"သူႀကီးေရ...သူႀကီး.."
"ေဟ ဘယ္သူတုန္းကြ "
"ကြၽန္ေတာ္ပါ လုံးလုံး "
"ေအးဝင္ခဲ့ေလကြာ "
"ေအာ္ ၿမိဳ႕အုပ္မင္းလည္းပါလာတာကိုး ထိုင္ပါဗ် ႂကြပါ"
"ကေန႕ႏြားေတြလာမယ္ဆို ခုထိမေရာက္ေသးပါလား"
"ခဏေနရင္ေရာက္ပါလိမ့္မယ္ သုံးေဆာင္ပါဦး အၾကမ္းရည္ေလး"
"သူႀကီးကိုေျပာစရာရွိေသးတယ္ က်ဳပ္တို႔ ေနာက္၃ရက္ေလာက္ေနရင္ ၿမိဳ႕တတ္မို႔ရွိတယ္ အဲ့တာ အိမ္ကိုေမာင္ေထြးကိုခဏေစာင့္ခိုင္းလို႔ရမလား ေမာင္ေအးကိုက ေခၚသြားမွာမို႔ ရမလား "
"ရပါတယ္ဗ် ႏြားၿခံေကာ အိမ္ေရာၾကည့္ခိုင္းထားေပးပါ့မယ္ "
"ဒါဆိုရင္ေတာ့ ေက်းဇူးဗ်ိဳ႕ "
"ရပါတယ္ က်ဳပ္လည္းအကူအညီျပန္ေတာင္းပါရေစ သမီးႏွင္းျမရယ္ ႐ြာဘုရားပြဲၾက လိုတာေလးေတြဝယ္မို႔ ၿမိဳ႕တတ္ခ်င္ေနတာ အေဖာ္မရွိလို႔ အဲ့တာ ၿမိဳ႕အုပ္မင္းမ်ားလမ္းႀကဳံေခၚသြားနိုင္မလားလို႔ "
"ဒါဆိုရင္ေတာ့အားနာစရာေတြျဖစ္ကုန္ပီ လုံးလုံးတို႔ သားအမိနဲ႕ဘႀကီးေအာင္ကလည္း လုံးလုံးရဲ႕အေမကိုေဆးကုဖိူ႕ၿမိဳ႕လိုက္မလို႔တဲ့ ကားကလူျပည့္ေနပီရယ္ က်ဳပ္ျဖင့္အားနာလိုက္တာဗ်ာ"
မင္းထင္လည္းေပၚတင္သာျငင္းလိုက္ေတာ့သည္။သူႀကီးဘာအကြက္ေတြေ႐ြ႕ေနသည္မသိ ေရွာင္နိုင္သေလာက္ေတာ့ေရွာင္ရေပမည္
"ေအာ္ ရပါတယ္ ေဆးကုမယ့္လူကအေရးႀကီးပါတယ္ မ်က္ႏွာပူပူနဲ႕ဘဲ အကူအညီထပ္ေတာင္းပါရေစ ရက္နည္းနည္းေလးၾကာမွာမို႔ တည္းဖို႔ေလးအကူအညီေတာင္းပါရေစ "
သူႀကီးလည္း ၿမိဳ႕အုပ္မင္းအေၾကာင္းသိခ်င္တာကတစ္ေၾကာင္း၊သမီးႏွင့္နီးစပ္ေစခ်င္တာကတစ္ေၾကာင္း မေတာ္လို႔ၿမိဳ႕အုပ္မင္းကေသခါနီးဆိုရင္ေတာင္ သူသမီးကၿမိဳ႕အုပ္ကေတာ္ဆိုတဲ့ဂုဏ္နဲ႕က်န္ခဲ့မွာမို႔လား တခုမဟုတ္တစ္ခုေတာ့ ရေအာင္ႀကံရေလမည္
မင္းထင္လည္း စဥ္းစားရက်ပ္ေနခ်ိန္
"ကူညီလိုက္ပါလူႀကီးရယ္ မႏွင္းျမရမိန္းမသားတစ္ေယာက္တည္း သူမ်ားအိမ္မွာေနတာ မသင့္ေတာ္ဘူးေလ ၿမိဳ႕အုပ္မင္းအိမ္ၾက လုံၿခဳံတယ္ေလ "
YOU ARE READING
မြို့အုပ်မင်းရဲ့ဝလုံးလေး
Romanceမြို့အုပ်ကြီးရဲ့သဲမှုကဲမှုအဖြာဖြာကို ဖတ်ရှုပေးကြပါဦးလို့
