දොළහා ❤️‍🩹

327 62 275
                                    


"මගේ සුදූත් පිච්ච මලක් වගේ ලස්සනයි"





ටේගෙ කන ලඟින් පිච්ච මලක් රදවපු ජන්කුක් ටේගෙ කම්මුලක් තදින් සිපගන්නකොට ටේ ජන්කුක්ගෙ කමිසෙ එයාගෙ අතින් පොඩි කරගත්තා.





තනි සුදු පාට දුහුල් කොට කලිසමයි කමිසෙයි ඇදලා, ලොකු මල් වට්ටියකුත් අතේ තියාගෙන හිටපු ටේ දිහා ජන්කුක් ඇස් පිය නොහෙලා බලාගෙන හිටියා. කන ලඟට පිච්ච මලත් රැදවුනාම ඒකෙන් ටේගෙ ලස්සන තව වැඩි උනා කියලා ජන්කුක්ට හිතුනා.





"පාරෙ මිනිස්සු යනවා පේන්නැද්ද දෙයියනේ?"





ටේ ජන්කුක්ට රවලා බිම බලාගන්නකොට ටේගෙ රැවිලි බැනිලි ගනන් නොගන්න ජන්කුක් ටේගෙ අනිත් පැත්තෙ කම්මුලත් තදින් සිපගත්තා.





"සුදු මහත්තයාආආආආ...." ටේ මූනත් රතු කරගෙන අඩියත් හප්පලා ජන්කුක්ට කෑ ගැහුවා.





"කෑ නොගහා ඉන්න සුදූ... මං පාරෙ යන මිනිස්සුන්ගෙ ගෑණුන්ව ඉම්ඹෙ නෑනෙ"





වතුසුදු ගහෙන් මල් නෙලාගෙන ටේගෙ අතේ තියන වට්ටියෙන් තිය ගමන් ජන්කුක් කියනකොට ටේ තොලත් හපාගෙන බිම බලාගත්තා.





ටේගෙ රෝස පාට කම්මුල් දැකපු සුදු බබාගෙ මූනෙනම් ජයග්‍රාහී හිනාවක් ඇදිලා තිබුනා. මේ වගේ හිතුවක්කාරකම් කරලා ටේව ලැජ්ජ කරලා ජන්කුක් අමුතුම විනෝදයක් ලැබුවා.





වෙල් යාය පටන් ගන්න තැන පාර අයිනෙ මල් ගහෙන් මල් නෙලන්න පටන් ගත්ත ජන්කුක් පාරෙ යන මිනිස්සු එක්කත් හිනා වෙවී, ඒ මිනිස්සු එක්ක කතා කර කර, විටින් විට ටේව රතු වෙන විහිලුත් කර කර ටේගෙ අතේ තියන ලොකු මල් වට්ටිය තනි සුදු මල් වලින් පිරෙවුවා.





දුඹුරු පාට වෛරම් වැටුන සුදු පාට සරමයි, තනි සුදු පාට අත් කොට කමිසෙයි ඇදලා හිටපු ජන්කුක්ගෙන් අද හරිම නිවුන අහිංසක තැන්පත් පෙනුමක් ඉස්මතු උනා.





ආදර දේදුන්න |TK|Donde viven las historias. Descúbrelo ahora