Chapter-6
မိုးကုတ္စက္ဝိုင္းမွ ေနမင္းဝါဝါႀကီးသည္ ေရာင္နီတန္ကေလးမ်ားကိုျခံရံလ်က္ တစတစေပၚထြက္လာခဲ့သည္ တိမ္ျဖဴ တိမ္လႊာ တိမ္မၽွင္တို႔လည္း ေကာင္းကင္ျပာထက္တြင္လႊင့္ေမ်ာေနၾကသည္ ေက်းငွက္တို႔၏က်ီက်ီက်ာက်ာအသံတို႔ကလည္းပတ္ဝန္းက်င္တြင္ပ်ံ့လႊင့္လ်က္ ..သာယာေသာနံနက္ခင္းတစ္ခု ......ေနအလင္းေရာင္ကားခန္းဆီးလိုက္ကာေလးကိုျဖတ္ကာ soo မ်က္ႏွေပၚလို႔ဖ်ာက်ေနသည္ သူမမ်က္ေမွာင္တစ္ခ်က္က်ံဳ႕လိုက္ရင္း လက္ဖဝါးႏုႏုေလးႏွင့္ကာ ကာခုတင္ေပၚတြင္ထိုင္လိုက္သည္ မ်က္လံုးေလးကိုအသာအယာဖြင့္ၾကည့္လိုက္၍နာရကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ 8:30 ..ေရခ်ိဳးခန္းထဲသို႔ဝင္ၿပီးကိုယ္လက္သန္႔စင္ကာမီးဖိုေခ်ာင္သို႔ထြက္ခဲ့သည္
"Omma"
"soo ေလးအိပ္လွခ်ည္လား"
"စာေမးပြဲၿပီးသြားၿပီေလ omma ရဲ႕ ဒါနဲ႔ appa ေရာ"
"ရံုးသြားၿပီ"
"oppa ေရာ"
"အိပ္တုန္း"
"သူလည္းအိပ္ပုတ္ႀကီးတာဘဲကို"
"သမီးရယ္ သူကမနက္ေလးနာရီမွအိပ္ရရွာတာ အမႈလိုက္တာမၿပီးေသးလို႔ေလ"
"အဲ့ေထာက္လွမ္းေရးအလုပ္ကုပင္ပန္းကပင္ပန္းနဲ႔ သူမို႔လုပ္တယ္"
"သမီးရယ္ သူကလည္းသူ႔အၾကာင္းနဲ႔သူမို႔ပါ"
သူမအေမကသူမေရွ႔သို႔ ေပါင္မုန္႔နဲ႔ၾကက္ဥေခ်ာင္းအခ်ိဳ႕ကိုလာခ်ေပးတယ္
"အရသာသာရွိစြာသံုးေဆာင္ပါမယ္"
"ဒီႏွစ္ကပြဲကဘာသံမွမၾကားပါလား မလုပ္ျဖစ္ၾကေတာ့ဘူးလား"
"ဒီေန႔ေလ omma ရဲ႕ သမီးမသြားေတာ့တာ"
"ဘယ္လိုျဖစ္တာတုန္း"
"ဒီလိုပါဘဲ"
"omma ေခါင္းသိပ္မၾကည္လို႔ ျပန္သြားလွဲလိုက္ဦးမယ္ သမီး oppa ႏိုးရင္ ၾကည့္က်ပ္ၿပီးမနက္စာစားလိုက္ပါလို႔"
"nae omma"
စားေသာက္ၿပီး soo ဧည့္ခန္းထဲလာကာ TV ထိုင္ၾကည့္ေနလိုက္သည္ ရုပ္ရွင္ကေကာင္းေသာေၾကာင့္အခ်ိန္ကိုေတာင္ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ျဖစ္ေနမိသည္ ရုတ္တရက္ဖုန္းဝင္လာေတာ့မွေကာက္ကိုင္ကာ
YOU ARE READING
Invisible Future
Randomလူအခ်င္းခ်င္းသာနီးကပ္ေနေပမယ့္ ႏွလံုးသားႏွစ္ခုေဝးကြာေနတဲ့အခါ ....... အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ကိုယ့္ရဲ႕ေပ်ာ္ရႊင္မႈထက္ သူ႔ရဲ႕ဘဝတိုးတက္ေရးကို ဦးစားေပးရတဲ့အခါ ...... မထင္မွတ္ထားတဲ့ကံၾကမၼာအလွည့္အေျပာင္းေၾကာင့္ ျပန္လည္ဆံုေတြ႕ၾကတဲ့အခါ ....... မျမင္ရတဲ့...
