De jongen met het blonde haar (voltooid)

24

Pov Nicolaï
Ik moet nog 5 minuten wachten tot het bezoekuur begint en ik haal snel wat koffie in een winkeltje. Ik pak m'n telefoon erbij en bekijk nog wat artikelen die gister geplaatst zijn.

Boilesen en De Boer verlaten de training
Vanmiddag hebben De Boer en Boilesen de training verlaten dat schrijft Wim Jonkers op Twitter. Inmiddels is de oorzaak bekent en zijn de dochters van de broertjes De Boer aangereden. Twee daarvan zijn met spoed naar het ziekenhuis gebracht. Hoe het met de meisjes gaat is nog niet bekend en de familie laat niks los. De drieëntwintig jarige verdediger Boilesen zou de vriend zijn van de dochter van Ronald. Uit deze dingen denken wij dat de enigste dochter van Ronald en één dochter van Frank in het ziekenhuis liggen.

Ik klik nog een artikel aan en begin te lezen.

Ajax speler gespot in het ziekenhuis
Ajax speler Nicolaï Boilesen is gezien in het ziekenhuis. Er kwamen diverse foto's op het internet dat hij in het ziekenhuis was. Inmiddels is bekend dat het niet om Boilesen zelf gaat maar om zijn vriendin en dochter van Ronald de Boer. Zijn vriendin zou een ongeluk hebben gehad samen met de dochters van Frank de Boer. Twee werden er met spoed naar het ziekenhuis gebracht en de familie krijgt veel steun van de Ajax supporters. Of Boilesen en Frank de Boer morgen gewoon bij de wedstrijd aanwezig zijn is niet bekend.

Boilesen niet bij de selectie
Nicolaï Boilesen zit niet bij de selectie voor de uitwedstrijd tegen Heracles. Daardoor is Mauro Savastano in de wedstrijd selectie opgenomen. Of Frank de Boer er wel gewoon is is nog steeds niet bekend. Waarschijnlijk zit Nicolaï Boilesen niet bij de selectie omdat zijn vriendin gister een ongeluk gehad heeft. De dochters van Frank de Boer waren er ook bij betrokken.

Ik sluit alles af en loop naar kamer 105 waar net een zuster de kamer uitkomt. Ik loop naar binnen en zie de ouders van Lindy er ook zitten. Ik geef ze een zwakke glimlach en zet dan de bloemen die ik heb meegenomen in een vaas. "De zuster kwam net ze is al wakker geweest maar ze is nog heel vermoeid door de klap, de morfine toediening hebben ze afgenomen dus ze zou straks wat minder moe zijn" "oh dat is fijn, hoe gaat het met de andere meiden?" Vraag ik "Romy en Beau hebben wat lichte verwondingen en Jackie mag vandaag naar huis" zegt Ronald en ik knik.

"Oké we gaan haar proberen wakker te maken want we moeten wat onderzoekjes doen" zegt de dokter en hij doet wat dingen. Ik hou Lindy haar hand vast en aan de andere kant houden haar ouders haar hand vast. Een traan ontsnapt uit mijn ooghoek en ik kijk naar Lindy "kom op Lindy je kan dit" fluister ik en ik druk een kus op haar mond. Haar ogenleden beginnen te trillen en langzaam gaan ze open en weer dicht. Ze doet ze nog een keer open en nu blijven ze open. "Oh meisje" zegt haar moeder en ze geeft een kus op haar hoofd.

Ik geef een kus op haar voorhoofd en ze kijkt me glimlachend aan. Ze laat mijn hand los en trekt mijn hoofd naar haar toe. Ze drukt haar lippen op de mijne en ik glimlach nog breder als onze lippen weer van elkaar afgaan. Ik stuur Mikkel en mijn ouders nog snel een berichtje en kijk weer naar Lindy.

Pov Lindy
"Wij gaan de familie inlichten, wil jij het doen bij jullie vrienden?" Vraagt m'n vader aan Nicolaï "ja tuurlijk" knikt hij en hij pakt zijn mobiel erbij. "Wat is er precies gebeurd?" Vragend kijk ik Nicolaï aan, hij kijkt op van z'n telefoon en gaat er goed voor zitten.

Mijn ouders komen de kamer weer in gevolgd door Jackie, Romy, Beau, Frank en Helen. "Hey hoe gaat het?" "Ja gaat wel, het kan natuurlijk beter" ze knikken en geven me allemaal een knuffel.

"Lindy heb je ergens last van?" Vraagt de dokter "ja m'n ribben met ademhalen en lachen maar voor de rest valt het wel mee" zeg ik "ja je ribben zijn gekneusd dus je mag zes weken niet sporten, voor de rest heb je heel veel geluk dat je niks anders gebroken of gekneusd hebt" zegt hij en ik knik "als er iets is kun je op dit knopje klikken" "oké is goed" zeg ik en hij verlaat de kamer weer. "Wij gaan even met Frank en Helen beneden koffie drinken oké?" Vraagt m'n moeder en ik knik "doei" zeg ik en ze lopen de kamer uit.

Net als ze weg zijn gaat de deur weer open en komen Jasper, Joan, Naomi, Joël, Davy en Amber binnen. "Hey" zeg ik verrast "hey hoe gaat het?" Vraagt Naomi en ze geeft me een knuffel. "Ja goed alleen last van m'n ribben en ik ben heel moe" zeg ik en ik neem een ballon en een bosje bloemen aan "dankjewel" glimlach ik. Joël geeft me ook een knuffel en als iedereen me een knuffel gegeven heeft zegt Amber tegen de jongens "als jullie nou even gaan vragen of ze nog wat vazen hebben voor de bloemen" "ja is goed" zeggen ze in koor "Nico loop je mee?" Vraagt Davy, hij knikt en zoent me nog even snel "tot zo" zegt hij "tot zo" glimlach ik.

