Doktor Hanım ( Gerçek Aile)

Özel Bölüm

yazmayı çok istediğim o özel bölüm geldi. Bu, asıl finalden sonra neler olduğunu anlatıyor.

Hadi bakalım, başlayalım!

Şarkılar,

Beni Hatırla-Nazan Öncel
Sarı Söz-müzik Cihan Mürtezaoğlu
Sezen Aksu- Yalnızca Sitem
#####

3. Kişili Anlatım

Ölüm, sadece tek bir kişiye miydi? Asıl gidene mi zordu, kalana mı?

Giden, tüm acılarını bitirirdi, kalanlara o acıyı yüklerdi. Kimisine bu yük fazla gelirdi dayanamazdı.

5 aydır bu evde durum böyleydi. Ailede kimsenin ağzını bıçak açmıyordu. Halbuki hepsi, ameliyattan sonra artık çok mutlu bir aile olacaklarını hayal etmişlerdi. O zamanlar, Duru kimsenin umrunda değildi.

Demir, ameliyattan 7 gün sonra uyanmıştı. Sanki uyandığında olacakları biliyormuş gibi uyanmak istememişti. O zamana kadar, Duru çoktan gömülmüştü bile. Uyandığında öğrendiği gerçek onu yerle bir etmişti.

Flashback

Ameliyattan 7 gün sonra, Demir artık gözünü açmıştı. Herkes ne kadar bu duruma mutlu olsa da içlerinde artık hiç kapanmayacak bir boşluk vardı. Kimse gülmüyordu. Bunu farkeden Demir sordu.

"Ablam nerede? İşleri mi çok yoğun? "

Soruyu duyan Kaya'nın gözü doldu, elleri yumruk oldu. Cevabı olmayan bir soru sormuştu. Kaya'nın vicdan azabı herkesten beterdi. Kendini suçluyordu.

Taner ruh gibi geziyordu ortada. Ağzını bıçak açmıyordu. Bir kardeşi ölmüştü, diğeri için. Halbuki ne hayalleri vardı. Kardeşini yanına çekip beraber sinemaya gideceklerdi. Diğer abiler onları kıskanacaktı, en iyi abi hep o olacaktı. Ama şimdi ortada ne Duru vardı ne de Taner'in hayalleri.

"Bir soru sordum. Ablam nerede ve neden susuyorsunuz? "

"Duru artık yok. " Diye mırıldandı Giray. Sesi çok kısıktı, neredeyse ağlayacaktı.

"Ne demek yok? Ne saçmalıyorsunuz? "

Aydan Hanım ağlamaya başlayınca hemşireler onu dışarı çıkardı. Hıçkırıkları koridorda yankılanıyordu. Ahmet Bey'in de ondan farkı yoktu. Eşini teselli etmeye çalışsa da pek başaramıyordu. Kendini teselli edemiyordu çünkü.

"Demir, abicim. " Diye başladı söze Kaya.

Demir ona baktı, gittikçe endişesi artıyordu. "Abi, ablama bir şey mi oldu? "

"Demir'im, abicim önce sakin ol tamam mı? "

Demir daha da endişelenerek ayağa kalmak istedi ama dikişleri ağrıdığı için bunu yapamadı. "Söyleyecek misiniz artık?! "

"Ablan öldü Demir, Duru artık yok. "

Bu söz Demir'in aklında yankılannaya başladı. Önce anlayamadı, beyninin durduğunu sandı. Bunun doğru olmadığını düşündü. "İmkansız." Diye mırıldandı.

Yıkıldığını hissetti, bir dağdan aşağa yuvarlandığını düşündü. Başından aşağı kaynar sular dökülmüş gibiydi. Ablası ölemezdi, daha yaşayacağı çok anı vardı.

Ama ölmüştü, ne değişik paradokstu...

Gözleri doldu, başını iki yana sallayıp reddetti, ablası ona söz vermişti, daha yaşayacakları günler vardı. Beraber pasta yapmışlardı. O akşam geldi aklına. Yaşadığı heyecanı hatırladı. Koskoca adam, ablası onunla vakit geçirdiği için mutlu olmuştu.