පහුවදා උදේ ලෙක්චර්ස් වලට පරක්කු වෙලා යනවයි කියලා හිතාගෙන නුවරින් බස් එකෙන් බැස්ස අයෝධ්‍ය නුවර සිටි සෙන්ටර් එකට ගොඩ උනා. Rolex වර්ගයේ අත් ඔරලෝසුවකට හිත ගියපු නිසා, අයෝධ්‍ය කලණට තෑගි දෙන්න තෝරගත්තේ ඒ Rolex අත් ඔරලෝසුව. තද නිල් පාට වෙල්වට් පෙට්ටියක් තෝරගත්තු කොල්ලා, කලණගේ තෑග්ග පරිස්සමට බෑග් එකේ දාගත්තා.
අයෝධ්‍ය නුවර ඉඳන් කැම්පස් එකට යන්න බස් එකට ගොඩ වෙද්දී බස් එක ඇතුලේ හරියට සෙනඟ. ඉස්සරහ සීට් එක ගාව හිටගෙන උන්නු අයෝධ්‍ය බෑග් එක තනි අණ්ඩකින් එල්ලගෙන හිටියා. ඔය අතරේ එයා එහා පැත්තෙන් හිට ගත්ත කෙනා අයෝධ්‍යගේ උරිස්සට තට්ටුවක් දානකොට එයා හැරිලා බැලුවේ කවුද කියලා.
"ගුඩ් මෝර්නින් අවිහාන්!" ආරණ්‍ය හිනා වෙලා කියද්දී අයෝධ්‍යත් හිනා වෙලාම 'ගුඩ් මෝර්නින්' කියලා කිව්වා.
"උදේ ලෙක්චර්ස් නැද්ද?" ආරණ්‍ය අයෝධ්‍යව කතාවට අල්ලගන්න හිතාගෙන එහෙම ඇහුවා.
"තියනවා. මං අද පොඩ්ඩක් පරක්කු උනා.." අයෝධ්‍ය උත්තර දුන්නා.
"එහෙමද..? ඇටෙන්ඩන්ස් අවුලක් නැද්ද?"
"ලොකු අවුලක් නෑ ආරණ්‍ය.. අපේ ලෙක්චරර්ස් ලා ඇටෙන්ඩන්ස් බලන්නේ නෑ ලොකුවට.."
"ම්ම්.. මේහ්, ඒක නෙවෙයි. අවිහාන්ගේ ස්කූල් එක මොකද්ද?"
"මං ධර්මරාජේ.."
"ඕහ්! ධර්මරාජේ කොල්ලෝ කොහොමත් හරි ආඩම්බරකාරයොනේ." ආරණ්‍ය එහෙම කියද්දී අයෝධ්‍ය එයා දිහා බැලුවා.
"...ආඩම්බරයි?"
"ඔව්! මං දන්න ධර්මරාජේ කොල්ලෝ හැමෝම මාර ආඩම්බරයි." ආරණ්‍ය කියද්දී අයෝධ්‍ය හිනා වෙලා ඔලුව වනලා නිකම් උන්නේ ඒකට කියන්න දෙයක් හිතාගන්න බැරුව.
"එතකොට ඔයාගේ ස්කූල් එක?" අයෝධ්‍ය ඇහුවේ එයාගේ හිතෙත් මේ කොල්ලා ගැන කුතුහලයක් ඇති වෙච්ච නිසා.
"මං කින්ග්ස්වුඩ්.." ආරණ්‍ය උත්තර දුන්නා.
"...එයාලගේ ආඩම්බරකම ගෑවිලා වත් නෑ වගේනේ කතාව.."
"නෑ නේන්නම්! කින්ග්ස්වුඩ් කොල්ලෝ හරි හම්බල්."
'පුදූම හම්බල් කමක් ඒක..' අයෝධ්‍ය එහෙම හිතලා විතරක් නිකම් හිටියා. ඕවා කියන්න ගියොත් මෙතන ඉස්කෝල වලට මරාගන්නනේ වෙන්නේ.
YOU ARE READING
Iris (අයිරිස්)
Romanceඅපේ හිත නතර වෙන්නේ අපිට දැනෙන තැන කියලා කිව්වට, හිත ගිය තැන මාළිගාව කියලා කිව්වට, ඒක පාර්ශ්වික ආදරයක් කියන්නේ කඩන් වැටෙනවා කියලා දැන දැනම අහස් මාළිගා හදනවා වගේ වැඩක්. දවසක තමන්ගේ වේවි කියලා පුංචි බලාපොරොත්තුවක් එක්ක අහස උසට හීන ගොඩගැහුවට මොකද, ඒ ආදර...
