SARMAŞIK +18

Temas

Şarkıyı açmayı ve oy vermeyi unutmayıın. İyi okumalarr🌜

*
Hayatım ciddiye alınmasını istediğim bir oyundu..
Oğuz Atay
*

Kafamı kaldırarak gözlerine baktım. Düşmemem için belimden tutan elleri bizi oldukça yakın kılarken, şuan bu şekilde görünmemizin iyi bir şey olmadığını biliyordum. Ayaklarım dahi titremeye başlamıştı. Beni tutmasaydı kesinlikle düşerdim. Radarıma girdiği anda bedenim öngörülemez tepkiler veriyor ve beni şaşırtıyordu. Heyecandan ayaklarında titremesin bi zahmet Sare.
"bir şey mi oldu Ateş abi?" abi kelimesini bastırırak söylediğimden dolayı havaya kalkan kaşı bu yaptığımın yanlış olduğunu bas bas bağırıyordu sanki. Belimdeki eli baskısını arttırdı ve tuttuğu yeri hafifçe sıktı. Refleksle ağzımdan çıkan kısık sesle dudağının kenarı hafifçe yukarı kıvrıldı. Bu alayvâri hâli sinirimi bozarken aynı zamanda gülümsemesini sabaha kadar izlemek de istiyordum. Şizofren olabilir misin? Çevremizdeki ağaçlar görünmemizi engellesede yinede tehlikeli bir konum ve durumdaydık. Kafasını bana eğip iyice yaklaştı bedenime. "az önceki eleman.. Senden hoşlanıyor biliyorsun değil mi?" sert ve fısıltı şeklinde çıkan sesi tüm bedenimi titrerirken yutkundum. "sa..sana öyle geliyor. Kenan sadece arkadaşım. Ayrıca sanane Ateş abi. Hoşlanıyor da olabilir." yeterdi ama. Bide gelmiş şurada şu konumda bunları söylüyor. İnsan bi öper be adam! Çatılan kaşları ve yüzüme vuran nefesi benim için işleri oldukça zorlaştırıyor gibi duruyordu." Sare "
" hım? "diye bir yanıt verdiğimde hafifçe gülümsedi. Cevap vermeye gücüm yoktu.." Beni delirtme. "
" delirirsen ne olur? "kışkırtıcı bir şekilde sorduğum soruyla kaşlarım yukarı kalkmıştı. Kendi gelmişti temasımızı o başlatmıştı. Nasıl o bana ayak uyduruyorsa bende ona ayak uydurabilirdim öyle değil mi?
" emin ol-"yarıda kesilmek zorunda kalan sözüyle göz devirmemek için kendimi zor tuttum. Adamı şurada yakalamışım bir rahat vermiyorlar ayol! "Sareee" Aselin heyecanlı sesiyle ateşin ellerinden kurtuldum ve derin bir nefes aldım. Kalp atışlarım normale dönmeye başlarken ateşe arkamı döndüm ve aselin bahçeden içeri girişini izledim. "hadi acil hazırlanmamız gerek."
"nereye?" ateşin sorusuyla asel ona dönerken bende el mecbur canım arkadaşımın yanına ilerlemiştim. "e partiye gidiyoruz abi."
"ne partisiymiş bu?" abim de olaya piyangodan dahil olduğunda gerçekten bayılmak üzereydim.
"okuldan bir kızın doğum günü partisi var söyledik ya." Asel onlara açıklama yaparken durmuş bitmesini ve içeri geçmeyi bekliyordum. "nerede olacak ki?"
Ateş bey bugün pek bi meraklı. Cehennemin dibinde beğendin mi paşam! "yeni açılan bir bar varmış orada yapılıcak." ikisinin de aynı anda kaşları yukarı kalkarken aseli kolundan tuttum ve çekiştirdim.
"size doyum olmaz biz hazırlanmazsak gecikicez." elimle öpücük gönderip hızla aselle birlikte kendimide içeri soktum. Abimin homurtularını duysam da asla oralı olmamıştım. Asel önce benim makyajımı yapmış daha sonra kendi hazırlanmak için eve gitmeye karar vermişti. Burada da gayet hazırlanabilirdi oysa.. Giyeceğim elbiseyi alarak banyoya ilerledim. Dalgalandırdığım saçlarım ve koyu tonlardaki makyajımla güzel olmuştum. Aynadaki yansımam beni tatmin ederken üzerimdekilerden kurtulup elbiseyi üzerime geçirdim. Geçen sene aldığım bu elbiseye girmek şuan biraz zordu. Hatlarım daha da belirginleşmişti. Kalçamın başlangıcındaki fermuarın biraz daha yukarı çıkarmayı denedim fakat ne elim yetişiyordu nede fermuarın çekilmeye niyeti vardı. Banyodan çıkıp odamın odamın kapısından kafamı çıkardım. Asel dönmüş olabilirdi. Seslenmeyi denemeliydim. "Aseel" evde hiçbir ses belirtisi yokken oflayıp içeri gireceğim sırada açılan banyo kapısı beni hareketsiz kılmıştı. Ateş tüm ihtişamıyla banyo kapısından bedenini dışarı çıkarırken arsız gözlerim siyah gömleğinin açıkta bıraktığı teninde dolanmaya başlamıştı. Saatini düzelten eli beni görünce duraksamış kafasının arkasına gitmişti. Kapanmayan fermuardan dolayı üzerimde adeta bir bez parçası gibi duran elbiseye kaydı gözleri. Sonra beni rahatsız etmek istemiyormuş gibi etrafa çevirdi bakışlarını. "Asel eve geçti dönmedi henüz. Bir şey mi istemiştin?" ilgili sesi içimde bir şeyleri kıpırdatırken aşık bakışlarımı ona döndürmemek için kendimi zor tutuyordum. "Anladım. Şey fermuarımı çekemedim de. O yüzden.."
"benim yapabileceğim bir şey mi? Çünkü kimse yok. "
Fermuarın yerinin uygun olup olmadığını soruyordu. Poponun hemen üzerinde olduğunu söylersen... Onu bu konuda daha fazla kızdırmak istemiyor ama aynı zamanda ellerinin fermuarım üzerinde gezinmesi için çıldırıyordum. Masum olduğunu düşündüğüm bakışlarımı ona çevirdim. "Bence yapabilirsin." kapıyı biraz daha açarak geçmesine alan tanıdım. Hâlâ şüpheli ve emin olamayan bakışları üzerimde dolanırken hadi dercesine salladığım kafam ikna olmasına yeterli olmuş gibiydi. Birazdan gör.. İçeriye ittiği bedeniyle kapıyı kapattım ve yüzümü ona döndüm. Fermuarın kapatmadığı tenimde dolanan bakışları kısık sesli bir küfür savurmasına neden olmuştu.
"siktir." kızmaması için içimden dualar ederken bakışları yüzüme çıkmıştı. "şey biraz daralmış da kapatmak zor." konuyu dağıtma çabana hayran kaldık Sare.. "benim yapabileceğim bir şey mi derken fermuarın boyunu soruyordum sare. Bu ne kızım." sonlara doğru bakışkarı tekrar sırtıma kayarken yüzündeki garip ifade içimin titremesine yetiyordu. "ne farkeder ki açık bi fermuar sonuçta. Yardım etsen nolur sanki ." omuz silkerek söylediğim şeyle kafasını sağa çevirerek sakinleşmeyi bekledi. Yani sanırım. Sinirli gibi durmuyordu fakat sakinleşmeye ihtiyacı varmış gibi duruyordu. "hadi kapat da gidelim geciktik." arkamı ona döndüm ve iyice yaklaştım ona. Çok küçük bir adım dahi atsam sırtım göğsüne yapışacak ve aramızdaki tek engel onun üzerindeki gömleği olucaktı. Bu durum bile beni heyecanlandırmaya yeterken titrek bir nefes bıraktım dışarıya. Saçlarımı sağımda toparlayıp sırtımı iyice açığa çıkartırken, elinin teki belimi sardı ve beni kendine daha çok çekti. Kalçam, bacaklarına değiyor ve onu hissetmemi sağlıyordu. Nefesini ensemde hissederken diğer eli fermuarı yakaladı. Tenime değen parmakları beni ürpertirken, kışkırtıcı bir yavaşlıkla fermuarı çekmeye başladı. Tenimle temasını kesmiyor fermuar tenime değmeden onun parmakları değiyordu. Ayaklarım bedenimi taşıyamayacakmış gibi hissediyordum. Ama beni tutan eli buna izin vericek gibi durmuyordu. Zorlukla çektiğim fermuarı hiç zorlanmadan çeken Ateşle arkamı dönmeye yeltendim. Eli baskısını arttırmış ve bana izin vermemişti. Sırtımdaki parmakları içimde bilmediğim hisleri açığa çıkarırken ihtiyaçla kalçamı hareket ettirdim. Beni durdurmak için hafifçe sıktı belimi. "şşş uslu dur." zorlukla çıkan sesi, saçlarıma değen nefesi, bedenimdeki parmakları uslu durmamı zorlaştırıyordu. Eli hafifçe belimi okşadı, saçlarımı sırtıma bırakıp kulağıma doğru eğildi "bu kadar büyümüş olamazsın." fısıltıyla kurduğu cümle dudağımın kenarının kıvrılmasına sebep oldu. Sesi boğuk geliyordu ve bu oldukça etkileyiciydi. Kafamı hafifçe ona çevirdiğimde birbirine değen burunlarımızla gözlerimiz kesişti.
"kabullenmek biraz zor sanırım.." dudaklarına bakarak kışkırtıcı olmasını umduğum bir sesle konuştum. "zor.. Çok zor.."
"hızlı kabullenmene yardımcı olabilirim.." fısıltılarımız ortama çok daha garip bi hava katarken içimde patlamaya hazır bir volkan vardı sanki. Tek elim çenesine dokundu. Hafif çıkmış sakallarını okşadım. Kapattığı gözleri bana huzur aşılarken yine beni itmesinden ölesiye korkuyordum.
" biliyorum zor ama imkansız değil Ateş. Sadece izin ver.." dudaklarına dahada yaklaşarak kurduğum cümleyle gözlerini dahada sıkı yumdu. Onu öpmiycektim. İlk öpüşmemiz benim açımdan çok iyi sonuçlanmamıştı. Sen öpmiyceksin ama onun öpmesini gayet sağlayabilirsin Sare.. " yapma sare." yutkunarak kurduğu cümle kalbimi bir kere daha kırarken gözlerimi kırpıştırdım. Teslim olmak neden bu kadar zordu. Dışarı bıraktığım nefesle bir adım geri çekildim. "fermuar için teşekkür ederim Ateş abi." masanın üzerindeki çantamı alıp ona bakmadan dışarı attım bedenimi. Afallamış yüzü ise ona dair gördüğüm son şeydi...

*
Bölüm sonuuu.. fikirlerinizi benimle paylaşırsanız çook mutlu olurummm.