Epiloog

6.9K 205 46
                                    

Een maand later
POV OLIVIA

Het schoolfeest is exact een maand geleden
Christian heeft een miljoen keer sorry gezegd

Ik heb hem uiteindelijk vergeven, iedereen verdient een tweede kans toch?

Maar vergeten zal ik het nooit doen

Hij heeft me gekwetst en me pijn gedaan in mijn hart maar hij is verandert en een goeie jonge geworden

Maar Lara...

Die is van school verandert, daar heeft niemand ooit nog iets van gehoord

Voor de rest is alles nog hetzelfde in mijn leven

Alleen...

Dylan

Ik ben nog steeds verliefd op hem maar is hij dat ook nog op mij

"Olivia"

" ja hey Dylan, wat is er"

"Wil je heel even mee naar buiten gaan" vraagt hij

"Euhm..., het is al wel donker" zeg ik

"Dat maakt het nog beter" zegt hij

Ik volg hem mee naar de tuin, we komen aan en ik zie een tafeltje staan voor twee personen met kaarsjes erop

"Oh Dylan, het is prachtig" zeg ik met tranen in mijn ogen

Dylan gaat naar een stoel en schuift hem naar achter

"Ga maar zitten jonge dame" zegt hij met een elegante stem

Ik ga zitten en hij schuift de stoel terug naar voor

"En wat gaan we eten" vraag ik nieuwsgierig

"Pizza ma Belle file"

Ik lach en hij glimlacht terug, voor die glimlach ben ik gevallen, hard gevallen

We eten gezellig onze pizza

"Wil je dansen" vraagt hij na een tijdje

"Graag" antwoord ik met een glimlach

Hij zet een trage slow op en hij vraagt mijn hand

We dansen dicht bij elkaar, alles lijkt zo perfect

Dylan gaat even weg en gaat een paar bloemen plukken, dezelfde als de vorige keer die hij me wou geven

"Mag ik je ze nu wel geven" vraagt hij
"Ja graag, ze zijn prachtig"

Ik neem ze aan en geef hem een knuffel

Ik laat hem los en onze gezichten zijn maar een paar millimeter van elkaar

Hij komt dichterbij en ik voel zijn lippen op de mijne, ze passen perfect in elkaar, het is onze eerste kus, vol passie en liefde

"Ik hou van je" zegt hij als hij zich terug trekt

"Ik hou ook van jou"

Ja nu is alles perfect

Die avond lig ik in bed

Ik neem mijn boekje

Oh ik ben verliefd en nog geen beetje

Ik zocht mijn ware liefde, iemand die mij graag ziet om wie ik ben, iemand die mijn hart vult met liefde en geluk

Die liefde heb ik gevonden, dat voel ik, in mijn hart

Je kiest niet op wie je verliefd wordt, het overvalt je

Flashback

Maar dan bots ik tegen iemand aan TYPISCH.

Ik kijk om en zie twee blauwe ogen die me aanstaren. Dan zie ik het. Het is Dylan. Ik begin door te krijgen dat ik aan het staren ben. "Dag prinses bevalt het uitzicht je een beetje." Euhm sorry ik had je niet gezien antwoord ik vlug," en WHAT PRINSES"? "Ah je zegt dan toch al meer dan tijdens de les". "Euh ja sorry ik ben nieuw en ken hier eigenlijk niemand". "Is niet erg je hebt mij nu al leren kennen." Ik wordt warm. Ik voel dat ik aan het blozen ben.

Einde flashback

Wanneer je het minst verwacht kom je de liefde van je leven tegen

Of ik gelukkig ben?

Ja dat ben ik zeker

Ik ben nog nooit zo gelukkig geweest

Je krijgt geluk niet gratis ergens bij
Of je kan het ook nergens kopen

Geluk dat maak Je zelf
Dat leerde ik van mijn moeder

Maar...

Aan alles komt een einde, dat geldt ook voor ons verhaal

Maar nog een ding voor ik ga slapen

Ja is het antwoord

We leven nog lang en gelukkig

Sprookjes bestaan echt...
Als je er zelf maar in geloofd

---------------------------------------------
Dankwoord,

Beste lezers,

Dat was het dan...
Ik hoop dat jullie het leuk vonden. Ik heb zeker genoten om dit verhaal te schrijven. En echt waar, ik kon het niet zonder jullie. Dus bedankt :) jullie zijn geweldig

Voor degene die op een vervolg gehoopt hadden. Het spijt me, maar ik zie het zelf niet echt zitten. Ik vind dat het verhaal afgerond is en meestal zijn de deel twee boeken minder goed dan de deel één boeken. En dan verdwijnt het speciale van het eerste boek. Dus sorry. Misschien als ik zin en tijd heb dat er in de toekomst een vervolg kan komen maar nu zeker nog niet want ik ben met een nieuw boek bezig.

Verder wil ik iedereen bedanken die mij gesteund heeft. Iedereen die gelezen, gevoted, of een comment achtergelaten heeft.

Ik wil ook de mensen bedanken die mij geholpen hebben toen ik even hulp nodig had.

Ik ga dit boek echt zo missen...

Het leven loopt niet altijd hoe je denkt dat het gaat lopen maar als je je hart volgt dan vind je de weg naar geluk, altijd, hoe raar het ook loopt

Dikke kus en all the love

Lore x

Mr. Badboy and Miss. Goodgirl - The Bad Boy series #1Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu