Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
කියන්නට ආදරේ කියා
පමා වූවත් වදන් ගොලු වෙලා
පතා ආ, ආදරේ හමුවී...
___________________________
"යමුද?"
ටේගෙ සීතල අතින් අල්ලගත්ත ජන්කුක් ඒ අහිංසක ඇස් වලට එබිලා අහනකොට, ජන්කුක්ගෙ සිනිදු උනුසුම් අත්ලෙන් දැනුන පහසට ඇස් පියවුන ටේ බිම බලාගෙන හා කියලා ඔලුව වැනුවා.
දෙන්නත් එක්ක එයාලාගෙ පැල සම්පූර්ණයෙන්ම අස් කරලා රෙදිපිළි වගේම අත්‍යවශ්‍ය බඩු බාහිරාදිය මලු දෙකට අහුරගත්තට පස්සෙ ඇඳයි මෙට්ටෙයි පුටු දෙක තුනයි කුස්සියේ වලං පිඟන් ටිකයි ඇරෙන්න වෙන කිසිම ගතයුත්තක් එහෙ ඉතුරු උනේ නැති තරම්. ඒ තරමටම සරල ජීවිතයක් තමයි ටේ එයාගෙ ජීවිත කාලය පුරාවටම ගතකරලා තිබුනෙ.
ලොකු බඩු මල්ල කරේ එල්ලගත්ත ජන්කුක්, අනිත් මල්ල එක අතකට අරගෙන, ටේගෙ අතත් අල්ලගෙන එයාලාගෙ පුංචි පැලෙන් එලියට බැස්සා.
ලොකූ හුස්මක් ගත්ත ටේ ජන්කුක්ගෙ අත අතෑරලා එයාලාගෙ ආදරණීය මතක පිරුන පුංචි ගෙදර දොර දෑතින්ම අල්ලලා වහලා අගුල් දැම්මෙ හැඬු කඳුලින්මයි.
උපන්දා පටන් ජීවත් උන පැල දාලා දුරකට යන්න වෙයි කියලා ටේ හීනකෙන්වත් හිතලා තිබුනෙ නෑ. මැරෙන තුරාවට මේ පැලට වෙලා ගමේ සුවඳ විඳින්නයි ටේගෙ හිතේ තිබුනෙ. අම්මා, අත්තම්මා වගේම මේ පැලේ අවසන් හුස්ම හෙලන්නයි ටේ හැමදාමත් පැතුවෙ.
ඒත් අද ඒ හැමදේම වෙනස් වෙලා එයාලාගෙ මතක මේ ගෙයි ඇතුලෙම තනි කරලා ටේට යන්න වෙලා.
YOU ARE READING
ආදර දේදුන්න |TK|
Fanfiction🖤🤍 කළු සුදු ජීවිතේකට පාට ගෙනාපු පුංචි දඟකාරයා 💔🩹🌈❤️🩹 Top Kook 🔝🐰 Smut warning ⚠️🔞
