ADELİ

1.Bölüm

Yüzüme vuran güneşle uyandım,alarm sesi odada yankılıyordu,erken kalkmayı severdim ama uykuyuda çok severim.Veee benim doğum günümdü bugün.

Yataktan kalkıp aynı zamanda saçımı bağlıyordum,sonra perdeleri açıp camlarıda açtım.esneyerek lavobaya doğru yürümeye başladım.

İşlerimi halledip çıktım. Merdivenlerden aşağı inip anneme seslendim."Günaydın anneeeee." Dedim. Annem mutfaktan seslendi bana."Günaydın kızım."dedi.

Mutfağı doğru yürüyüp anneme sarıldım "Anne babam nerde." Dedim. Ağzıma salatalık koyarken.

Annem tedirgin olmuş gibi gözlerini kaçırdı benden." Şey babanın işi vardı erken çıktı." Dedi.
Babamın kaç gündür tuhaf davranıyordu,ne kadar sorsam beni geçiştiriyordu.Bugün herşeyi öğrenmeyi aklımın bi köşesine yazıp anneme döndüm.
"Anne ben hazırlanmaya gidiyom." Dedim.

Bugün okul vardı, ya doğum gününde insan niye okula gitsin ki. Okul formamı giyip çantamı kontrol ettim.
Saçımı yapmaya üşeniyordum ama yapmam gerekiyordu.
Saçımı ördüm.

Çantamı alıp tekrar aşağı indim."Anne ben çıkıyorum geç kalıcam." Dedim.
"Kızım bi iki şey yeseydin,aç aç gitme." Dedi.
"Okulda bişeyler yerim merak etme." Dedim. Ayakkabımı giyip çıktım.

Bugün çok tuhaf bi gün etraf sessizdi. Hergünün aksine çocuklar yoktu işe giden insanlar yoktu sokak bomboştu.

Kulaklığımı takıp okula doğur yürüdüm. Arkamda birini hissediyordum ama bakmaya korkuyordum. Adımlarımı hızlandırıp kulaklığındaki çalan müziği kapattım, aynı kızda yürümeye devam ettim.

Arkama bakmaya cesaret ettiğimde döndüm baktım ama hiç kimse yoktu. Kendi kendine kuruntu yaptığımı düşündüm. Kulaklığı çıkartıp aynı hızda yürüdüm. Okul eve çok uzak değildi yürümeyi seviyordum.

Okula vardığımda telefonum çaldı arayana baktığımda Arhan'ın aradığını gördüm.Telefonu açıp bahçedeki banklara doğru yürüdüm telefonu kulağıma koydum ve " vay vay vay Arhan bey siz arar mıydınız ya." Dedim. Alaylı sesimle.

"Prensesimin doğum günü bugün neden aramiyim ki ayrıca güzelim bu aralar yoğundum biliyorsun ama telafi edicem söz." dedi. Sesinden güldüğünü anladım. Arhan benim her şeyimdi, anne ve babamdan bile daha yakın bana,aramızda 5 yaş olmasına rağmen bunu hiç hissettirmedi aksine bi abi,kardeş,arkadaş oldu her zaman çocukluktan beri tanışıyoruz Arhanla.

" tamam tamam şaka yaptım, seni çok özledim ben ya ne zaman görüşürüz bugün doğum günüm gelmezsen daha seninle konuşmam ona göre." Dedim.

"Bende seni özledim güzelim, işimi erken bitirip gelicem." Dedi. Ve zil çaldı ders başlamak üzereydi.

"Tamam o zaman kapatim zil çaldı ilk ders edebiyat hoca acımadan yok yazıyo." Dedim.

"Peki güzelim dikkat et bişey olursa ilk bana haber ver bunu dememe gerek yok diye düşünüyorum." Dedi.

"Biliyorum canım seni seviyorum akşama geç kalma." Dedim. Telefonu kapatıp okula giridim.

Sırama oturup derin bi nefes aldım ve kitapla defterimi çıkardım, tekrar yapamm gerekiyordu. Notlarım çok iyidi böyle devam etmesi gerekiyor, savcı olup hayallerimi gerçekleştirmem için.

Hoca sınıfa girdiğinde ayağı kalktık,yoklama alıp ders anlatmaya başladı.

Saatler geçmiyordu sanki son dersteydik, ders boştu kitabımı açıp okumaya başladım,ama canım sıkılıyordu telefonumu açıp Arhana yazmaya başladım.

Siz
-Naber?

Arhanımm🤍🦋
- çalışıyorum bitanem, sen napıyorsun?

Siz
-ders boş canım sıkılıyor bekliyorum öyle, uğraşacak birini arıyorum.

Arhanımm🤍🦋
-Adeli.

Siz
-Bişey oldu dimi sen ismimle seslenmezsin ki, sus ya da söyleme istemiyorum. Şey zil çaldı akşama görüşürüz öptüm.💋

Arhanımm🤍🦋
-şaka yaptım dur dur 😂

Görüldü atıp çıktım içimde kötü bir hiss vardı ne kadar düşünmemeye çalışsamda olmuyordu.

Zil çaldı çantamı alıp çıktım,sınıftaki öğrencilerle aram çok iyi olmasam da kimseyle pek konuşmayı sevmem.

Hızlı adımlarla eve yürüdüm,çok uykum vardı.
Evin önünde siyah arabalar vardı, koşarak eve gittim evin dış kapısı açıktı içeri girdiğimde siyah takım elbiseli adamlar vardı annem babam da hepsi ayaktaydı.

Bi anda içeri daldığımda herkesin bakışları bana döndü.

"Baba?." Dedim. Şaşkınlığım sesime yansımıştı.Babam bana bakıyordu ama hiçbir duygu yoktu yüzünde.
Adamlardan biri bana yaklaşıp kolumu tutu, kolumu kurtarmaya çalıştım ama çok sıkı tutuyordu. " Babam ne oluyo?" Dedim. Babam " yok bişey kızım arkadaşlar gidiyordu zatn ." Dedi. Hiç öyle gözükmüyordu.

Kolumu tutan adam bana bakıp alayla güldü."Kızın'ın haberi yok anlaşılan, peki biz söyleyelim o zaman." Dedi.

Babamın yüzünde endişeli bi ifade oluştu." Paranızı ödeyeceğim dedim." Dedi. Hiç bişey anlamıyordum ne oluyordu.
"Baba ne parası ne oluyor biriniz bişey söylesin." Dedim. Bağırarak.

"Sevgili babanız bizden borç alıp ödemiyor şimdi, uyarmıştık kendisini ama pek ciddiye almamış bizi." Dedi.

Babam " ödeyeceğim dedim biraz zaman verin demiştim." Dedi.
Adam bana döndü çok korkutucu bakıyordu, başımı anneme çevirdim o sadece ağlıyordu köşede.

Kolumdan sürükleyip kapıya götürdü adam babam arkadan bağrıyordu.
" kızımı bırak paranızı ödeyeceğim 2 gün süre verin." Dedi.

Adam babama dönüp." Borcunuzu ödemezseniz kızınızı alırız demiştik,bizden söz bi kere çıkar." Dedi. Ve arabaya bindirdi beni,kapıyı açıp inmeye çalıştım ama kapının önündeki adam geri kapattı.

"Baba lütfen bırakma beni babaa." Deye bağırdım.