Öncelikle hepinize merhabalar...
Aylar sonra merhaba ballarım.
Bu açıklama için biraz geç kaldım. Farkındayım. Ama emin olun yazarken bile ellerim titriyor. Çünkü galiba benim için kısa bile olsa zor bir süreç olacak. Oluyorda. Her şeyi en iyisi en başından alayım. Beni daha iyi anlamanız için.
Bunlar aylar önce (2 Eylül de) wp kanalına açıklama attım. Orada bölümümden bahsetmiştim. Değişmezse demiştim. Ve ben açıklama sonrası o gece ölsem bile unutamayacağım bir gece yaşadım. O anı ne unuturum ne de silerim hafızamdan. Böyle kimse duymasın diye hıçkırıklarımın boğazımda tıkanması, sabah ezanına az kala ağlaya ağlaya uyuya kaldığım bir geceydi. Tabi bunu arkadaşlarım ve siz hariç kimse bilmiyor. O gece ağladığımı ailem bilmiyor. Belki bundan sonra öğrenirler ama geriye zamanı çekemeyiz. Tam 8 sene hayalini kurduğum meslek hayallerim o gece tuzla buz oldu. Bir kriz eşiğinden dönmüş bile olabilirim. Bize meslek seçimimizi kendimizin karar vermesine izin vermedi okulumuz. Daha doğrusu bu bende oldu. Çok detayına girmeyeceğim. Üstün körü anlatacağım bu kısmı. Neyse, sonra ben geçtim diğer bölüme. Ve bilin bakalım eksik olan ne? Benim meslek hayalim yok... o kadar çok umudu kestim ki hayattan. Bana sıcak gelen bir meslek bile olmadı. Çünkü yok. O hafta ölü gibi dolanıyordum etrafta. Arkadaşlarımla bile konuşmayı reddedip telefonu açmadığım çok oldu. Ya da onlara ağlaya ağlaya kendimi anlattığım çok oldu. Hele o gece o saatte beni telefonun bir ucundan sakinleştirmeye çalışan arkadaşım... neyse bu detaylar sizin için çok önemli değil belki ama olsun. Belki anlarsınız beni. Ve asıl her şey o günden sonra başladı.
Size ellerim ve tüm bedenim titreye titreye yazıyorum bu yazıları. Çünkü ben bu şekilde hiç hayal etmemiştim. Hayatımın bu yola gireceğini aklımın ucundan bile geçirmemiştim. Canlarım, ben biraz sizden ayrı kalacağım. Çünkü böyle yapmam bizim için tek yol. Benim kendimi toparlayıp size sapasağlam dönmem için tek yol. Böyle art arda bölümler atabilmem için tek yol. Şimdi belki dersiniz zaten aylardır bölüm atmıyordun atmasan ne olur? Yemin ederim o kadar haklısınız ki. Sizlere çok mahcubum ve açıklama yapmam gerekiyordu. Size beni anlamazsanız kızmam ama azıcık da anlayın beni olur mu? Bari siz anlayın. Çünkü cidden yorgunum. İçimde yaşadığım o kadar çok şey var ki. Anlatamadığım. Sadece şu an anlatamadığım. Bir gün söz veriyorum. Yüz yüze geldiğimizde hepsini anlatacağım. Size sözüm olsun.
Bir söz verdim aileme. Verdiğim sözü tutmam gerek. Bundan dolayı bir süre ayrı kalacağız. Ailem zaten yazarlık meselesini destekliyordu fakat wattpad'in kapalı olmasıyla o açılana kadar derslerimi toparlamam gerektiğini düşünüyorlar. Ki haklılar... onlar da benimle beraber çok çaba verdiler ve artık mükâfatını bir yerde almamız gerekiyor. Velhasıl kelam sizi çok tutmayayım çünkü bu kısımlar sadece benim yaşadığım süreci okumamız içindi. Asıl konuya geleyim. Wattpad bu sene bitmeden açılır mı bilmiyorum artık ihtimal kalmadı gibi bir şey ama Allahtan umut kesilmez açılır. Ben size elimde biriktirdiğim bölümlerle gelirken pat diye önümüze yine engel çıktı.. ve sonra yine çıktı... galiba evren miran ve zerdanın kavuşmasını istemiyor😅🥹 neyse biz onları kavuşturacağız merak etmeyin. O iş bende aşklarım.
