Final

222 5 1
                                    

Medyada sırasıyla;

Deniz-Hazal-Kayahan-Hale

Almina-Kübra-Hazal-Yağız

Eylül-Mira-Yaprak-Yağmur (İkizler)



Felç geçirdiğimi sanarak gözlerimi araladım, ağrıyan vücudumu rahatlatmak için omuzlarıma masaj yapma çabasına girsemde elim yetişmediği için pes ettim ve kızlara göz attım.

Eylül ve ben 2 kişilik koltuğa enteresan bi şekilde sığmıştık. Ayağa kalkıp 2 büklüm olan vücudumu esnettim. Almina tekli koltukta oturur pozisyonda gözlerini kapatmıştı. Kübra'nın yatağında koala gibi Kübo'ya sarılmış Mira vardı tabii.

Çalan telefonumu alıp odanın dışına çıktım. Fato arıyordu..

"Hazalcım, ameliyat bugün"

Fato bana ameliyattan önceden bahsetmişti, bu ameliyat hasta için %50 risk taşısada, %50 kurtulma şansıda olabiliyordu. Kanserin bulaştığı bölümleri temizleyeceklerdi, korksamda ameliyat dışında başka çaremiz yoktu, son evreye gelen hastalarda uygulanan son ve tek yöntemdi bu. Ölümü beklemektense şansını denemek istemişti Fato, velisi oydu sonuçta..

"Ben kızlara bahsederim" diye söylendim soğuk ifademle. Yüzüne kapatırken bişeyler söylediğini duydum ama pek taktığım söylenemezdi. Bunu sadece Fato ben ve Kübo biliyorduk. Şimdi kızlarında bilmeye hakkı vardı.

Geleneksel törenimizi başlatmak için el parmaklarımdan başlayarak boynuma kadar çıtlattım heryerimi.

Eylül'ün yüzüne oturduğumda boğuk sesiyle "Lanet olsun" diye söylendi. Alışmıştı tabi kız, ittirme çabasına bile girmiyodu artık.

Üstünden kalktığımda gözlerini devirip tuvalete ilerledi.

Uykulu ve uyuşuk hareketlerle Almina'nın üzerine atlayacağım sırada gözlerini ovuşturmaya başlamıştı.

"Oh hayır hayır, uyandım götlek"

"Kalkta yardım et kıçıkırık" derken gözlerimi deviriyordum.

Gözlerimizle 2 saniye içinde kurduğumuz planla, ve belli belirsiz hareketlerle yatağa atlayacağımız sırada içeriye pat diye giren hemşire, kınayan bakışları yanında bir de yapmacık öksürüğünü bahşetmişti saolsun (!)

"Kübra Hanım'ın bugün 4'te ameliyatı var, hazırlıklar için geldim. Odadan çıkmanız gerekiyo"

Tuvaletten çıkan Eylül'ü koluma takıp Kübo'ya göz kırptım.

Odadan çıkan kızlar bana sorarcasına bakıyordu, bi çırpıda ameliyat olayını anlattığımda olayın şokunu atlatıp saate bakmayı akıl edebildiler.

Saatin 2 olmasına küfür edip milleti toplamak için yurda gittik.

Herkesle tek tek konuşup durumu anlatıcak halde değildik.

Almina, Hatçe ve Fato'yla konuşurken biz yatakhanede dinleniyorduk.

Almina yatakhanenin kapısını araladığında parmağıyla -tamamdır- işareti yapıp yanımıza geldi.

Kendi yataklarımıza geçmiş esnemeye başladığımızda, saate baktım.

"Lanet girsin ! 1 buçuk saat var ameliyata" diye cırladığımda çoktan yerimden fırlamıştım.

Kızlarla beraber yurdun önüne gittiğimizde 4 tane servisin kapının önünde olmasına gözlerimi devirdim.

Hadi amaa ! 100 kişi, 4 servislemi gidicekti hastaneye ?!

MASUMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin