Güzel geçen gecenin ardından Minho ve jisung evden ayrılırken Hyunjin tezgahta bir şeylerle uğraşan eşini izliyordu, gözlerini bir saniye bile ayıramazken her detayına içi gidiyor kalbi hızlanıyordu. Felix işini bitirip ellerini kuruladıktan sonra Hyunjin'in yanına yaklaştı ve kollarını boynuna dolayıp yanağına bir öpücük bıraktı.
"Ne düşünüyorsun sevgilim?"
"Seni, ikimizi ve yine seni" Dediğinde Felix sesli bir kahkaha atarak Hyunjin'in önüne geçip kucağına oturdu.
"Beni nasıl düşünüyorsun bilmek istiyorum"
"Her halin okadar güzel ki, saniyeler geçtikçe biraz daha aşık olduğumu hissediyorum"
"Çok şanslıyım Hyunjin, senin gibi biriyle birlikte olduğum için çok şanslıyım. Seni çok seviyorum, her zaman sevdim ve yanında olmasam bile seveceğim"
Felix yine gidecekmiş gibi konuştuğunda Hyunjin yüzünü asarak eşinin gözlerine baktı.
"Neden gidecekmiş gibi konuşuyorsun, sen buradasın ve sonsuza kadar yanımda kalacaksın"
Başını iki yana salladı Felix, Minho'yla gitmeden önce konuşmuşlardı ve Minho bunu Felix'in söylemesine karar vermişti.
"Ruhum ve sevgim sonsuza kadar yanında olacak ama ben olmayacağım sevgilim" Dediğinde Hyunjin'in gözleri dolmuş kalbine acı bir his yerleşmişti.
"Felix?"
"Özür dilerim, zamanım doldu. Bir kaç gün sonra tüm işlevlerim kendiliğinden duracak ve üretim merkezinden gelip beni geri götürerek yok edecekler"
Duyduklarıyla gözlerinden yaşlar süzülürken nefes alamadığını hissetti Hyunjin, eğer bu bir şakaysa hiç komik değildi ve eşini bir kez daha kaybederse buna dayanamazdı.
Gözyaşları içinde alnını eşinin göğsüne yaslarken "gerçek olmadığını söyle" Diye fısıldadı, tekrar yalnız kalmak istemiyordu.
"Özür dilerim sevgilim"
"Beni tekrar bırakmayacağını söyle Felix, lütfen..."
"Benim elimde olan bir şey değil, Minho zamanımı böyle ayarladı"
"Minho sonsuza kadar yanımda kalacağını söylemişti, neden!"
"İstek üzerine üretilen yapay zekaların maliyeti çok fazla, bu yüzden çoğu insan sadece bir süreliğine kiralaya biliyor"
"Para yüzünden mi yani, merak etme sonsuza kadar yanımda kalabilmen için ne kadar para gerekirse vereceğim. Beni bırakıp gitme ne olur"
"Çok fazla, bunu ödeyemezsin. Şimdi bunları konuşmayı bırakalım daha bir kaç günümüz var değil mi?"
"Bebeğim, gitme ne olur. Her şey yine eskisi gibi olacak ben yine kaybolacağım"
"Hayır, bu sefer sağlam duracaksın ve kendini eve kapatmayacaksın. Bana söz ver Hyunjin"
"Felix gitmesen.."
"Elimde olan bir şey değil"
"Bu evi satarım ve arabamı da ne kadar gerekiyorsa veririm"
Gülümsedi Felix, yaklaşıp Hyunjin'in dudaklarına sıcak bir öpücük bıraktı. On tane ev yüz tane araba satsa bile karşılayamazdı istenilen parayı bunu biliyordu.
"Şimdilik bunu konuşmayalım, senden bir söz istiyorum" Dediğinde Hyunjin ıslak gözleriyle başını iki yana salladı söyleyeceği şeyleri duymak istemiyordu.
"Hyunjin gözlerime bak"
"Felix gitme.."
"Ruhum ve sevgim her zaman senin yanında sevgilim, her zaman yanında olacağımı bil"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
EŞİM GİBİ||Hyunlix||Hyunbok
FanficEşini bir yıl önce kanserden kaybeden Hyunjin'in durumu hiç iyi değildir ve yakın arkadaşı Minho da bunun farkındadır. Uzun uzun düşünen Minho, yaptığı araştırmalar sonucu arkadaşına onu şok edecek bir hediye verir fakat işler umduğu gibi gitmez. So...
