Between The Lines

The Night We Met

Flashback

Jennie's POV

It's friday afternoon after I check the papers of my students, I saw the paper of my student named, Lisa Manoban, she caught my attention when I saw her name.

Because all of her scores were always perfect, kahit nakikita ko sakaniya na wala naman siyang pakealam sa school.

Isa-isa ko tinawag ang mga students ko dito sa opisina ko hanggang sa dumating na ang kanina ko pang hinihintay.

May ngiti ito sa labi niya habang ang kamay ay nasa kaniyang bulsa.

“Pinapapunta niyo raw po ako, Ms. Kim?” Tanong nito sabay upo sa harapan ko. “Hindi ko sinabing umupo ka” Tumayo naman kaagad siya at humarap sa akin, nakangiti pa rin siya.

“Ang sungit niyo naman po tumingin sa akin, Ma'am. Tatanda kayo niyan kaagad” I rolled my eyes.

Saan siya kumuha ng lakas na loob para sabihin 'yun sa akin? “Pero di bale na, Ma'am, maganda ka pa rin kahit tumanda kayo”

“Pinapunta kita dito because you got a perfect score” sabi ko nang waoang hinto. Nanlaki ang mga mata niya nang sabihin ko 'yun, she took her paper too.

“Pero hindi ibig sabihin niyan, you got the perfect score. Hindi ko alam na baka kumopya ka lang sa katabi mo” I said.

“Ho? What's your evidence, Ma'am? I always got perfect scores kaya mula nung first year ako” Matapang siya.

Marunong siyang sumagot sa kung sino man. Wala siyang kinakatakutan.

“Oh, really? Well, I didn't know that, Manoban. But once na mahuli kita during exams or quizzes, ibabalik kita sa first year, understood?” She smiled again.

I hate that smile.

“Yes, Ma'am” She said wink at me.

Umalis siya kaagad at naiwan ang mabango niyang pabango, I don't know but I sniff it. Sobrang bango hanggang sa mawalan na ako ng hininga kakaamoy ss paligid.

“Nyare sa'yo?” Dumating si Irene. She's my friend and also my co-professors.

“Nothing” bumalik ulit ako sa pag t-type ko sa laptop.

“Alam mo? Labas rin kayo tayo, mamayang gabi may big celebration sa bar ng isa natin student” Pag-aya niya sa akin.

Ilang beses niya na akong niyaya sa bar na tinutukoy niya, pero hindi naman ako sumasama. Ayaw ko madungisan ang pangalan ko kaya hindi ako sumasama. Knowing na safe naman yung bar na 'yun at walang nakakaalam kung sino ang nasa loob, hindi pa rin ako sumasama.

“Ikaw na lang” Sabi ko sakaniya.

“Hindi na nga natin na-enjoy yung college life natin, tapos ngayon na lang tayo babawi hindi ka pa sasama” Nagtatampo niyang saad habang nag-aayos.

“Irene, hindi na tayo teenager. We already have priorities na rin” I said.

“Bahala ka nga, basta ako mage-enjoy with my block b students” Block B students, meaning sila Lisa ang kasama nila.

“Oh? Bakit ka tumingin?”

“Bahala ka”

“Sumama ka na, hindi na kita pipilitin” Hindi na ako nag dalawang isip pa kundi sumama sakaniya.