De jongen met het blonde haar (voltooid)

26

"Mam wat zou jij ervan vinden als ik zou gaan samenwonen met Nicolaï?" Vraag ik als we met z'n tweeën met thee aan tafel zitten. "Ik weet het niet meisje, heeft hij het je gevraagd?" "Nee maar we hadden het er laatst over" zeg ik en ik neem een slok van m'n thee. "Je bent al twintig dus voor mij betreft oud genoeg maar denk je dat Nicolaï de liefde van je leven is?" "Ik denk het" zeg ik en ik staar naar m'n thee. "Jullie zijn wel bijna elke week al samen" zegt ze en ik knik. "Ik heb het er nog met je vader over en ik zou als ik jouw was wachten tot hij het officieel vraagt" ik knik "dankjewel mam."

Nicolaï💖: ga je vrijdag met me mee uiteten?
Ik: ja is goed❤️
Nicolaï💖: oké ik kom je om 19:00 ophalen X
Ik: is goed X
-----
"Heey" zeg ik als Nicolaï voor de deur staat, "hey, ik heb gereserveerd voor morgen hoor" zegt hij en ik laat hem binnen. "Dat is mooi" zeg ik "wil je wat drinken?" "Doe maar beetje fris" zegt hij en ik knik. "Rody ga is kijken wie er is" zeg ik en Rody rent naar de woonkamer. Ik pak wat te drinken en zet het op tafel neer. "Waar zijn je ouders dan?" Vraagt Nicolaï "naar wat vrienden" zeg ik en ik ga naast hem zitten en aai Rody over z'n hoofdje.

"Mag ik Rody uitlaten?" Vraagt m'n buurmeisje als ze aan de deur staat "eh ja hoor maar niet te lang en hij moet aan de lijn blijven" zeg ik en ik pak de riem. "Ja weet ik, mijn moeder gaat ook mee" zegt ze en ik laat haar binnen. "Rody kom" zeg ik en hij komt op me afgelopen, ik maak hem vast en geef hem aan Jada. "Oh als je terug komt mag je wel via de achterdeur" zeg ik en ze knikt "veel plezier samen" zegt ze en ze loopt de deur uit.

Als ik naast Nicolaï op de bank ga zitten legt hij zijn hand op m'n been. "Nu heb ik geen last van Rody" grijnst hij en ik voel de bui al hangen. "Dat klopt" zeg ik en snel ren ik weg, ik ga achter de tafel staan en Nicolaï staat aan de andere kant. Hij loopt naar rechts en ik loop de andere kant op "zo krijg je me toch niet te pakken" zeg ik lachend. "Oh jawel let maar op" zegt hij en hij begint heel hard te rennen. Ik ren ook super hard, ik word even afgeleid door een geluid en dan bots ik tegen iemand aan. Ik kijk voor me en zie een lachende Nicolaï staan "ik zei het toch" grijnst hij "dat is oneerlijk ik werd afgeleid" "ja dat is pech voor je, nu heb ik je" lacht hij en hij houd me stevig vast in zijn armen. Hij drukt een kus op m'n voorhoofd en we blijven even zo staan.

Hij tilt me op en neemt me mee naar de bank waar hij me zachtjes neerzet en zijn lippen op de mijne drukt. Hij duwt me achterover en dan hoor ik geblaf en wat hondenpootjes over de vloer rennen. Nicolaï gaat van me af en dan zie ik Rody op ons afkomen en Jada komt erachteraan "sorry dat ik jullie stoor" zegt ze en ik voel me een beetje blozen "ja dat geeft niet, is het uitlaten gelukt?" Vraag ik en ik pak de riem aan "ja het is allemaal gelukt" zegt ze en ze loopt alweer naar de voordeur "doei" zegt ze en voordat ik nog wat kan zeggen doet ze de deur weer dicht. Ik ruim de riem op en loop weer naar de woonkamer.

"Oh Nicolaï eigenlijk moet ik Rody wassen kun je helpen?" Vraag ik en hij kijkt me raar aan "eh ja tuurlijk" zegt hij en hij komt op me afgelopen. "Ik pak even snel zijn shampoo en dan kom ik terug" zeg ik en ik ren naar boven.

"Het is warm genoeg om hem buiten te wassen" zeg ik als ik de riem omdoe en hem vast bind. Ik maak hem nat en daarna doe ik hondenshampoo op Rody en hij blijft rustig staan. Als hij helemaal is ingesopt pakt Nicolaï de tuinslang en spuit Rody schoon.

Als al het sop eraf is schud Rody zich uit en de spetters vliegen door de lucht "Rody stop" lach ik maar hij blijft doorgaan. Als hij klaar is pak ik een handdoek en droog hem af, ik doe zijn riem af en dan word ik bespoten met water. Ik ren gillend weg en kijk om en zie Nicolaï rennend achter me aankomen.

Ik draai me om en loop naar Nicolaï en sluit hem in m'n armen. Hij bespuit m'n rug en de rillingen lopen over m'n lijf "Nawhh" lacht hij en hij slaat zijn armen om me heen. Ik pak de tuinslang af en bespuit nu zijn rug "ah Lindy stop" lacht hij en hij laat me los. Ik ren achteruit en bespuit nu de voorkant van Nicolaï. Hij rent keihard op me af en gillend ren ik weer weg.

Als hij me te pakken heeft en allebei doorweekt zijn legt hij me op de grond en duwt m'n handen naast m'n hoofd en blijft ze vasthouden. Hij buigt voorover en zoent me. Alles om me heen verdwijnt totdat ik weer water op me voel en de zoen ruw verstoord wordt. Ik kijk om me heen en zie m'n vader met de spuit staan en m'n moeder heeft haar telefoon vast. Nicolaï gaat van me af en ik zie dat z'n wangen een beetje rood worden. "Pap moest dit nou weer?" Vraag ik zuchtend "ja sorry" lacht hij en hij geeft me een aai over m'n hoofd. "Ga in de zon liggen jullie zijn kletsnat" zegt m'n moeder en ik kijk even naar m'n kleren en dan kijk ik naar Nicolaï. "Ja dat doen we wel even" zeg ik en m'n ouders lopen naar binnen. "Oke dat was gênant" zeg ik "heel gênant" lacht Nicolaï en hij slaat een arm om me heen.
-----
"Hey wat ben je mooi" zegt Nicolaï als ik de deur opendoe "nawh dankjewel" bloos ik en ik geef hem een kus. "Je let goed op haar toch?" Vraagt m'n vader "pap... We gaan vaker uit doe nou niet alsof dit de eerste keer is" zeg ik rollend met m'n ogen. "Ik let altijd op haar" glimlacht Nicolaï "veel plezier" zegt m'n vader en ik geef hem nog een kus op z'n wang en loop dan met Nicolaï naar zijn auto.

"Dus waar gaan we heen?" Vraag ik, Nicolaï kijkt me grijnzend aan en schud zijn hoofd. "Alsjeblieft?" Smeek ik en weer schud hij zijn hoofd. "Ben je je stem verloren?" Lach ik "nee maar ik kan moeilijk nee tegen je zeggen" bloost hij "Nawhh" grinnik ik.

"Doe je ogen even dicht alsjeblieft" zegt Nicolaï en ik kijk hem met een meen-je-dit-serieus blik aan "ik meen het hoor maar ik begeleid je met lopen echt waar" zegt hij. Ik zucht en doe m'n ogen dicht. We stoppen ergens en ik hoor een paar keer de deuren open en dicht gaan. "Ja kom maar Lindy" zegt Nicolaï en hij pakt m'n arm "pas op voor je hoofd schat" zegt hij "oké hou mij maar vast" ik pak zijn arm die om mijn heup ligt vast. "Nicolaï ik vind dit niet leuk, ik meen het" zeg ik gefrustreerd "je bent er bijna" zegt hij.

"Oké doe je ogen maar open" fluistert hij in m'n oor. Ik doe m'n ogen open en kijk verbaasd om me heen "dit is prachtig" zeg ik en ik bekijk alles wat ik zie goed. "Ik ben blij dat je het mooi vind" glimlacht hij en ik druk mijn lippen op die van hem. "Laten we aan tafel gaan zitten" zegt hij en hij neemt me mee naar een mooi gedekt tafeltje voor twee.

"Heb jij dit gedaan?" Vraag ik als ik in een hart een foto van ons twee zie hangen "ja ik heb alles bedacht maar met ophangen heb ik wat hulp gehad van de jongens" "eetsmakelijk" knipoogt Davy als hij twee bordjes neerzet "dankjewel" glimlach ik.

"Lindy loop is met me mee" zegt hij en hij pakt m'n hand, "lieve lieve lieve Lindy... Ik ben super gelukkig met jou en wil je het liefst elke dag bij bij me hebben. Dus wil je bij mij komen wonen?" "Ja dat wil ik" glimlach ik "maak je geen zorgen over je ouders ik heb het ze gevraagd" "huh wanneer?" Vraag ik verbaasd. "Toen jij weg was" gniffelt hij en hij strijkt een plukje haar uit mijn gezicht. Ik staar in zijn ogen en leg mijn armen om zijn nek, hij buigt naar me toe en drukt zachtjes zijn lippen op de mijne.

"Jullie dessert is klaar" glimlacht Davy als onze lippen elkaar loslaten "dankjewel" zegt Nicolaï. Hij pakt m'n hand en neemt me weer mee naar het tafeltje.

"Willen jullie nog een wijntje?" "Ja lekker maar als je straks weer terug komt mogen jullie er wel bij komen zitten toch?" Zegt Nicolaï en hij kijkt me aan "ja tuurlijk maar wie is jullie?" "Dat zie je zo wel" knipoogt Nicolaï en hij streelt mijn wang. Davy loopt weg en nieuwsgierig kijk ik die kant op "doe niet zo nieuwsgierig" lacht Nicolaï en hij draait mijn hoofd naar hem. "Ik wil gewoon weten wie..." Maar voordat ik m'n zin kan afmaken heeft Nicolaï zijn lippen weer op die van mij gedrukt. "Je ziet het zo echt waar" lacht hij en hij plaatst nog een kus op m'n voorhoofd.

"Gefeliciteerd" hoor ik en als ik opzij kijk zie ik Naomi, Amber en Joan eraan komen lopen met daarachter Joël, Davy en Jasper. "Proost op het koppel die gaat samenwonen" zegt Davy als iedereen een glas wijn of iets anders vastheeft "proost" lach ik en we klinken onze glazen.

"Als we kunnen helpen met jouw spullen naar Nicolaï brengen kunnen jullie ons bellen hoor" zeggen de jongens "mijn ouders kunnen ook wel helpen en met mijn auto kan ik ook heen en weer rijden maar als we extra hulp nodig hebben dan bel ik jullie" glimlach ik.

Hey lieve lezers, dit boek heeft nog 5 hoofdstukken en een epiloog X