De jongen met het blonde haar (voltooid)

10

"Mam" roep ik als ik haar op de gang in het ziekenhuis zie wachten "hey meis" zegt ze en ze komt naar me toegelopen. "Hoe gaat het met pap?" Vraag ik en ik voel de tranen in me ogen opkomen. Vannacht heb ik bij Frank geslapen en net heeft hij me gebracht, hij ging nog een parkeerplek zoeken en ik mocht alvast naar binnen. "Ga maar naar papa als het goed is is hij wakker en dan wacht ik hier wel op Frank" ik knik en loop naar binnen.

"Pap?" Vraag ik voorzichtig "hey Lindy" zegt hij, ik ga naast het bed zitten en pak zijn hand "hoe gaat het?" "Het gaat goed nog een paar kleine testjes en dan mag ik naar huis" "pap ik moet je binnenkort voorstellen aan iemand" zeg ik zachtjes en er komt een kleine glimlach op zijn gezicht. "Is het eindelijk zover?" Vraagt hij "eh ja" bloos ik "maar mondje dicht tegen de rest hoor, ik wil het eerst jou en mam vertellen" zeg ik, hij knikt en dan komt Frank binnen. "Ik ga even naar mam" zeg ik en ik geef mijn vader een kus op zijn hoofd.

"Mam?" "Ja lieverd" zegt ze "ik eh moet binnenkort iemand voorstellen aan jou en pap en ik heb het pap net ook verteld" zeg ik "ah heb je een vriend?" Voorzichtig knik ik "ah wat leuk meis, wie is het?" "Ja dat zien jullie dan wel" glimlach ik.

"Heb je nou roze tape op je knie?" Vraagt mijn vader als m'n moeder en ik de kamer weer inlopen "dat is me helemaal niet opgevallen" zegt m'n moeder "ja het is deels mijn schuld, ik vroeg of ze mee wou doen met partijtjes en of ze een keer rechtsvoor wou staan en toen werd ze onderuit gehaald" zegt Frank en hij geeft me een knipoog. "Het is niks ernstigs ik ben eergisteren nog gaan hardlopen. Het is gewoon voor de zekerheid" stel ik m'n ouders gerust. "Ik ga weer ik zie jullie wel weer en doe rustig aan" zegt Frank en we nemen afscheid van hem.

"Dus Lindy wanneer stel je je vriend voor?" Vraagt m'n moeder "wanneer kan het?" "Donderdag? Dan kan hij er vrijdag bij je verjaardag ook bij zijn als je wilt" "en als hij is goedgekeurd door mij" zegt m'n vader "dat komt vast wel goed pap" lach ik "mogen we niet iets van hem weten?" Vraagt m'n moeder "hij heeft blond haar en is 1,86 meer kan ik niet zeggen" lach ik. "Pff daar hebben we lekker veel aan" lacht ze "sorry dat ik stoor meneer maar u mag naar huis, alles is goed" zegt de dokter "oh dat is fijn dank u wel" zegt m'n vader. Ik help mijn moeder met de spulletjes in te pakken en mijn vader kleed zich ondertussen om.

"Zou ik rijden?" Vraag ik als we over de parkeerplaatsen lopen "ik vind het goed" zegt m'n moeder en ze geeft me de autosleutels. "Ik ga wel achterin zitten" zegt m'n vader, ik ga achter het stuur zitten en als iedereen zit rijd ik naar huis.

Als we thuis zijn begint m'n moeder met het eten te koken en ik plof samen met m'n vader op de bank waar ik m'n mobiel erbij pak.
Nicolaï: hey hoe gaat het met jou en je vader?
Lindy: goed! We zijn thuis
Nicolaï: mooi
Lindy: Nico? Ik vier vrijdag m'n verjaardag voor familie en vrienden enzo zin om te komen? Ohja en m'n ouders willen je donderdag ontmoeten kan dat?
Nicolaï: donderdag is prima! En het lijkt me heel leuk om vrijdag te komen kan ik gelijk de rest van je familie ontmoeten, mijn broertje en ouders willen jou ook snel ontmoeten dus ze komen snel een keer naar Nederland
Lindy: Frank, Romy, Beau en Jackie ken je in ieder geval al alleen hun weten het ook nog niet 😳 ah lijkt me heel leuk X
Nicolaï: het komt vast wel goed, ze zouden waarschijnlijk wel even raar kijken
Lindy: als ze vrijdag aan de deur staan zou ik het ze wel even melden 😅
Nicolaï: hahaha is goed, ik heb zin in donderdag en vrijdag ❤️
Lindy: ik ook ❤️
Nicolaï: zullen we van de week wat leuks doen? Ergens lunchen ofzo?
Lindy: ja is goed
Nicolaï: zou ik je morgen ophalen?
Lindy: zou ik anders naar jou toe komen? Ik heb me eigen auto
Nicolaï: ja is goed, je ouders zeker?!
Lindy: zoiets ja 😅
"Ben je met je vriendje aan het praten?" Vraagt m'n vader "hoezo?" Vraag ik onbegrijpelijk "je lacht naar je telefoon" "dan hoeft het toch niet meteen m'n vriend te zijn?" Lach ik "hou oud is hij eigenlijk?" "Ehm drieëntwintig" zeg ik en ik kijk naar mijn handen "zolang je gelukkig bent en er niet te veel jaar tussen zit is het goed meisje" en als ik m'n vader aankijk zie ik een glimlach op zijn gezicht staan "dankje pap" zeg ik en ik geef hem een kus op z'n wang "Lindy kun je me helpen met tafeldekken?" Vraagt m'n moeder vanuit de keuken "ja ik kom eraan" zeg ik, ik leg m'n telefoon weg en ga m'n moeder helpen.