Sınavlara bir hafta kaldı. Tek derdim şu malum dersin sınavından yüksek almak çünkü o hallolursa sizinle kavuşmamız erken olacak. Bir süreliğine MDA'nın başına ara verildi yazısı gelecek. Berkant'ta yayından kalkacak çünkü o daha çok yeni. Ne olur ne olmaz onu arka plana çekmem en iyisi. Ona ayrı ağlıyorum çünkü bölümler hazırken aramıza bu engeller girdi. Zerda ve Miranımıza tam kavuşmuşken bunu yaşadık. Yazma hevesim asla sönmedi benim. Wattpad'in kapandığı ilk zamanlarda da yazma hevesim yandı şimdi daha da tam. Ama yazamıyorum... dizlerimde bilgisayarın ağırlığı hissini çok özledim.. aylardır adam akıllı bilgisayarıma dokunmadım. Bir kere film izlemek için açtım ama altta Word programını görünce gözlerim doldu kapattım. Kafamda bir çok sahne var. Yazamıyorum. Çünkü yazarsam devamı gelecek ve ben oluşturduğum düzen dışına çıkacağım. Ama merak etmeyin. Zerda ve Miran, benim bu sürecim bittiğinde hemen arka planda bittiği gibi siz günde ikişer ikişer bölüm okuyacaksınız. Size sözüm olsun. Bildirim seslerinden sizi uyutmayacağım🥹❤️🩹 17 ve 18. Bölümü atasım çok var fakat atamam. Çünkü 18. Bölümün sonu ciddi anlamda sizi merakta çok bırakır. Dönüm noktası çünkü. 17. Bölüm için aynı şeyi diyemem onu size atabilirim. Kasım tatilinde o size gelecek. Onun harici çok uzun ayrı kalmayacağımız bu süreç bittiğinde sizlere hemen hepsini atacağım.
Yeni kurgularım da dahil hepsi sizi bekliyor. Ben ise bu sürecin sabırlı bir şekilde güzelce bitmesi için dua ediyorum. Umarım sizlerde emeklerinizin karşılığını alırsınız. Hepimiz alırız.
Ve şu konuya da değinmek istiyorum. Biraz fazla uzun oldu bu açıklama ama ne yapayım. Çok özledim sizi🥹❤️🩹
İki hafta oldu olmadı. İstanbul Surlarında yaşanan o vahşeti biliyorsunuz. Ve ondan sonra gelen cinayet haberleri.. yaşadığımız ülke nasıl bir ülke oluyor artık akıl sır erdiremiyorum. Her gün kadın cinayetleri, çocuklara yapılan ve hayvanlara yapılan zulümlerin haberlerini alıyoruz. Bu hafta kendime anca gelebildim çünkü o surlarda ki yaşanan cinayet görüntüleri benim bir an da pat diye karışma çıktı. İkbal'in annesinin çığlıkları kulaklarımdan silinmiyor. Hele sansürsüz gördüğüm görüntüler. Ve o duyduğum kan dondurucu olaylar. Hayatımın bir döneminde adli tıpçı olmak çok istiyordum. Çünkü cinayet olaylarını çözmeyi seven biriydim. Kanıt dizisini falan izlerdim ve karşıma çıkan cinayetleri adli tıpçı olmak isteyen arkadaşımla beraber araştırırdık. Ama benim en kanımı donduranı da bu oldu. Aklımdan bir saniye bile çıkmayan bu olay oldu. O kadar olay gördüm ama bu artık vahşetin de vahşeti. Hele dün ortaya çıkan yeni doğan bebekleri öldüren çete.. Rabbim böylelerine öyle azaplar çektirsin ki, ateşlerde yanıp yanıp o masum canların çektiği acıların, attığı çığlıkların mislini atsınlar. Bunları bir de dışarı da gezdiren o üstlere de akıl fikirler verilsin. Cidden bazı insanların adalet kelimesini oturup baştan öğrenmesi gerekiyor... oturdukları makamın (hangi meslek olursa olsun) farkında olmaları gerekiyor çünkü onların bu yaptıklarının bedelini kadınlar, çocuklar ve hayvanlar canlarıyla ödüyor. Kendinize lütfen çok dikkat edin güzellerim🌸♥️
Sizleri seviyorum. Tekrardan kavuştuğumuz günü iple çekiyorum. Ve size sözüm olsun. Bir gün kitaplar elimizde sımsıkı birbirimize sarılacağız🫂🤍
(Not: bana hesabımdan ulaşamadığınız zaman mda_qffical ve Berkant_offical hesaplarımızda ki adminlerimizle iletişime geçebilirsiniz)
Sağlıcakla kalın...
❤️🩹❤️🩹❤️🩹
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mezopotamya'da Doğan Aşk/TÖRE (Ara verildi)
Teen FictionKISA SÜRELİĞİNE ARA VERİLDİ.. Mardin topraklarının iki genci. Töreye kurban edilen iki genç berdele mahkûm bırakılırsa ne olurdu? Biri asi biri öfkeli. Öfkeli ve asi oluşları aşklarının en büyük engellerinden birisiydi. İki deli kan. İki deli yürek...