Mistakes that Hurt

Part 24 ( Unicode )

ညဆိုင္းျဖစ္သည္ေၾကာင့္ဒီမနက္မွအိမ္ျပန္ရမည္ျဖစ္သည့္သိဒၶိသည္ဖတ္လက္စေဆးစာအုပ္တစ္ခ်ိဳ႕ႏွင့္အလုပ္အိတ္ကိုေကာက္ယူသိမ္းဆည္းကာျပန္ဖို႔လုပ္ေနေလရဲ႕။ထိုခ်ိန္ၿဖိဳးဟိန္းကသူ႕ကိုၾကည့္ကာ

"ဒီေန႕ပထမစံအိမ္ေတာ္ကပြဲကို မင္းေရာသြားရမွာလား"

"အင္း"

"ဝိုး....မိုက္တာေပါ့၊ငါလည္းပထမစံအိမ္ေတာ္ကလူေတြကိုျမင္ဖူးခ်င္တာ ဒီေဆး႐ုံမွာအလုပ္လုပ္ေနေပမယ့္သခင္ႀကီးတို႔ကိုခုထိမျမင္ဖူးေသးဘူး"

ၿဖိဳးဟိန္းရဲ႕အေျပာကိုသိဒၶိဟာအင္းလို႔ေထာက္ခံသည္။ဒီေကာင္စကားနည္းမွန္းသိတာေၾကာင့္ေထြေထြထူးထူးစိတ္ထဲမရွိ၊ေဆးႏွင့္ပတ္သတ္သည့္ကိစၥမ်ားၾကရင္ေတာ့ေျပာရဆိုရပိုလြယ္သည္။

"ျပန္ေတာ့မွာလား"

ခုမွခြဲစိတ္ၿပီးဝင္လာေသာဇာႀကီးဟာေျပာလာျခင္း။သုံးေယာက္လုံးမေန႕ညကပင္ပန္းထားေသာ္လည္းဇာႀကီးႏွင့္ၿဖိဳးဟိန္းကေတာ့ေန႕တစ္ပိုင္းထိထပ္ဆင္းရဦးမွာျဖစ္၏။

"အင္း ေပါင္မုန႔္တစ္ခ်ိဳ႕က်န္ေသးတယ္၊မနက္စာယူစားလိုက္ၾက"

"သေဘာေကာင္းတဲ့သခင္ေလးပဲကြာ"

ၿဖိဳးဟိန္းဟာ႐ႊတ္႐ႊတ္ႏွောက္ႏွောက္ျဖင့္စသည္။ဇာႀကီးသည္လည္းၿပဳံးလို႔
ထို႔ေနာက္တြင္ေတာ့သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ကိုထားခဲ့ၿပီးသိဒၶိသည္ျပန္သြားေလ၏။

ကားေမာင္းေနရင္းတစ္ဖက္ဦးေလးဖြစ်သူဆီမှဖုန်းဝင်လာသည်ကြောင့်ဆောင်လေ့ရှိသော airport ကိုထုတ္လိုက္ရင္းခ်ိတ္ဆက္လိုက္ကာ

*သားငယ္ အိမ္ေတာ္ကိုအရင္လာမွာလား၊သားငယ္ဘာသာလာမွာလား*

"ကြၽန္ေတာ့္အိမ္ကပဲလာခဲ့ေတာ့မယ္"

* ေအးေအးသား ဒါဆိုပြဲေရာက္မွပဲဆုံၾကတာေပါ့*

ထို႔ေနာက္နားထဲမွနားၾကပ္ကိုထုတ္လိုက္ရင္းျပန္လည္သိမ္းလိုက္သည္။

ပထမစံအိမ္ေတာ္မွပြဲရွိတာေၾကာင့္မျဖစ္မေနတတ္မွရမည္၊ပိုင္ယုညီဟာ သိဒၶိကိုကယ္ထားတာေၾကာင့္မျဖစ္မေနကိုတတ္သင့္သည့္ပြဲပင္။ေနာက္ၿပီးပထမစံအိမ္ေတာ္၊ဒုတိယစံအိမ္ေတာ္ပစရွိသည့္စံအိမ္ေတာ္မ်ားလာမည္ျဖစ္တာေၾကာင့္ မတတ္လို႔မျဖစ္။