Esoteric Rose

Chapter 18

HER'S POV

Pinakiramdaman ko muna ang paligid before I slowly sat up, making sure that I didn't wake them up with my movements.

Tumayo ako at mabilis nag-halughog sa kwarto para hanapin ang gamit ko at natagpuan ko naman agad iyon.

"Hey? Where are you going?"

I glanced on Leo when I heard his voice. He just woke up. Sinensyan ko syang manahimik at imunuestra ang natutulog na bata. "Bantayan mo yan."

"Why? Hey, wait-"

I made sure to pressed the doorknob lock from the inside before I exit the room, making sure it's locked. I wander through the dark hallway and saw Vladimir. He just got out from Matthi's room and was holding a calibre 45. Next to him was Batman.

I watched them slowly walk downstairs while I continue to roam the hallway to check Gabby's room. I found her peeking at the window.

I whistle to get her attention. She took a quick look on my direction and signalized me that there's someone outside. I motioned my room, where Leo and Bianca was currently on and she nodded, probably understood what I meant.

When I finally exited Gabby's room, I immideately follow the two men downstairs.

All lights are off pero nasa utak na ng bawat isa ang pasikot-sikot ng buong bahay. Hindi tulad ng kanina ay wala na halos marinig na ingay.

Nag-ikot ako sa ibaba. Nakita kong naka-pwesto si Batman malapit sa pintuan, nakasandal sa pader habang tinitingnan ang kanyang baril habang ang isang kamay ay nasa bulsa. Sa kabilang dako naman ay naroroon si Vladimir, hawak ang baril, bahagyang naka-silip sa bintana at naninigarilyo. Preskong presko syang naka-tayo na parang naka-tambay lang.

Dumiretso ako sa kusina para mag-hanap ng kape pero hindi kape ang nakita ko kundi mga alak na malamang ay kay Vladimir.

Kinuha ko iyon at nag-salin sa isang baso. Pumwesto ako sa sofa kung saan nakaharap sa pinto at doon ako naupo, habang ang dalawang paa ko ay mag-kakrus na naka-patong sa mesa.

Hindi kami nag-usap na tatlo at nag-pakiramdaman sa kilos ng bawat isa. Sa theorya ko ay malamang na hindi gulo ang habol nila dahil kung may balak talaga silang masama, ay gagawin nila agad iyon. Hindi na sila mag-bibigay ng warning o kung anumang signal na nandyan sila. Pwede naman silang pumasok ng nalang bigla, bakit kailangan pang magpa-tagal?

Nang istorbo pa ang mga hinayupak.

Ilang minuto na rin ang lumipas at matyaga kaming nag-hintay pero walang pumasok. Naubos ko na ang isang bote ng alak ni Vladimir at nakakaramdam na rin ako ng kakaibang hilo. May kakaibang bumubugso sa dibdib ko na hindi ko maipaliwanag.

Naiinip na ko.

Wala sa sarili akong tumayo at tinadyakan ang pintuan. Tila nagulantang naman ang dalawang lalaking kasama ko base sa paraan ng pag-tingin nila sakin.

Bumungan sakin ang isang itim na kotse. Wala akong ideya kung mayroon bang bomba o kung sinumang gustong pumatay sa'min pero kung anumang layunin ng nag-paputok kanina ay wala na akong paki.

Naramdaman kong may lumapit na dalawang tao sa kiluran ko. Nasisiguro kong hindi ko sila kilala dahil sa hindi pamilyar na amoy ng pabango nila.

Nanatili ang dalawang hindi pamilyar na lalaki sa likuran ko. Hindi ko sila linag-tuunan ng pansin. Ang paningin ko ay nakatuon lamang sa kung ano o sa kung sino ang laman kotse at kung anong pakay nya sa'amin.

Wala pang sampung segundo ay bumukas ang passenger seat at iniluwa noon ang isang hindi pamilyar na lalaki.

"Who are you and what do you need." Ayun agad ang lumabas sa bibig ko.

Madilim na ang buong paligid at tanging streetlights nalang ang pinag-mumulan ng liwanag. Salamat sa sinag ng buwan kay kahit papaano'y naaaninag ko ang ilang katangian ng aking kausap.

Ngumiti sya bago nag-salita. "It's a pleasure meeting you, Miss Perez of Interrogation Unit."

Kinasa ko ang baril ko at itinutok iyon sa kanya. Hindi naman nag-aksaya ng panahon ang dalawang lalaki sa likod ko na tutukan din ako ng baril sa mag-kabilang panig ng ulo. "Answer my question."

He chuckled. "Whoah, whoah, Relax. I'm here to deliver a message from my boss."

"I don't fvcking care about your fvcking boss. Now, answer my question before my bullets hit your brain, if you ever have one."

Napaatras sya na animo'y nang-aasar. "My name is Heliezer. Isa sa matataas na opisyales ng Keres. Hindi mo ba ko I-wewelcome? Binabalaan ka ni Boss na humingi ng dispensa sa lahat ng ginawa mo, lalo na ang pag-bangga sa mga tauhan nya noong nasa posisyon ka pa."

Natawa ako. "You seriously ruined my sleep just because of that useless sh*t?"

"I'm also here for Leonardo." Dagdag nya pa.

"Why do you need him?"

"He's a member of Keres. Gusto syang kausapin ni Boss." Heliezer explained.

"No."

"It's an order from---"

"I said no."

Unting-unting naging peke ang kaniyang mga ngiti. "Hindi ko kailangan ng permiso galing sayo."

"Be wary of the way you talk. You don't know who youre currently talking." I warned, pero mukhang hindi sya natinag.

"I already delivered the messaged for you. Kung hindi nyo ilalabas si Leonardo ay mapipilitan kaming gumamit ng dahas." Sabi pa nya.

"I hope you're aware that you're currently on my territory."

"Anong ibig mong sabihin?" He asked in a sarcastic tone.

"That you entered here without my permission and I won't just let you get away with it. Now, listen. I also have a message for your Boss." Saad ko bago bahagyang nilingon ang dalawang lalaking sa likuran ko, na may hawak na baril at nakatutok sa akin.

"But first, I need to charge you for entering here without my permission." Pag-kasabi ko non ay dalawang mag-kasunod na putok ng baril ang umalingawngaw kasabay ng pag-bulagta ng dalawang lalaki sa likuran ko.

"Second... learn to respect those who came before you." Dalawang beses kong pinaputukan ang mag-kabilang tuhod nya dahilan para pwersahan syang mapa-upo at mapa-atras. Bakas sa mukha nya ang kaba at pag-tataka nang tumingala sya sakin.

Nag-labasan naman ang mga kasamahan nya sa kotse at tinutukan ako ng baril pero lahat ng tumutok sakin ay hindi pinalad. Isa-isa silang bumulagta. Salamat sa tulong ng dalawa kong kasamahan na nasa loob.

Dahan-dahan akong lumapit kay Heliezer at sya naman ay parang takot na takot na umatras. "If you ever came here again, Sisiguraduhin kong ulo mo nalang ang makakabalik sa tinatawag mong boss."

*******************

To be continued......