Yok Artık Çüş Daha Neler?

07. BÖLÜM: GÜVEN

:)

~~~~

"Öyle diyoruz, geliyorsunuz değil mi?" Sinan bize, yani kızlara hevesle bakıp durdu.

"Bilmem geliriz değil mi?" Gamze, Ecrin ve bana bakıp göz kırptı.

"Geliriz geliriz."

Akşam okuldan birileriyle, bizim mahalledeki parkta halısaha maçı yapacaklarmış. Bizi de davet ettiler, daha doğrusu Meriç dışında hepsi bizi davet etti. Meriç kollarını göğsünde birleştirmiş somurtarak duruyordu.

"Zil çaldı, hadi gidelim artık." Burak yerinden kalktığında hepimiz ayaklandık. Meriç hala olduğu yerde duruyordu.

"Siz gidin." Meriç'in yanına oturup bacak bacak üstüne attım. Eteğimin desenlerine bakarken, ne diyeceğimi kestirmeye çalıştım. "Meriç."

"Efendim?"

Boğazımı temizledim. "Bir şey soracağım ama adam akıllı cevap ver olur mu?"

Kafasını bana çevirdi. Dizinin üstüne diğer ayak bileğini koymuştu, onu indirip bana doğru yaklaştı. Otururken bile bizden uzun boylu biliyor musunuz?

"Sor, ne çıkacak altından bakalım."

Çapkın bakışlarla bana bakarken utandığımı hissettim. Sanki ilk defa bu kadar ciddi ciddi bana bakıyor gibiydi, belki de öyleydi.

"Ozan'la neden kavga ettiniz ki siz?"

Kaşlarını çattı. "Neden merak ediyorsun bunu? Ozan'a sorsan sana cevap verirdi."

Kafamı iki yana salladım. "Muhtemelen söylemezdi ya da yanlış anlardı. Ben sana sormak istedim."

Kaşlarını bu sefer havaya kaldırdı. "Demek bana sormak istedin."

Boğazımı temizledim ve başımı salladım. "Yani, ne kadar anlaşamasakta sana güvenebileceğimi biliyorum."

Kolunun birini bankın arkasına attı. "Bana güveniyor musun?"

"Evet. Güvenmemeli miyim?"

"Yok ondan demedim. Hoşuma gitti, kulaklarım yanlış mı duydu diye tekrar sormak istedim." Ben sert bakışları altında erir gibi hissederken, o dik dik bakmaya devam ediyordu.

Ne bakıyon dik dik...

"Gidelim mi? Zil çaldı bile."

Ayağı kalktığında bende peşinden ayağı kalktım. Beraber okul binasına yürürken üstümde hiç anlamadığım bir his vardı. Neden Meriç'in yanında utanmıştım ki?

Sınıfa girip sırama oturdum. Ders matematikti, normalde derste uyumazdım ama şimdi uykum vardı.

"Ahsen, ne konuştunuz Meriç'le?" Ecrin'e döndüm. "Sana bakıp çok pis sırıtıyor."

Kaşlarımı çattım. "Ne?"

"Baksana." Gözleriyle tahtayı işaret ettiğinde oraya döndüm. Meriç çocuklarla konuşurken, peteğe yaslanmış bana bakıyordu. Bakışlarını görünce hızlıca Ecrin'e tekrar döndüm.