"Merhaba Calum," dedi Andrea hıçkırarak "Artık bu hattı kulanmadığını yazmışsın," tekrardan hıçkırdı "Olsun, sana mesaj yollamaya devam edeceğim. Belki, belki açarsın. Sadece," derin nefes aldı, sesinden acı çektiği belli oluyordu, ama Andrea umursamadan devam etti "Seni seviyorum Calum. Bana hala inanmıyorsun," ardından alayla güldü "Çok şey paylaştık, fakat ben hariç herkese güveniyorsun." dudaklarından büyük bir hıçkırık kaçtığında devam etti "Sana aşık olduğumu defalarca söyledim, ama bana inanmamışsın. Demek ki. Her neyse, orada saat iki, sen uyuyorsun şuan. Seni seviyorum Cal,"
Andrea mesajı gönderdikten sonra katıla katıla ağlamaya devam etti, telefonunu fırlattı, saçlarını yoldu, yere bir şeyler döktü.
Babası sesleri duyunca içeriye koşarak girdiğinde kızının halini gördü. O da biliyoru olanları. Eh, kızı dünyaca ünlü bir bassçıyla çıkmıştı. Şuansa onu aldattığını dile getiriyorlardı.
Fakat o inanıyordu, Andrea öyle bir şey yapmazdı.
Kızına kollarını sardığında saçlarını okşadı "Canım acıyor baba," dedi Andrea hıçkırıklarını durduramazken "O gününü gün ediyor, beni çabuk unuttuğunu söylüyorlar." kafasını kaldırıp babasına baktı "Öyle değil mi? Beni unuttu."
"Andrea, Calum seni seviyorsa emin ol o da bu haldedir." kız kafasını iki yana salladı "Demek ki sevmiyormuş, bana inanmadı baba. Ben onun sevgilisiydim!" diye bağırdı sitemle, babası Peter kızına iyice kollarını sardı "Benim küçük meleğim," dedi saçlarına fısıldarken "Aşk acıtır ve bazen unutmaya çalışırken farklı şeyler denersin. Seni kendine aşık eden, ardından kalbini kıran insanı üzmek istersin. Calum'da belki aynı şeyi yapıyordur." Andrea kafasını kaldırıp babasına baktı "Ya yapmıyorsa?" babası kıkırdadı "Calum senin için buraya geldi Andrea, sence?"
***
ANTI ANDREA GRIMES SAYFASI BENİ BENDEN ALDI KRİZ