"Dus hij heeft me soort van wakker gekust?" Vraag ik aan m'n moeder, ze heeft net verteld hoe het gegaan is. Ze wou nog wachten op de jongens maar het duurde te lang. "Het kan toeval geweest zijn maar het zag er ontzettend lief uit" glimlacht ze "ah kijk haar stralen" zegt Naomi en ik voel mezelf rood worden. "Dat doet me denken aan Sneeuwwitje" grinnikt Joan. "Wat doet je aan Sneeuwwitje denken?" Hoor ik Jasper vragen "dat Nicolaï haar wakker kuste" glimlacht m'n moeder en ik zie Nicolaï blozen. "Awh zie ze blozen" grinnikt Jackie en ik hou mijn handen voor m'n gezicht "ah nu wordt ze verlegen" hoor ik m'n vader lachen en heel de kamer lacht mee.

"Maar moeten jullie geen wedstrijd spelen?" Vraag ik "die is al afgelopen" glimlacht Davy "jullie hebben wel gewonnen toch?" "Ja we hebben speciaal voor jou gewonnen en ik heb er één voor je gescoord" zegt Davy "ik ben trots op je" glimlach ik. Ik begin te gapen en dan komt de zuster binnen "wat een gezelligheid maar helaas moet Lindy nu gaan proberen te slapen" zegt ze. Iedereen knikt en ze geven me allemaal een knuffel. Nicolaï komt als laatst naar me toe en zoent me uitgebreid.

Ik kijk naar de deur en zie m'n vader glimlachend kijken "doei" glimlach ik en ik wordt door de zuster geholpen uit bed te komen en ik poets m'n tanden waarna ik weer in bed ga liggen en al snel vallen m'n ogen dicht.
-----
Ik word wakker gemaakt en krijg meteen een ontbijtje. "We wachten nog even op iemand en dan mag je naar huis, alles is goed alleen moet je voorzichtig doen met je ribben" zegt de dokter "dank u wel" glimlach ik en ik eet m'n ontbijt op.

"Hey liefje" zegt Nicolaï en hij geeft me een kus op m'n voorhoofd. Ik slik nog even het laatste hapje eten door en rij het tafeltje aan de kant "toe maar ontbijt op bed" lacht hij "nou zo heel smakelijk is het nou ook weer niet" lach ik en ik geef hem een kus. "Maar ik mag straks naar huis" glimlach ik "ah wat fijn" glimlacht hij, ik knik en hij komt bij me op bed zitten. "Nico?" "Ja?" "Kun je bij me komen zitten? Ik heb je gemist" zeg ik verlegen "ja tuurlijk" glimlacht hij. Ik schuif een stukje op en als hij zit leun ik tegen hem aan en hij slaat een arm om me heen.

"Hey mam en pap" zeg ik als ze de kamer binnenkomen "hey hoe gaat het?" Vraagt m'n moeder "ja goed ik mag zo naar huis als het goed is" glimlach ik. "Ohja wij moeten morgen eigenlijk weer weg maar we zeggen het wel gewoon af" zegt m'n moeder "wat? Ben je gek, ik red het thuis wel hoor" zeg ik "nee we laten je niet alleen thuis" zegt m'n vader "ze kan bij mij komen samen met Rody" zegt Nicolaï "ja dan kunnen jullie gewoon gaan" zeg ik "ik zou goed voor haar en Rody zorgen" glimlacht hij "nou vooruit, maar zodra er iets is bel je en dan komen we gelijk naar huis" zegt m'n moeder en ik knik. "Hoe laat gaan jullie weg?" "Vannacht om vijf uur" zegt ze "misschien is het dan handig als je vanavond al bij me slaapt" zegt Nicolaï en m'n ouders knikken.

"Lindy je mag naar huis" zegt een zuster en wij geven haar een hand. "Als jij je even gaat aankleden ruimen wij wel je spulletjes op" zegt m'n moeder en ik knik. "Ik doe gewoon een joggingbroek aan hoor" zeg ik en ik pak hem uit de tas "ja is prima meisje" zegt m'n vader. Ik pak ook mijn Ajax shirt eruit en trek het gewoon in de kamer snel aan. Ik zie Nicolaï in z'n ooghoeken naar me kijken en glimlachend schud ik m'n hoofd.

"Veel plezier bij Nicolaï en je belt als er wat is hè?" Zegt m'n moeder als ze mij bij Nicolaï afzet "ja doe ik geen zorgen" glimlach ik. Ik pak de weekendtas uit de kofferbak en Nicolaï pakt de tas al van me over nadat ik één stap heb gezet. "Je moet rustig aandoen met je ribben" zegt Nicolaï en geeft me een kus. Nu pak ik Rody uit de auto en nog een tas van Rody. "Kom we gaan naar binnen" glimlacht hij, ik kom binnen en zie Amber en Davy zitten. "Hey Lindy hoe gaat het?" "Ja goed" glimlach ik "ik heb wel een lekkere outfit aan trouwens" lach ik "ach ik snap het, je komt net uit het ziekenhuis" glimlacht Amber. "Ik vind het heel sexy maar het zou beter geweest zijn als je alleen een shirt aanhad" grijnst Nicolaï, ik geef hem een tik en lach even wat ik beter niet kon doen. "Wat is er?" Vraagt Nicolaï "ja m'n ribben" zeg ik "Ohja sorry lachen doet pijn eh?" En ik knik even.