2 KISIM 3.BÖLÜM

56 11 0
                                    

Merhabalar. Nasılsınız? Ben iyiyim. Bayramınız mübarek olsun. ❤

Oy verip yorum yapmayı unutmayınız lütfen. Şimdiden teşekkür ederim.

Keyifli okumalar 🌿

Erzen;

Kız yol boyunca durmadan konuşmaya devam etti. Benim dinleyip dinlememem umurunda değil gibiydi.

Sesi rahatsız ediciydi.

Sonunda "geldik" dediğinde iki katlı bir binanın önünde durduk. Önüne gelen saçlarını kulağının arkasına iterken, yüzünden normal insanlara göre hoş ama bana göre boş olan bir gülümseme ile "gerçekten teşekkür ederim." Dedi.

Cevap vermedim. Arkamı dönüp yürümeye başladığımda aklımda olan tek kişi Bade'ydi.

Ne yaptığını, nasıl olduğunu deli gibi merak etsem de ona gidemezdim. Hayatını tekrar alt üst etmek istemiyordum. Bade mutlu olmayı hak ediyordu.

"Adını söylemedin?" Sesi sokakta yankılanmıştı. Büyük ihtimalle kafasının içinde saçma salak senaryolar dönüyordu. Belki de beni beyaz atlı prensi olarak görüyor, karanlık ve gizemli hallerim dikkatini çekiyordu.

Cevap vermeden yürümeye devam ettim. Benim hakkımda ne düşündüğü umurumda değildi. Onun kahramanı değildim. Kahramanı olmak istediğim tek bir kişi vardı ama onun da kahramanı değil canavarı olmuştum.

Sesi tekrar yankılandı.

"Adını söylemeyecek misin?"

Yürümeye devam ettim. Cevap vermek gibi düşüncem yoktu. Adımlarımı hızlandırdım. Evime gidip sıcak bir Türk kahvesi içmek istiyordum. Şu an bana iyi gelecek tek şey oydu. Aslında tek şey Bade'ydi ama Türk kahvesi ile idare etmek zorundaydım.

Boğazımda ki yanma hissi iyice artmış, ona ek olarak hafiften bir üşüme gelmeye başlamıştı.

Sonunda evimin önüne geldiğimde hızlıca binaya girip asansörün düğmesine bastım. Normalde merdivenleri kullanıyordum ama şu an hiç merdiven çekecek havam yoktu.

Asansör geldiğinde evimin olduğu katın düğmesine basıp sırtımı duvara yasladım. Bakışlarım siyah sporlarımdaydı. Kahretsin... Bade'yi görmek istiyordum. Onu görmeye ihtiyacım vardı. Ellerimi yumruk yapıp sıktım. Asansör 3. Katta durduğunda çabucak dışarı çıkıp cebimden çıkardığım anahtar ile kapıyı açıp, içeri girdim. Aklım ile kalbim benim gibi bir canavara yakışmayacak şekilde bir savaş içerisindeydi.

Kalbimin kazanmasına çok az kalmıştı ama gözlerimin önüne gelen görüntü aklıma destek çıkıyordu.
Bade'yi tekrar o korku dolu gözlerle görmek istemiyordum.

Odama gidip üzerimi çıkardım. Ardından banyoya gidip hızlı bir duş alıp çıktım. Üzerimi giyinip mutfağa geçtiğimde dolaptan kahve kavanozunu ve cezveyi çıkarıp tezgahın üzerine bıraktım.
Cezvede Türk kahvesi yapan bir canavar.

Ne kadar komikti.

Cezveye yeterince kahve koyduktan sonra bir fincanda su koyup karıştırmaya başladı. Ardından cezveyi ocağın üzerine bıraktım.

Kahvenin olmasını beklerken sabırsızdım. Bir an önce kahve içip uyumak istiyordum. Yaklaşık beş dakikanın ardından kahvem hazır olduğunda fincanını elime alıp mutfaktan çıktım. Oturma odasına gidip geniş koltuğa oturdum.

KİMSE MASUM DEĞİL  (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin