orenda +21

Bölüm Beş

İnstagram saryarayisardunya

İnstagram dan takip etmeyi unutmayın.

Ve kitappad hesabım Saryarayısardunya
Watty bende açılmıyor her zaman. Eğer olurda giremezsem kitappadden bölümleri paylaşırım.

Bölüm günleri

Pazartesi, çarşamba, cuma
Belki arada pazar günleride atarım.

Oylarınız ve yorumlarınuz için teşekkür ederim 🩷

‧͙⁺˚*･༓☾　☽༓･*˚⁺‧͙

İçimdeki ses on dokuz yılın ardından ilk kez susmuştu.
Belkide benden önce o ölmüştü.

Bugün olmaz ise yarın. Babam beni ölüdürürdü.

Efkan... Efkan ne olur kimseye söylememiş ol
Neyime güvenip dedim ki sanki git çıkar adımu diye

Beynimin içinde sadece  ince bir sızı vardı. Kulaklarımı uğuşdatan bilincimi ağır ağır içine çeken sızı...

Yutkundum. Abimin nişanlandığı kızın abisi otuz yedi yaşındaydı. Kınamak gibi olmasındı ama iğrenç herifin tekiydi.

İlk hafta çok ağlamış evdeki sürekli dönüp duran nişan merasimi konuşmalarından sıkılarak evden çıkmış kızlarla dere kenarına sessizce oturmuştum.

Onların sohbet konuları efkandan ibaretti resmen. Yine efkanı anlattıkları sırada efkana gitmek ve  onunla birlikte olma fikri canlanmıştı zihnimde

Bakire olmazsam Eğer  benimle elbetteki evlenmek istemezdi.
Ama bilemediğim, planımu bozan bir çok gerçek varmış meğer...

Mesela bakire olmadığım görünce belli olmazmış
Ve birliktelik oldukça iğrenç bir şeymiş içime girmekten bahsediyordu çıldırmıştı.

Yatağa sırt üstü yatarak gözyaşı dökmeye devam ettim. Eğer imkanım olsa şimdi gider kimseye söylememesi için yalvarırdım.
Yarın umarım mısır tarlasına gelirdi. Umarım ki gelirdi ve onu ikna etmeme izin verirdi.

‧͙⁺˚*･༓☾　☽༓･*˚⁺‧͙

Saat 12.32 di evden çıktığımda koşa koşa gelmiştim şuan saat kaçtı bilmiyordum.

Gelemeyecek

Haklıydı haklıydı gelmeyecekti işte herkese söylecekti. Ağacın dibine oturarak içimde tuttuğum hıçkırıklarımı ağzımı kapattım.

Ama kapatman bir işe yaramadı.
Hıçkırıkların mısır tarlasını inletti. Gözyaşın toprakta can suyu oldu.

Hıçkırığımı derin bir solukta içime çektim. Evine gidecektim. Evine gidecektim başka nerede olabilirdi ki  zaten ayağı kalkarak

Efkanın evine doğru koşuşturdum.
Kimseye söylememesi için tembih etmeliydim. Rica minnet susturmalıydım bir sürede olsa

Uzakta olan efkanın ahşap evi göründüğünde yutkundum.

Ağlama lalin.  Diye mırıldandım kendi kendime ağlama sakın. Diye ikaz ettim.

Eğer ağlarsam korktuğumu anlar ve beni kullanırdı. Derin derin nefesler alıp vererek Efkanın evine doğru yürdüm. Kimse beni görmüyordur umarım.

Eve yaklaşında ellerimin tersi ile gözlerimi ve yanaklarımı sildim.

Avuç içlerimin terini eteğime sildim.

Erkan'ın kapısının önüne gelince tereddüt etsem de kapıyı çaldım.

Sabırsız bir şekilde kapıyı açmasını beklerken söyleyeceklerimi düşünüyordum. Onu bir şekilde ikna etmeli yaptığımın çocukça olduğunu söyleyip özür dileyecektim.

Açılan kapı ile bakışlarımı yerden kaldırdığımda bir his kapladı içimi

Dejavu?

Kapıyı açan dilaraydı.
Ve bedenimi öyle bir his kaplamıştı ki sanki daha önce yaşamıştım bu sahneyi

"Lalin? "