"මං මෙතන ෆාර්මසි එකෙන් ටැබ්ලට් එක අරන් එන්නම්.." පාරේ අයිනෙන් වාහනේ නතර කරපු කලණ එහෙම කිව්වේ අයෝධ්‍ය දිහාවට හැරිලා.
"දැන් අඩුයි අයියේ.." අයෝධ්‍ය කිව්වේ කලණට කරදර කරන්න තියන අකමැත්තට.
"කෝකටත් ටැබ්ලට් එකක් ළඟ තියාගන්න එක හොඳයිනේ." කලණ එහෙම කියලා වාහනෙන් බැහැලා ගියා.
ෆාමසි එක ඇතුලේ මිනිස්සු බඩු ගන්න විදිහ එළියට පේනවා.. කලණ එතන හිටපු ගෑණු ළමයෙක් එක්ක කතා කරලා ඕනේ දේවල් ගන්නකොට අයෝධ්‍ය කලණ දිහා බලාගෙන උන්නා. ඔය අතරේ කලණගේ වයසෙම වගේ කොල්ලෙක් ෆාමසි එකට ගොඩ වෙද්දී කලණගේ මූණේ පුදුමය පිරිච්ච හිනාවක් ඇදිලා යනවා අයෝධ්‍ය බලාගෙන හිටියේ.
"කාලෙකින්.." ෆාමසියට ගොඩ වෙච්ච තරුණ හාදයා කළණ එක්ක හිනා වෙලා කිව්වා.
"කාලෙකින් නේන්නම්!" කලණත් එහෙම කියලා අර කොල්ලගේ උරිස්සට තට්ටුවක් දැම්මා.
කලණට වඩා අඟල් කීපයක් උසට හිටපු ඒ තරුණ හාදයා පැහැපත් හමක් තිබුණ කඩවසම් කොල්ලෙක්. හිනා වෙනකොට වල ගැහෙන කම්මුල, ඒ මූණට එකතු කරලා තිබ්බේ හුරතල් පෙනුමක්. මේ තමයි නුවර Cafe Red Rose එකේ අයිතිකාරයා..
"පේරා වල අපොයින්මන්ට් හම්බුණා කියලා නිසල් කිව්වා මට.. කොහොමද එහෙ වැඩ?" ගීසර ඇහුවේ එයා අතේ තිබුණ බෙහෙත් තුණ්ඩුව ෆාමසියේ වැඩ කරන ගෑණු ළමයට දෙන ගමන්.
"වැඩ නම් පොඩ්ඩක් වැඩියි බං. ඒත් ආසාවෙන් කරන දේ නිසා ලොකුවට මහන්සියක් නෑ." කලණ උත්තර දුන්නා.
"මෙන්න සර්. කැශියර් එකට පේ කරන්න." කලණගේ වචන ඉවර වෙනවත් එක්කම බෙහෙත් දෙන ගෑණු ළමයා කලණට කතා කරලා කිව්වා.
"ඔයා අසනීපෙන්ද කලණ?" ගීසර එහෙම ඇහුවේ කලණගේ අතේ තියන බෙහෙත් පෙති කාර්ඩ් එක දිහා බලලා.
"නෑ බං, අපේ මල්ලිට සනීප නෑ පොඩ්ඩක්. එයාගේ බේත්.." කලණ එහෙම කියලා බේත් වලට මුදල් ගෙව්වා.
"මල්ලිද, නැත්තම් බෝයිෆ්‍රෙන්ඩ්ද?" ගීසර එහෙම ඇහුවේ එළියේ නතර කරලා තියන කලණගේ වාහනේ දිහා බලලා.
"මොන බෝයිෆ්‍රෙන්ඩ්ද බං..? චූටිගේ යාලුවෙක්. පොඩි කොල්ලෙක් ඒකා.." කලණ ලාවට හිනා වෙලා කිව්වා.
YOU ARE READING
Iris (අයිරිස්)
Romanceඅපේ හිත නතර වෙන්නේ අපිට දැනෙන තැන කියලා කිව්වට, හිත ගිය තැන මාළිගාව කියලා කිව්වට, ඒක පාර්ශ්වික ආදරයක් කියන්නේ කඩන් වැටෙනවා කියලා දැන දැනම අහස් මාළිගා හදනවා වගේ වැඩක්. දවසක තමන්ගේ වේවි කියලා පුංචි බලාපොරොත්තුවක් එක්ක අහස උසට හීන ගොඩගැහුවට මොකද, ඒ ආදර...
