Mistakes that Hurt

Part 15 ( Unicode )

အခ်ိန္ကာလသည္တစ္ႏွစ္ၾကာၿပီးေနာက္အရာအားလုံးေျပာင္းလဲသြားခဲ့သည္။တတိယစံအိမ္ေတာ္တစ္ခုလုံးဟာလည္း Switzerland နိုင္ငံသို႔ေျပာင္းသြားၾကသည္။ထိုေန႕ပြဲမွာျဖစ္ပ်က္ခဲ့ေသာအရာမ်ားေၾကာင့္လူအမ်ား၏စိတ္ဝင္စားမႈဟာလည္းျမင့္တတ္ခဲ့သည္။သို႔ေသာ္ျပန္ေျဖရွင္းထားတဲ့သူမ်ားမရွိတာေၾကာင့္ထိုကိစၥမ်ားဟာသူ႕အလိုလိုရပ္တန႔္သြားၾကသည္။

သို႔ေပမယ့္အခုထက္ထိသိခ်င္ေနေသာလူအမ်ားအျပားလည္းရွိ၏။

"သူဘယ္ေတာ့နိုးလာမွာလဲ"

ေဆး႐ုံခန္းထဲတြင္လဲေလ်ာင္းေနေသာသားျဖစ္သူကိုၾကည့္ကာဆိုလာေသာဦးဟန္မင္းမာန္၊ နံေဘးတြင္လည္းသူ၏အိမ္ေထာင္ဖက္ႏြေေခါင္လက္ပံလည္းပါ၏။

"သခင္ေလးဟန္သာက ဘယ္ေတာ့သတိရလာမလဲကြၽန္ေတာ္လည္းမေျပာတတ္ပါဘူး၊ေမ့ေနတာတစ္ႏွစ္ရွိၿပီမို႔ထပ္ေစာင့္ၾကည့္ရမွာပါ သခင္ႀကီး"

"အင္း သူသတိရလာရင္ေျပာ၊ငွားေပးထားတဲ့လူကေရာအဆင္ေျပလား"

"ေျပပါတယ္သခင္ႀကီး"

ဒုတိယစံအိမ္ေတာ္မွသခင္ႀကီးထြက္သြားသည္ႏွင့္ဆရာဝန္ဟာစိတ္ပ်က္သလိုသက္ျပင္းခ်သည္။

သခင္ေလးဟန္သာေမ့ေနေသာတစ္ႏွစ္ပတ္လုံးသားျဖစ္သူကိုလာေရာက္ေတြ႕သည္မွာႏွစ္ႀကိမ္မွ်သာ၊သူ႕အေနျဖင့္လည္းသခင္ႀကီး၏သေဘာထားကိုနားမလည္။မိမိသားတစ္ေယာက္လုံးေဆး႐ုံခန္းထဲမွာေမ့ေနတာေတာင္ဘာေၾကာင့္မ်ားဂ႐ုမစိုက္ေပးနိုင္တာလဲ မသိ။

ကုတင္ေပၚအိပ္ေနေသာသခင္ေလးဟန္သာကိုၾကည့္ရင္း ေဆး႐ုံသို႔ေရာက္ခါစေခါင္းမွာေသြးမ်ားစြာႏွင့္ပုံကိုျပန္ျမင္ေယာင္မိသည္။ထိုအခ်ိန္ကသတိရွိေသးပါေသာ္လည္းမ်က္လုံးႀကီးဖြင့္ၿပီးနာက်င္ေၾကာင္းမျပတဲ့သခင္ေလးေၾကာင့္အံ့ဩမွင္သက္သြားရသည္။ခြဲစိတ္ေနေသာေတာက္ေလွ်ာက္တြင္လည္းသခင္ေလးစိတ္မလႊတ္ခ်ဖိဳ႕ဆုေတာင္းေနမိသည္။

...................

Switzerland တြင္

"သားငယ္ ဒီတစ္ေခါက္ပစ္မွတ္ကိုေသခ်ာထိေအာင္ပစ္"

"အင္း"

သနတ္ပစ္ကြင္းတြင္ေလ့က်င့္ေနေသာသားငယ္ကိုသတိေပးကာေျပာလိုက္ရသည္။