SARMAŞIK +18

Yazgı

Mahallede genç kızların gözdesi Ateş ve abimdi ne yazık ki.. Anneler kızlarının evlilik yaşının geldiklerini düşündüklerinde ilk önce bizimkilerin ağızlarını ararlardı.

Bu çoğu zaman sinirimi bozan bir durumdu. Bize mi? Bize mahalleden kimse o gözle yanaşamamıştı. Başımızda iki tane zebellah gibi dikilmiş adam varken mi?

Töbe haşa!

Lise dönemimde alt mahalleden birinin düğününe gitmiştik. Yaşlı teyzenin biri seni torunuma alıcam diye tutturmuştu. Saygısızlık yapmadan gülüp geçmiştim o zaman. Çünkü ciddi olmadığını ve sadece lafta kalacağını zannediyordum.

Tabi teyzenin bir kaç dakika sonra torununu alıp getireceğini hesaba katmamıştım. Sonrası mı?

Ne siz sorun ne ben söyleyeyim.

Abim düğünde bağırıp çağırmış bir daha kimseden böyle bir şey duymayacağını herkese duyurmuştu. Benim mahalledeki kısmetim bu yüzden kapalıydı zannımca.

Hoş bana bu mahalledeki bir kişi yeterdi ya neyse..

Ateşin mesajına cevap vermeyip telefonu kapattım. Zaten yarım kalmışlık hissi yeterince kötüydü. Ateş, abim, Enes abi ve Furkan abi çardakta oturmuş siyaset konuşuyorlardı. Az önce çay vermek için giden Aselden öğrenmiştim.

Benim neden gitmediğimi sormayın. Bu adamın işi belli olmaz yakınına yaklaşmayalım.

Aselle annemlerin yanında oturmuş abimgilin çardağı izleyen genç kızları kesiyorduk. Çatık bakışlarım kızların üzerindeyken çalan telefonumla ayaklandım. "Geldiler." Asele göz kırpıp açtım telefonu.

"Efendim Kenan?"
"öyle mi, göremiyorum." bizimkileri görmek için kalabalıktan biraz uzaklaştım. Bunu yaparken Ateşlerin oturduğu çardaktan geçmek zorunda kalmıştım. Bana dönen bakışlarını umursamadan gözlerimle gelenleri aramaya devam ettim.

Sonunda Kenanın arabası görüş açıma girmişti." tamam gördüm." kenanın beni fark etmesiyle telefonu kapadım ve yanlarına ilerledim. Tanıdık olmayan bir yüz seçmiştim.
Serpil, Efe, Samet, Kenan.. Yanlarında ise daha önce okuldan da görmediğim bir kız.

"hoşgeldiniz. Geciktiniz?" Samet hemen kollarını açıp bana sarılırken bende ona karşılık verdim. Sırayla hepsine sarıldığım sırada Samet açıklama yapmaya girişti. "Kuzenim İzmir'den geldi de onu almaya gittik. Tanıştırıyım Hazal." eliyle gösterdiği kıza çevirdim bakışlarımı. İlk dikkatimi çeken şey kızıl saçlarıydı ve ona uyumlu yeşil gözleri.. Çok güzeldi.

Maşallahdı doğrusu..

"sizde hoşgeldiniz. Sare ben." gülümseyerek bana yaklaştı. Çok samimi gelen bir enerjisi vardı. "memnun oldum Sare. Seni duydum bizimkilerden." birden bana sarıldığında bende aynı şekilde ona karşılık verdim.

"böyle davet edilmeden geldim ama.." mahcup sesiyle hemen söze girdim.
"olur mu öyle şey. Hoşgeldin." sıcak bir gülümseme gönderip koluna girdim. Çekinmesini istemiyordum ve garip bi şekilde kanım ısınmıştı. "hadi geçelim." hazalla önden önden yürürken diğerleri arkamızdan geliyordu.

Aselin bize doğru geldiğini seçmiştim. Aynı zamanda abimlerin çardakta ayaklanmıştı. Yanlarına vardığımızda Ateşin delici bakışlarını Kenanın üzerinde hissettim.

Kardeşinin onu sevdiğini bilse..

"Arkadaşlarımı size takdim edeyim." diyerek elimi öne doğru uzattım. Hepsiyle tek tek tanıştırdığım sırada Aselde gelmişti. Hazal herkesle tokalaşırken tanışma faslı bitmiş sayılırdı.