang nag-papaputok.

Nalaman ko nalang na ipinasok na ko ni Leo sa sasakyan.

"Drive!" He shouted

Nang mapa-lingon ako sa Driver seat ay nakangiting mukha ni Gabby ang bumungad sakin.

Mabilis nyang minaniobra ang sasakyan at katakot-takot na van ang humabol samin.

"Seems like my brother has a thing for you." I glanced at Leo who's now trying to put my seatbealt on.

"What do you mean?" I asked but he didn't bother to answer.

Sa galing ni Gabby mag-drive ay nailigaw nya lahat ng humahabol samin. It's not the first time that I saw her do this but whenever I do, i can't help but be amazed on how impressive it was.

The ride lasted for half an hour before she finally stopped in an unfamiliar house. Walang kailaw-ilaw ang bahay na animo'y pang-horror ang style.

Naunang pumasok si Gabby at sa hindi ko malamang kadahilanan ay inalalayan naman ako ni Leo.

"You don't need to do this, Leo." Saad ko at napahinto rin ako sa pag-lalakad ng huminto sya.

When I look at him, he was already smiling as if he heard a good news. Natawa ako sa itsura nya. "What?"

"It's my first time hearing you say my name!" Tuwang tuwa na sigaw nya kaya natawa akong lalo.

"Grabe ka, para kang bata."

Masaya kaming pumasok sa loob at ang una naming nadatnan ay si Matthi na nag-babasa ng libro. Ngumiti sya samin saka ibinalik ang paningin sa libro. Sa kabilang dako naman ay si Vladimir na may hawak na cellphone at may sinisilip kung saan.

Dahan-dahan ko syang nilapitan para silipin kung anong ginagawa nya.

"Sabi na e, type mo si Gabby no?"

Nanlalaki ang mata nyang tumingin sakin at pilit na tinatakpan ang bibig ko. Inawat naman sya ni Leo.

"You better sleep. You need some rest." Leo said

"Ayoko. Nagugutom ako. Ang sakit na ng tyan ko." Reklamo ko

His left eyebrow raised. "Stomachache? What did you last eat?"

"Yung chicken pastil na niluto ko para sayo. "

Nag-salubong ang kilay nya. "What? Sit at the couch, i'll cook something for you." Sabi nya at nag-mamadaling mag-lakad papunta sa kitchen.

"Hmm...."

Napalingon ako sa nag-salita at nakita ko ang naniningkit at nang-aasar na mata ni Vladimir. I rolled my eyes, walk past him and sat beside Matthi.

"Hi Matthi!" I cherfully greeted him and He just gave me a smile.

"May naaamoy akong kakaiba sa kapatid ni Leo." Aniya, hindi pa rin nawawala ang ngiti.

"Anong amoy?"

"Basta haha. Yung motor pala ni Kuya? Hinahanap nya kanina."

Yung motor nga pala!

"Ahh haha. Naiwan ko yata kung saan?" Sagot ko at bigla naman syang tumawa.

Siraulo.

"Ano nga pala ang nakain nyo at ikinwento nyo sa iba ang ginagawa natin?" Pag-iiba ko ng usapan.

"Alam mo naman sigurong may nalocate kaming myembro ng Rahma na sumusunod sayo ng papunta ka sa bar. Keres lang ang usapan, wala sa plano ang Rahma pero bigla silang sumulpot. Doon palang automatiko nang cancel ang pag-kalap natin ng personal na impormasyon sa Keres." Paliwanag nya.

"Pero bakit naman si Terrah ang ipinain don? Kaninong Ideya yon?"

Bubuka na ang bibig nya para sumagot nang bigla namang dumating si Leo, may dala itong tray ng pag-kain.

"Eat something, atleast even a little before you sleep." Leo said.

Nang tingnan ko iyon ay isang mangkok na instant noodles. At dahil nga gutom na gutom ako ay hindi ko na pinansin ang nasa paligid ko at kumain nalang ako ng kumain.

"Wait there, I have something to show you." Leo said but I ignored him.

Maya-maya ay bumalik agad ito na may dalang kung ano.

"I clean this for you." He proudly said and when I looked at what he was holding, I automatically blushed.

****************

To be continued...