හැන්දෑවේ ඉඳන් රොබ්බාගෙන උන්නු පේරාදෙණි අහස, රෑ හත පහු වෙද්දිම වැළපෙන්න පටන් ගත්තා. රෑට කෑමත් කාලා, අයෝධ්‍යව උඩමැඳුර වලව්වට එක්කන් යන්න කලණ වාහනේ පාරට දානකොට තමයි වැස්ස යම්තාක් දුරට අඩු උනේ. ඒත් නුවරට ලං වෙද්දී පාර නොපෙනන තරමටම වැස්ස වැඩි උනා. කලණ පරිස්සමට වාහනේ පදවගෙන ආවත්, ඒ වගේ වැස්සක වාහනයක් පදවන එක හරි අනතුරුදායක වැඩක්.
"අයෝධ්‍ය, කුඩයක් තියනවද ඔයා ගාව?" පාරට අවධානය දෙන අතරේ කලණ එහෙම ඇහුවා.
"...ඈ?" මොකද්දෝ ලොකු කල්පනාවක උන්නු අයෝධ්‍ය කලණ කිව්ව දේ හරියට ඇහුනේ නැති නිසා එහෙම උත්තර දුන්නා.
"කුඩයක් තියනවද ඔයා ගාව?" කලණ ආයෙම පාරක් අහද්දී අයෝධ්‍ය එයාගේ බෑග් එක අදින්න ගත්තා.
"...අමතක වෙලා.." අයෝධ්‍ය කිව්වේ විනාඩියක් විතර බෑග් එක අස්සට ඔලුව ඔබන් හිටියට පස්සේ.
"සමන් මාමා ගේට් එක ඇරලා නේද ඇත්තේ?" කලණ එහෙම අහන ගමන් වාහනේ වේගේ තවත් අඩු කරා.
"ඇරලා ඇත්තේ අයියේ." අයෝධ්‍ය උත්තර දුන්නා.
"ම්ම්.. සීතලයිද අයෝධ්‍ය?" අත් දෙක එකට බැඳගෙන ඔඩොක්කුව උඩ තියන් ඉන්න පොඩි කොල්ලා දිහා ඇස් කොනෙන් බලන ගමන් කලණ ඇහුවා.
"නෑ.." අයෝධ්‍ය කිව්වේ වෙන කල්පනාවක ඉඳන්.
කලණ එතනින් එහාට මොකුත් අහන්න ගියේ නෑ. එයා සම්පූර්ණ අවධානය පාරට දීලා පරිස්සමට වාහනේ පදවගෙන ගියා.
වෙනදට උඩමැඳුර වලව්වේ ගේට්ටුව ගාව වාහනේ නතර කරන කලණ, අද වාහනේ මිදුලටම අරන් ආවා. ගේට්ටුව ගාව නතර කරොත්, එතන ඉඳන් වලව්වට තියන දුර අයෝධ්‍යට තෙමෙන්න වෙනවා කියලා හිතුන නිසා කලණ තීරණය කරා වාහනේ වලව්ව ළඟින්ම නතර කරන්න.
මාසයක් තිස්සේ අයෝධ්‍ය මහත්තයව එක්කන් එන කලණව සමන් මාමට දැන් හොඳට හුරු පුරුදුයි. අයෝධ්‍යව වලව්වට ඇරලවන හැම වතාවෙම සමන් මාමා එක්ක වචනයක් කතා කරන්න කලණ අමතක කරේ නෑ. ඒ නිසා සමන් මාමට මේ තරුණ හාදයා ගැන හො‍ඳ පැහැදීමක් තිබුණා.
"මාත් එක්ක ආපහු යන්නද කල්පනාව..?" වාහනේ නතර කරලා විනාඩි දෙක තුනක් ගියත් බහින්න වගක් නැතුව උන්නු අයෝධ්‍යගෙන් කලණ ඇහුවේ ලා හිනාවකුත් එක්ක.
YOU ARE READING
Iris (අයිරිස්)
Romanceඅපේ හිත නතර වෙන්නේ අපිට දැනෙන තැන කියලා කිව්වට, හිත ගිය තැන මාළිගාව කියලා කිව්වට, ඒක පාර්ශ්වික ආදරයක් කියන්නේ කඩන් වැටෙනවා කියලා දැන දැනම අහස් මාළිගා හදනවා වගේ වැඩක්. දවසක තමන්ගේ වේවි කියලා පුංචි බලාපොරොත්තුවක් එක්ක අහස උසට හීන ගොඩගැහුවට මොකද, ඒ ආදර...
