"Üzgünüm Hyunjin, hiç biriniz nakil için uygun değilsiniz..."
Duyduğu kelimelerin gerçek olmamasını isteyerek öyle bir baktı ki Hyunjin arkadaşının gözlerine, odadaki herkes onun gözlerindeki acıyı en derinden hissetti. Bir kez daha çaresizlik bütün bedenini sarmış, kalbinin acısı bedenindeki kemikleri bile sızlatmıştı.
"Sizin uymuyor ama-" Dediğinde başını kaldırıp süzülen göz yaşlarıyla Minho'nun yüzüne baktı Hyunjin, işte şimdi hem Minho hem de çocuklar gülüyordu.
"Ama ne, konuşsana Minho!"
"Benim dokularım Yongbok'la uyuşuyor, donör ben olacağım"
"Ne, s-sen sende mi tahlil yaptırdın..."
"Sadece ben değil, Chan, Changbin ve neredeyse hastane çalışanlarının hepsi"
Hyunjin arkadaşına yaklaşıp bitkin bedeniyle gözlerinin içine baktı bir süre.
"Kurtulacak mı, yani yongbok yaşayacak mı?"
"Umarım, umarım nakil sonrası ilerleme gösterir"
"İyi ki varsınız, siz olmasaydınız eğer-"
"Bu kadar gevezelik yeter bence, yapman gereken bir operasyon var hemen hazırlanalım"
"Hım hım tamam, çocuklar ameliyat için gerekli olan her şeyi hazırlayın çok vaktimiz yok"
"Tamam hocam siz hiç merak etmeyin"
.
Bir kaç gün sonra...
"Bir hafta oldu ama halâ kan değerlerinde bir değişiklik yok"
"Bunun normal olduğunu biliyorsun Hyunjin, önemli olan önümüzdeki hatta. Eğer bir kaç gün içinde bir değişiklik olmazsa nakli kabul etmeyecek demektir"
"Umarım öyle bir şey olmaz"
"Umarım, ben odama gidiyorum"
"Tamam sonra görüşürüz"
Hyunjin'in yanından ayrılarak odasına geldi Minho, gece nöbetçiydi ve fazlasıyla yorgun hissediyordu. Bedenini odadaki rahat koltuğa bırakıp arkasına yaslanarak gözlerini kapattı, aklı Hyunjin ve Yongbok'taydı. Yongbok iyileşsin Hyunjin mutlu olsun istiyordu.
Bir kaç dakika sonra açılan kapıdan içeriye adımlayan kişi jisung'tu, jisung sevgilisinin gözleri kapalı şekilde oturduğunu görünce kapıyı yavaşça kilitleyip yanına yaklaştı ve kucağına yerleşerek dudaklarına bir öpücük bıraktı.
"İyi misin sevgilim?"
"İyiyim bebeğim, Yongbok'u düşünüyordum. Kan değerleri halâ yükselmedi"
"Yongbok iyileşecek merak etme, şu yüzünün haline bak çok yorgun görünüyorsun eve git ve güzel bir duş alıp uyu"
"Seninle uyumak istiyorum ben, en son ne zaman birlikte uyuduk?"
"Bende istiyorum ama bir türlü denk gelemiyoruz işte"
"Ayrıca çok özledim, ne zamandır sevişmiyoruz"
"Bende çok özledim sevgilim"
Minho'nun elleri sevgilisinin belini sertçe kavrayıp kendine bastırırken jisung altındaki sertlikle yutkunup bir kaç santim uzağındaki güzel dudaklara atıldı ve özlemden ayrı ihtiyaç dolu bir öpüşme başladı, uzun zaman olmuştu.
"Minho, ah yavaş! ~"
"Sessiz olabilir misin, şimdi istiyorum bebeğim"
"Şey, o-olurum"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
EŞİM GİBİ||Hyunlix||Hyunbok
FanficEşini bir yıl önce kanserden kaybeden Hyunjin'in durumu hiç iyi değildir ve yakın arkadaşı Minho da bunun farkındadır. Uzun uzun düşünen Minho, yaptığı araştırmalar sonucu arkadaşına onu şok edecek bir hediye verir fakat işler umduğu gibi gitmez. So...
