Hoofdstuk 16

6.6K 234 21
                                    

POV OLIVIA

Die avond nam ik mijn boekje weer, het lucht op om mijn verhaal te kunnen doen.

Ik vind het niet zo leuk dat Dylan zo close is met Camilla, een nieuw meisje bij me in de klas. Ze zijn veel samen en maken duidelijk veel lol samen, dat maakt me droevig omdat hij me duidelijk al vergeten is, ik dacht op de één of andere manier dat hij me echt leuk vond, ik heb me dus duidelijk vergist. Christian is een goede vriend van me geworden, het is leuk om naast hem te zitten, ik euhm... vind hem een leuke gast, maar echt niet meer. Of toch wel?

EEN SEMESTER VERDER
POV OLIVIA

De eerste trimester zit er op. Ik ben het hier al een beetje gewoon, ik heb al nieuwe vrienden gemaakt en mijn band met Christian is sterk gegroeid, hij is er altijd als ik hem nodig heb en hij luistert als ik een probleem heb of ergens mee zit. En Dylan.... hij heeft ondertussen verkering met Camilla. Ik werk soms met hem samen voor een groepsopdracht maar verder is alles nog steeds hetzelfde.
Gelukkig is Jessica niet meer kwaad om dat ik en Chris goede vrienden zijn, Jess is namelijk samen met Andreas. Ze zijn zo schattig samen.

"Kom op leerlingen ga allemaal zitten en luister even". We kijken allemaal nieuwsgierig naar meneer Van Dun. "Over een paar weken is er weer een nieuw schoolfeest en iedereen van de klas gaat in groepjes iets opvoeren voor punten". De klas begint te protesteren. "Iedereen stil" roept de leraar luid. "Ik deel de klas in groepjes", "jullie mogen zelf kiezen wat jullie doen". "Ik deel de papieren uit met de gevormde groepjes". Ik kijk Christin aan, "ik hoop dat we samen zitten", "ik ook Liv". Ik neem het papier vast en kijk tot ik mijn naam zie. "OLIVIA EN DYLAN". Ik kijk Dylan aan, hij kijkt ook mijn kant op. Dat word leuk.

"Jullie mogen nu samen brainstormen"roept de leerkracht door de klas. Ik zie dat Dylan naar me toe komt.

Ik hoor Chris nog iets tegen hem zeggen,

" waag het niet he gast".

Hij reageert niet en gaat naast me zitten.

"Hey Liv"

"hey Dylan"

"Dus wat zullen we gaan doen vraagt hij".

"Ik weet het niet goed, kun jij een instrument spelen" vraag ik aan hem. "Ja ik kan gitaar en jij"?

"Nee ik kan geen instrument spelen"

"Maar ik heb je wel al eens horen zingen" zegt hij lacherig.

"Toen je net op school was en bij me was".

Ik voel de pijn nog in zijn stem. Zou hij nog iets voor me voelen?

Mr. Badboy and Miss. Goodgirl - The Bad Boy series #1Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu