08. BÖLÜM: HALISAHA

102 14 2
                                    

muck:)

~~~~

Okul çıkışı evlere dağılmıştık, bir iki saat sonra ise halısahaya gidecektik. Anneme söylemiştim ve elbette izin vermişti. Beraber yemek hazırlarken sohbet ediyorduk.

"Derslerin nasıl yavrum?"

"İyi gidiyor anne, yeni felsefeci taktı bana biraz ama olsun." Dedim, bu sırada doğradığım salatalıkları kaseye koydum. Dolaptan domates alıp onu kesmeye başladım.

"Neden?"

Omuz silktim. "Adam garip anne, bence onun takması için bir nedene ihtiyacı yok."

Biraz daha konuşup yemekleri hazırlamaya devam ettik. Babam da geldiğinde yemeğe oturacaktık.

"Asrın, hadi yemeğe!"

Annem koridora doğru seslenirken ben Asrın'ın odasının önüne geldim. Kapıyı çalmadan içeriye girdiğimde telefonla konuştuğunu gördüm.

"Tamam kanka, hadi kapattım." Telaşla telefonu kapatıp bana döndü. "Abla! Neden pat diye giriyorsun?"

"E çağırıyoruz çağırıyoruz duymuyorsun." Gözlerimle elindeki telefonu gösterdim. "Hayırdır? Kiminle konuşuyordun?"

"Bizim çocuklar işte abla, sanki tanıyacaksın."

Ergen tavırlara bürünmeye başladığında cevap vermedim. Yine sinirlerimi bozmasındı. Bu dediğimi 15 yaşında erkek kardeşi olanlar anlardı.

Beraber içeriye gidip masaya oturduk. Yemek boyunca havadan sudan konulardan sohbet ettik, sonrasında ise masayı toplayıp hazırlanmak için odama çıktım.

Kıyafetlerimi alıp yatağa koyduktan sonra şarja taktığım telefonumu aldım. Eve geldiğimden beri telefonu açmamıştım, bu yüzden birkaç mesaj birikmişti.

Bilmem: Ahsen neredesin
Bilmem: Mesajıma görüldü atmışsın
Bilmem: Neden

Bilmem: Off endişelenmeye başlıyorum
Bilmem: Çıkışta gördüm seni ama neden mesajıma cevap vermiyorsun ki
Bilmem: Merak ediyorum

Bilmem: Umarım halısahaya gelemeyecek kadar hasta olmamışsındır

Bilmem: Ne zaman çıkacaksın evden

Ahsen: merhaba
Ahsen: şarjım yoktu mesajlara bu yüzden cevap vermedim
Ahsen: ikincisi ise
Ahsen: gelemeyecek kadar hasta değilim
Ahsen: şu an hazırlanıyorum

Anında çevrimiçi olmuştu ve mesajlara cevap vermişti.

Bilmem: Şükürler olsun
Bilmem: Habersiz kalmak o kadar zor ki
Bilmem: Birilerine sordurmaya çalıştım ama yapamadım

Ahsen: anladım
Ahsen: çıkışta görmüşsün zaten neden bu kadar endişelendin ki

Bilmem: Artık konuşmak istemediğini falan zannettim
Bilmem: Bir anda gittin sandım
Bilmem: Terk edilmek ilk kez yaşadığım şey değil

Yok Artık Çüş Daha Neler?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin