ချစ်ရသူရဲ့ ရင်ခွင်ရိပ်🍃 [BL Ongoing]

Part [46]🌺

⚠️Warning⚠️

တိတ်စိတ်ငြိမ်သက်နေသည့် ညသန်းခေါင်ရံအချိန်၌ လူနှစ်ဦးမှာတော့ အိပ်မပျော်စွာ နိုးထတက်ကြွနေကြ၏။

ကုတင်ပေါ်ရှိ တိမ်ယံသည်ဘာမှာမဝတ်ထားသည် သူ၏ကိုယ်ပေါ်တွင် မမြင်သင့်သည့်အရာများလုံယုံမျှသာ ရင်ဘက်ပေါ်အထိစောင်ကိုဖြစ်သလိုဆွဲခြုံထားပြီး မောပန်းဟန်ဖြင့် အသက်ပြင်းပြင်းရှူကာ သူ့၏လှပသောမျက်နှာထက်ဝယ် နီမြန်းလိုနေသည်။ကြည်လင်ဝင်းလက်နေသည် မျက်လုံးတစ်စုံနှင့်ကော့ညွန့်နေသောမျက်တောင်တစ်ချို့တွင် မျက်ရည်စအချို့ဝဲသီကာ သူ့အပေါ်က မျက်နှာကြပ်ဖြူဖြူကို စိုက်ကြည့်နေသည်။

ထိုအခိုက် သန်မာလှသော လက်မောင်တစ်ဖက်က သူ၏စောင်အောက်ရှိသွယ်လှသောခါးထက် ဖက်ထားကာ နူးညံ့သောနှုတ်ခမ်းတစ်စုံက တိမ်ယံ၏ ဖြူဝင်းပိန်သွယ်သည့် လက်မောင်ထက်တွင် ခြေချ၍အနမ်းများကို ထင်တိုင်းဖြန့်ကျက်နေသည်။

မောပန်းနေသော တိမ်ယံသည်သူ့ဘေးကလူ၏ အထိအတွေများကြောင့် ကြက်သီးများပြန်ထလာကာ အနည်းငယ်ကွဲအက်နေသည် လည်ချောင်းအသံဖြင့် စိတ်ဆိုးစွာပြောလိုက်သည်။

"အစ်ကိုသူရိန်ထွန်မောင် ခင်ဗျားတော်တော့နော်!"

ထင်တိုင်းကျဲနေသည့် သူရိန်မှာ တိမ်ယံစကားကြောင့် သူ၏လှုပ်ရှားမှုများရပ်တန့်သွားကာ ခက်တိုးတိုးပြုံးရယ်လိုက်ပြီး

"ယောင်္ကျားလုပ်သမျှ မိန်းမကြိုက်တယ်ဆို"

"..."

သူရိန်နာရီလှမ်းကြည့်တော့ အခုမှာ ၁နာရီထိုးရုံမျှသာရှိသေးသည်ကို တွေ့လိုက်သည်။

ထိုနောက် တိမ်ယံကိုငုံ့ကြည့်ကာ သူဖက်ထားသည် ခါးသွယ်သွယ်လေးကိုတင်းကြပ်စွာ တိုးဖက်လိုက်ပြီး

"မိန်းမ အခုမှာ၁နာရီထိုးတုန်းပဲရှိသေးတယ် အချိန်တွေအများကြီး ကျန်သေးတယ်။ကိုယ်တို့..."

သူရိန်စကားမဆုံးခင် တိမ်ယံက ကိုယ်လုံးတီးဖြင့် သူ့ကိုဖက်ထားသည်...သူရိန်ကို တွန်းထုတ်ကာ သူရင်ဘက်နားအထိခြုံထားသောစောင်ကိုဆွဲယူပြီးခေါင်းအထိ လုံနေအောင်ခြုံလိုက်၍ သူရိန်ကိုကျောပေးကာနေလိုက်သည်။