Projekt Slytherin- Draco Malfoy/ Blaise Zabini (18+)

11.

Ekscytacja, jaką czuła Dakota przed przybyciem znajomego aurora do ministerstwa, była aż do niej nie podobna. Aidena kojarzyła z młodości, gdy była jeszcze małą dziewczynką. Cóż, teraz już jest dorosłą kobietą, która sama niedługo będzie musiała wybrać swoją ścieżkę kariery, ale zastanawiała się jak się zmienił i czy wciąż jest tak słaby w żartach jak wtedy, gdy miała zaledwie 11 lat. Aiden był synem znajomych jej ojca, którzy niestety zmarli w tragicznych okolicznościach. Jako dzieciak przyjeżdżał do ich domu na wsi, by spędzić miło wakacje razem z Dakotą. Był od niej nieco starszy, ale dogadywała się z nim. Przynajmniej tyle zapamiętała.

Poza ekscytacją towarzyszyły jej również inne uczucia, których opisać nie potrafiła. Tak bardzo się spłoszyła zachowaniem Draco, że do końca dnia nie mogła na niego patrzeć. Po tym jak obudziła Blaise'a, wrócili do swojego pokoju. Przy drzwiach blondyn rzucił jej jeszcze spojrzenie, z którego niewiele była w stanie wyczytać, albo nie chciała. To co poczuła wtedy nie może się powtórzyć. To sobie powtarzała kolejnego dnia, następnego i jeszcze następnego. Teraz czekała na przyjazd znajomego, który może się pojawić lada moment.

Właśnie wchodziła do klasy na OPCM. Tym razem się spóźniła, ale Snape, który nauczał również tego przedmiotu, nie zauważył jej chwilowej nieobecności, znacznie zajęty jakimiś papierkami. Przemknęła cicho do ławki po lewej stronie sali. Może lubi Severusa a on ją, ale wiedziała, że nie darowałby sobie okazji do opieprzenia jej przy całej klasie, rzucając jakąś kąśliwą uwagę.

- Był już temat?- szepnęła cicho do Blaise'a który siedział przed nią. Chłopak podskoczył, bo nie zauważył kiedy usiadła. Spojrzał wymownie na nią i na kartkę przed nią i obrócił się. Dziewczyna zrozumiała to jako sygnał, że będą się porozumiewać swoim sposobem, nie wymagającym mówienia.

Nie było. Ale jest dziś zły, lepiej uważaj.

Dakota napisała szybką odpowiedź.

Dowiem się o co chodzi.

Troche mu zajęło odpisanie, bo Draco siedzący obok niego intensywnie coś mu opowiadał szepcząc.

Gadał pod nosem, że dyrektorka sprowadza chołotę do Hogwartu, ale nie mam pojęcia o co chodziło.

Dziewczynie zajęła sekunda żeby połączyć kropki. O co mu chodzi? Czemu Snape'owi przeszkadza obecność Aidena w szkole? Potem będzie się tym przejmować. Nie odpisała, natomiast odpowiedziała rysując na kartce klauna. Snape wstał z miejsca, więc brunetka szybko zwinęła kartkę w kulkę słysząc, że Blaise robi to samo.

- Dziś poćwiczymy magię niewerbalną, bo wiem, że wam głąby to sprawia najwięcej problemu, a jest to najbardziej przydatne w waszym marnym, mam nadzieję, że długim życiu- przechadzał się po klasie i zatrzymał wzrok z tyłu klasy- Wesley, na środek klasy.

Ruda Wesley posłusznie wstała z miejsca, ale trochę się ociągała, rzucając niechętne spojrzenie swoim koleżankom.

- Razem z... O! Wkurzający Dean! Zapraszam!

Chłopak wstał z nietęgą miną i ustał na przeciw swojej koleżanki z domu.

- Różdżka ma być w pobliżu, ale nie ruszajcie jej. I się nie pozabijacie! Tylko zaklęcia rozbrajające, albo te nieszkodliwie dziecinne.

Gryfoni pojedynkowali się chwilę, co wyglądało śmiesznie, bo ich miny przy skupianiu się były po prostu zabawne. Blaise oczywiście zażartował, mówiąc coś o ogórkach, mleku i sedesie, co spotkało się z głupią reakcją Dakoty, która powstrzymała swój chichot.

- Young- Dakota się wyprostowała- na środek z Greengrass.

Dziewczyna wstała niechętnie, by robić polecenie nauczyciela, jednocześnie chętnie, by skopać tyłek tej prukwie. Daphne nie wyglądała tak pewnie jak wtedy, gdy próbowała ją pobić za Trzema Miotłami. Zastanawiała się, czemu nie mogła być taka jak jej młodsza siostra. Astoria była ułożona i inteligentna. Dziewczyna, która była uprzejma, ale również wredna gdy wymagała tego sytuacja, była bardzo lubiana wśród ślizgońskich obywateli. Wątpiła, że miały tego samego ojca, bo to po prostu było niemożliwe.