Mr. Badboy and Miss. Goodgirl - The Bad Boy series #1

Hoofdstuk 20

POV OLIVIA

"Dat was geweldig jongens"

"Ja we klonken geweldig" vulde Dylan me aan, ik lachte naar hem

"Hey Liv" Christian kwam binnen, "we gingen wiskunde studeren, weet je nog"

"Ja juist", "we zijn toch klaar"

"Dan spreken we zaterdag terug af hé jongens"

"Is goed Liv" hoor ik Dylan zeggen

Ik glimlach nog naar hem en loop dan met Christian mee

POV DYLAN

Jess komt naar me toe

"Dylan, ik zie dat je nog gevoelens voor Liv hebt"

"Valt het zo hard op dan"

"ja, eigenlijk wel, maar waarom zeg je dat niet tegen haar"

"Wij kunnen niet samen zijn , zij heeft Christian en telkens als we samen zijn krijgen we ruzie"

"Dat is toch niet waar, in het begin waren jullie zo close, hoe komt dat het nu niet meer is"

"Ik zou het niet weten en ik wil er eigenlijk niet over praten"

"Dat begrijp ik, maar ben je echt verliefd op Camilla"

"Ik vind haar echt leuk, en ik denk dat mijn gevoelens voor haar sterker worden, maar ik krijg Olivia niet uit mijn hoofd".

"Praat is met haar, het zal je opluchten", zegt ze na een tijdje

"Denk je,Jess"

"Ik weet het zeker"

POV OLIVIA

Ik laat Christian uit, hij geeft me nog een kus

Ik ga naar mijn bureau en neem mijn boekje weer:

Dylan, ik schrijf alweer over hem, al wil ik het niet ,één blik van hem doet me duizend kilometer weg van Christian.

********zaterdag**********

Oh nee, ik ben laat, ik hoor al iemand spelen

Ik kom binnen en zie Dylan met een gitaar, "sorry speel jij gitaar"

"Ja al een tijdje , maar het beste kan ik op de piano" zegt hij zelfverzekerd.

Ik zet mijn tas even weg, hij begint een prachtige melodie te spelen die ik nog niet ken, het is prachtig, ik krijg kriebels in mijn buik

Hij stopt met spelen, "die melodie ken ik niet"
"Ik ook niet" antwoord hij, "ik heb hem net verzonnen"
"Ah"

"Ik was naar je aan het kijken en toen kwam het", terwijl hij dat zei kwam hij naar me toe
"Die melodie voelde zo goed" zei hij

Onze gezichten waren maar een paar centimeter van elkaar verwijderd toen Jess en Bjorn binnen kwamen
"Euhm... Storen we jullie"

"Nee kom maar binnen" zei Dylan dan kunnen we direct beginnen.

Ik ging naar de micro terwijl ik dacht aan de melodie, hij schreef het toen hij naar me keek. Ik begon te zingen als nooit te voren met mijn gedachten aan Dylan.