"Maar Lindy mogen we echt niet meer weten dan dat hij blond haar heeft en één meter zesentachtig is?" "En hij drieëntwintig is" vult mijn vader m'n moeder aan "nope sorry" grinnik ik. "Oh ik ga morgen met hem lunchen" zeg ik voordat ik de eerste hap eten naar binnenwerk "moeten wij hem niet eerst leren kennen?" Vraagt mijn vader "pap het is een goeie jongen echt waar" zeg ik en ik pak zijn hand die op tafel ligt. "Ik vertrouw erop dat je een goeie jongen hebt gekozen" zegt m'n vader, ik knik en ga dan verder met eten.
------
"Pap, ik ga hoor" "is goed doe je voorzichtig?" "Ja tuurlijk" zeg ik en ik doe de deur dicht. Ik ga in m'n auto zitten en rijd naar het adres die ik van Nicolaï gekregen heb.

Als ik aankom parkeer ik m'n auto en zie een legerprint auto staan en een wit/silvere auto. Ik bel aan en als er word opengedaan verschijnt Nicolaï in de deur opening "Davy is er nog, is het erg als hij het alvast weet?" Zegt Nicolaï zacht "nee is niet erg" glimlach ik en Nicolaï drukt een kus op m'n mond. "Zou ik je jas aannemen?" Vraagt hij lief "oh ja is goed" zeg ik en ik geef m'n spijkerjasje aan Nicolaï "je ziet er prachtig uit" zegt hij als hij m'n jas ophangt. Hij pakt mijn hand en loopt door een deur naar, ik denk, de woonkamer.

"Hey Lindy" glimlacht Davy "heey" "hoo wacht, heb ik iets gemist?" Grijnst hij "ja" zegt Nicolaï "Nico heb je eindelijk je liefde gevonden?" "Ja man" lacht hij en hij knijpt even in m'n hand. "Gefeliciteerd" zegt Davy en hij geeft me drie kussen op m'n wang en Nicolaï geeft hij een bro hug. "Nou dan laat ik jullie maar alleen, veel plezier samen" "dankje oh en zou je het nog niet willen doorvertellen?" Vraagt Nicolaï "komt goed broertje" lacht hij en hij loopt naar de deur.

"Broertje?" Vraag ik verrast "we noemen elkaar broers, we hebben een speciale band" knikt hij en hij geeft me nog een kus. "Mocht je weg van je ouders?" Vraagt hij "ja mijn vader had eerst iets van moeten we hem niet eerst leren kennen maar ik heb ze verteld dat je echt een goeie jongen bent" glimlach ik. "Zullen we ergens gaan eten dan?" Ik knik en hij pakt m'n hand.

"Zullen we hier wat gaan eten?" Vraagt Nicolaï als we bij een schattig eettentje aankomen "ja is goed" knik ik. Hij neemt me mee naar binnen en vraagt om een tafeltje voor twee. Zodra we die hebben toegewezen gaan we zitten en legt hij zijn hand op de mijne die op tafel ligt. Hij pakt zijn mobiel en maakt een foto "mag ik deze op insta zetten met de tekst eten met m'n liefste? Dan zet ik jouw naam ofzo er niet bij hoor" zegt hij en ik zie zijn ogen glunderen "ja mag wel hoor" grinnik ik.

"Moet ik donderdag eigenlijk iets wat super netjes is zoals een blouse ofzo?" Vraagt Nicolaï als we zitten te wachten op onze broodjes "nee hoeft niet, ik hou gewoon m'n kleren aan die ik s'ochtends heb aangedaan" hij knikt en dan komen onze broodjes.

"Lin, binnenkort hebben we een borrel bij Ajax en je mag aanhang meenemen en aangezien jij nu mijn aanhang bent, wil je met me mee? Dan kan je gelijk de rest van de meiden leren kennen" zegt hij als we ons eten ophebben en hij wat met m'n vingers aan het spelen is "ja is goed als jij de datum en tijd doorgeeft houd ik dat plekje vrij" glimlach ik. "Zodra ik het weet zou ik het je vertellen" lacht hij.

"Wil je nog binnenkomen?" Vraagt Nicolaï als we bij zijn huis aankomen "ik zou heeel graag willen maar ik heb m'n vader belooft op tijd terug te zijn sorry" "het geeft niet, ik snap het" glimlacht hij en hij geeft me een kus. Ik leg mijn armen om zijn nek en een zoen volgt "ik hou van je" "ik hou ook van jou Lin" "doei" zeg ik en ik stap in m'n auto.

Als ik net de straat van Nicolaï uitrijd zie ik Viktor rijden, hij zwaait naar me en vriendelijk zwaai ik terug. Als ik dus iets langer was gebleven had hij ons gezien. Niet dat het erg is want ze krijgen het toch wel te weten.

Als ik thuis kom plof ik naast mijn vader op de bank "was het leuk?" Vraagt hij "ja heel leuk" glimlach ik.