Bir diyardı bilinmeyenlerin ötesinde. Birileri kaçıyor birileri ise yolunu buluyordu. Bir yerlerde gece çoktan gelmişken bir yerlerde sabah oluyordu. Dünyanın mükemmel yapısı ve yaratılışı tüm güzellikleri içinde barındırıyordu. Güneş; enerjisi ve çiçeklere hayat verişiyle yeniden mana bulmuştu. Aydınlattığı toprağı özümsüyordu. Brownwood'u beyaz bir ışıkla parlatıyordu. Sabahın gecesinde Selin uyumaya çalışsa da yüzlerce kötü rüya görmüştü. Sanki o korkular bilincin her kapandığında pusuda bekleyen askerler gibi şahlanıyorlardı. Sonuncu kâbusu da Mishale'in anlattığı hikâye ile aynıydı. Titreyerek uyandı. Kısık sesle "Her şey bir yanılsama, öyle olmalı. Onun dedikleri beni çok etkiledi. Tanrım" diyerek ses sizce yataktan kalktı. Bütün gece genç kızın yanında kalmış ve her zaman ki gibi ona destek olmuştu. Hızlı adımlarla pencerenin önüne geldi. Hafifçe perdeyi aralayıp dışarıyı seyretti. Çok berrak bir hava vardı. Bakımsız bahçesine baktı. Ona içindeki çöplüğü hatırlatıyordu. Gözlerini yumdu. Günün ilk ışıkları gibi zihnide ilk malzemeleri açığa çıkarmıştı. Art arda gelen sorular beynini zonklatıyordu. Gözlerini araladı. Bayan Sarah erken saatlerde kalkmış, bahçesinin geri kalan işlerini yapıyordu. Birden bire aklına yaşadıkları geldi. Düşüncelerini durduramıyordu. Mishale adet olmuştu. Ama kendisi o zamandan bu yana bir kere bile adet olmamıştı. Donup kaldı. Yüzü buz kesmişti. Tahmin ettiği şey olmazdı. Korkulu adımlarla odanın içinde dolanmaya başladı. Ayaklarının patırtısı Mishale'i uyandırmıştı. Büyümüş gözlerle ona baktı. Şaşkındı. "Her şey yolunda mı?" diye sordu. Cevap gelmemişti. Tekrar sordu. "Kız kardeşim beni duyuyor musun?" dedi. Ses gelmemişti.
Selin adeta gerçeklerle bağını koparmış gibi, dakikalara inatla yürüyerek odadan çıkmıştı. Ve kapıyı büyük bir gürültüyle çarpışı masayı hazırlayan Mariam'ı bile korkutmuştu. Fırtına gibi süzülerek yatak odasından çıktı. Mishale'i holde görünce anlamsız bakışlarla "Neler oluyor?" diye sordu. Kız tam "Bilmiyorum" cevabını verecekken Selin giyinmiş bir şe kilde odasından çıktı. Dış kapıya yönelip ayakkabılarını aramaya koyuldu. Şaşkınlıktan ne diyeceğini bilemeyen hizmetçi geride durarak "Her şey yolunda mı hanımefendi? Nereye gidiyorsunuz acaba?" diye sordu. Selin nihayet ayakkabılarını bulmuştu. Seri hareketlerle kilidi açıp başını ondan yana çevirerek "Markete gidip geleceğim" dedi. Mariam hayret etmişti. "Ama hanımefendi dün ben gerekli olan her şeyi almıştım. İsterseniz içeri gelin kahvaltı yapalım" dedi. Selin tek kelime etmeden başıyla onaylamadığını belirterek evden ayrıldı. Hizmetçi tüm anlatılanları hatırlayınca panik olmuştu. Hayatında birçok çaresizlik yaşasa da böylesini ilk defa yaşıyordu. Ve her geçen dakika onun için bir bilmece olmuştu. Hanımefendisinin yanlış bir yapmaması için bütün gece sabah kadar dua etmişti. Onu tam olarak tanımasa da sevmişti. O ne kadar kötü durumda olsa da azmini görebiliyordu. Ve Tanrı'ya karşı kızgınlığının geçmesi adına da bir şey yapmak istiyordu. Onu geri kazanmak istiyordu. Mishale seslendi. "Ben korkuyorum. Kız kardeşim kötü bir şey yapmaz değil mi? Onu kaybetmek istemiyorum" dedi. Mariam kızın yanına gelip sarılarak "Merak etmeyin hanımefendi. Kardeşiniz birazdan döner. Gelin biz kahvaltı yapalım" diyerek kızı büyük salona götürdü. Sessizce oturup yediler. Her ikisi de düşünceliydi. Başlarına geleceklerden sanki korkmaya başlamışlardı. Aradan geçen yirmi dakika adeta onlara bir saat gibi gelmişti. Nihayet beklenen kişi geldi. Büyük bir hışımla kapıyı çarparak yatak odasına koştu. Mariam ne kadar acele etse de ona yetişememişti. Mishale bir çırpıda kendi kapının önünde buldu. Korkusu gitgide büyük bir girdaba dönüşüyordu. Selin'e ulaşmak ümidiyle bağırdı "Neden kapıyı kilitledin? Ne olursun aç. Neler oluyor?" diye sordu. Selin kızgındı. Haykırarak "Bu olamaz. Lanet olsun. Bu benim başıma gelemez. Tanrı kahretsin. Neden bunu veriyorsun? Neden bunu bana yapıyorsun?" dedi. Mariam korkmuştu. Kapıya geldi. "Hanım efendi yalvarırım. Kapıyı açın. Her şey düzelecektir. Lütfen böyle konuşmayın" diyebildi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Geceye Altı Ay
Spiritual2013 Yılında Cinius Yayınlarından çıkmıştır. Bir psikoloji romanı ne kadar akıcı olabilir? Bir insan bir an kötü bir an iyi olabilir mi? Her hikayede iyi ve kötü karakterler aynı mı kalmalıdır? Kitaplara ne kadar inanıyorsunuz? Sizce bir veya birkaç...
