ADELİ

25.Bölüm

Merhaba arkadaşlar, uzun zamandır bölüm atmıyorum kusura bakmayın. Kısa bir bölüm oldu fakat bir sonraki bölüm daha uzun olacak keyifli okumalar.

**********

ADELİ BEYOĞLU;

Başınız sağ olsun...

Başınız sağ olsun...

Gözyaşlarım kendiliğinden akmaya başladı, kızımı kaybettim Güneşimi koruyamadım.

Doktora bakıp." Şaka yapıyorsun." Gülmeye başladım, gülmem kahkahaya dönüştü." Hiç komik değil kızımı getir bana şimdi, hadi ne bekliyorsun, şaka yapıyorsun biliyorum ben kızım iyi , Arhan söylesene sen demedin mi yarım saat oldu diye,söyle hadi." Dedim Arhana bakarak.

"Koruyamadım." Fısıltıyla konuştum. Elimi yumrum yapıp göğüsüme vurmaya başladım.

"Koruyamadım,kızımı koruyamadım." Etrafımdakileri duymuyordum.

"İnanmıyorum size, yalancısınız hepiniz, çekil kızıma gidecem." Dedim ve doktoru ittim. Bebeklerin olduğu yere koşarak gittim.

Kızım yoktu,hemşireyi gördüm." Kızım nerde? Az önce buradaydı."dedim. Hemşire deli görmüş gibi bana bakıyordu.

"Sana diyorum, kızım nerde?" Dedim sesimi yükselterek. Arkama baktı sonra hızla yanımdan ayrılıp gitti, arkama döndüğümde Arhan oradaydı.

"Yalan söylüyorsunuz biliyorum, kızımı kucağıma almadım daha ben, emzirmedim, kokusunu bile çekemedim. N'olur yalan olduğunu söyle,lütfen yalan de sana oyun oynadık de hadi! Söyle!" Elimi yakasına attım.

Arhan başını eğip sustu." SÖYLE! GÜNEŞ YAŞIYOR DE, KIZIM ÖLMEDİ BİLİYORUM YAŞIYOR, BIRAKMAZ O BENİ!" Arhanda ağlamaya başladı.

Onu itip hasta odalarına tek tek açmaya başladım." Güneş! Kızım!" İnanamıyordum, kızım beni bırakmaz biliyorum hissediyorum.

"BİRİNİZ KIZIMI GETİRSİN BANA! KIZIMI İSTİYORUM. DOKTOR! DOKTOR NERDE? O BİLİYOR KIZIMIN YERİNİ!" arkamdan sarılan kollarla kurtulmaya çalıştım.

"BIRAK!" Dedim.

"BIRAK! KIZIMA GİDECEM BIRAK!"yere çöktüğümde oda çöktü ve bana sarıldı." GÜNEŞ!".Avazım çıktığın kadar bağırdım.

"Yapma güzelim." Arhan'ın kollarından kurtulmaya çalıştım ama bırakmadı." Arhan kızımı bul bana lütfen, ölmedi biliyorum. N'olur getir onu bana, benim ondan başka kimsem yok, oda giderse ben yaşayamam."

"Adeli." Dedi ve sustu.

O şekilde ne kadar kaldık bilmiyorum tek hatırladığım Arhan'ın beni kucağına alıp odaya götürmesi.

Kapı çaldı, başımı çevirip bakmadım." Adeli hanım?" Hemşire gelmişti.

İşini bitirdiğinde." Sakinleştirici verdim size,bu uyumanıza yardımcı olacak, geçmiş olsun." Dedi ve çıktı.

Güneşi düşünmekten başka hiçbir şey yapmıyorudum.

Kapı tekrar açıldı." Geçmiş olsun." Aoron'un sesiydi, hızla başımı çevirip doğruldum." Kızım, kızım yok ,bana yardım et kızımı bulim, doktor öldü dedi ama ben inanmıyorum ,biliyorum Güneşim beni bırakmaz." Dedim bir umutla bana yardım edeceğini düşünerek.

Arhan'da geldi. İkisi bakıştı sonra Aoron'un dediği ile dona kaldım.

******

Vote ve yorum yapmayı unutmayın, düşüncelerinizi merak ediyorum. Dikkat edin kendinize görüşmek üzere.💕