De jongen met het blonde haar (voltooid)

22

"Ik ga naar Nicolaï doei" zeg ik en ik sluit de deur, als ik in m'n auto stap kijk ik nog even snel op mijn telefoon en zie een berichtje van Naomi.
Naomi: veel plezier met Nicolaï X Joël en mij
Ik: dankje maar het wordt alleen maar praten hoor X
Ik start de auto en rijd naar het huis van Nicolaï, dit zou zomaar eens de laatste keer kunnen zijn dat ik hier rij. In ieder geval op weg naar Nicolaï.

Ik zucht nog één keer en bel dan aan, de deur wordt opengedaan door Mikkel die in een net bloesje staat. "Goedenavond" zegt hij "goedenavond" glimlach ik "kom binnen" zegt hij en ik loop langs hem heen. "Kan ik wat van je aannemen?" Vraagt hij "ja graag" zeg ik en ik geef hem m'n jas. Als die is opgehangen loopt hij voor me uit en doet de deur van de woonkamer open. Ik loop de woonkamer binnen en herken het bijna niet meer. Het is helemaal donker en er branden wat kaarsjes. Alle meubels zijn aan de kant geschoven en in het midden van de kamer staat een tafeltje voor twee. "U kan doorlopen naar buiten" zegt Mikkel en nu pas zie ik dat de tuindeuren nog openstaan, ik knik en loop naar buiten.

Ik loop de tuindeuren door en zie Nicolaï ook netjes in een bloes staan. Ik bekijk even snel de tuin en zie wat hartjes hangen. Nicolaï zelf staat in een hart van rozenblaadjes en kaarsjes. "Lieve Lindy ga zitten" zegt hij en glimlachend loop ik naar een stoel waar ook rozenblaadjes op en omheen liggen.

"Lieve Lindy,
Wees maar stil. Vraag me niet naar het waarom, want ik weet niet wat mij is overkomen. Ze keek me aan ik was verloren. Ze vroeg aan mij waar ik m'n avond vier. Ik loog dat ik alleen was wat zij geloofde. Toen ben ik met haar meegegaan. Ik was direkt verloren. Ik was mezelf niet meer. Het doet me nu zo zeer. Wat heb jij nu nog aan spijt. Ja ik sta nu heel m'n leven, bij jou in het krijt. Wat kan ik doen om dit te helen? Geef mij nu nog een kans toe alsjeblieft. Ik weet niet goed. Waarom ik dit heb gedaan. 't Is gebeurd maar ik kan jou niet zeggen. Dat ik me zo liet gaan zo ben ik niet. Maar dat ik mij echt schaam nu jij me ziet. Het is gebeurd je moet me vergeven. Ik kan beslist niet zonder jou. Laat mij je nog een keer bewijzen. Dat ik van je hou vergeet het alles gauw. Want ik wil niet dat je gaat. Lin ik smelt als ik je ogen zie. Ik kan je niet weerstaan. Laat mij toch bij je zijn. Jouw geluk is zo belangrijk voor jouw vader en mij. We zijn er voor elkaar. Voor altijd wil ik bij je zijn. Jij bent voor mij mijn hoop. Mijn medicijn. Je bent het meisje van m'n dromen. Je betekent meer voor me dan welke prijs dan ook en door jouw ogen lijkt het alsof de sterren niet schijnen. Jouw haar, valt perfect zonder dat je het probeert. En ik weet dat als ik je een complimentje geef, je me niet gelooft. Het is zo stom dat je niet ziet wat ik zie, want wanneer je glimlacht stopt de hele wereld en staren ze een tijdje naar jou, want Lin je bent geweldig zoals je bent. Dan nog je lippen. Ik zou ze de hele dag door kussen als je dat toe zou laten. Je lach, je haat hem, maar ik denk: 'het is sexy.' Je weet dat ik je nooit zou vragen om te veranderen. En als perfect is wat je zoekt blijf dan zo."
Nicolaï stopt het papier wat hij vast had weer weg en de tranen lopen over m'n wangen. Ook al waren het stukken van liedjes, het was mooi. Met een glimlach loopt hij naar me toe, hij pakt mijn hand en ik sta op. Zijn handen legt hij op m'n wangen en met z'n duimen veegt hij m'n tranen weg en drukt een kus op m'n voorhoofd. "Lindy ik hou super veel van je kun je het me alsjeblieft vergeven?" "Je hebt in je brief ofzoiets ook al een stuk of vier keer gezegd dat je van me houd" glimlach ik "maar ik wil het je vergeven" zeg ik. Hij glimlacht en trekt me mee het hart van rozenblaadjes in.

Mijn handen leg ik in zijn nek en zijn handen legt hij op m'n heupen. Hij buigt naar me toe en drukt zijn lippen op de mijne. "Yessss" hoor ik Mikkel zeggen, ik haal mijn lippen van Nicolaï zijn lippen af en kijk naar Mikkel die een telefoon in z'n handen houd. Als ik weer naar Nicolaï kijk zie ik dat hij ook naar Mikkel kijkt. Ik druk een kus op z'n wang en dan laat hij me los. "Alles is gefilmd met mijn telefoon" fluistert hij "oké" glimlach ik en hij geeft me nog een kus. "Zullen we wat eten?" Vraagt hij en ik knik.

Hij neemt me mee naar binnen en schuift me als een echte man aan tafel. "Willen jullie een wijntje?" Vraagt Mikkel "ja lekker" antwoord Nicolaï "ik wil het echt niet verpesten hoor maar Mikkel je mag geen drank schenken" lach ik "voor deze ene keer mag het want hij staat onder toezicht van twee volwassenen" knipoogt Nicolaï. "Proost op ons?" Vraagt hij "proost op ons" glimlach ik en we klinken even onze glazen. "Het heeft me gister echt veel moeite gekost om je niet gewoon op je mond te zoenen" lacht Nicolaï "als ik eerlijk ben vond ik het ook best moeilijk, vooral toen ik net het hokje uitkwam en jij daar zo je sixpack stond te showen" glimlach ik. "Mijn lichaam is dus heel aantrekkelijk" grijnst hij "maar niet aantrekkelijk genoeg" glimlach ik.

Nicolaï gaat wat met z'n vinger over de bovenkant van m'n hand en speelt wat met m'n vingers. Glimlachend kijk ik hem aan maar hij is te druk bezig. Even later legt hij zijn hand op de mijne en kijkt me aan. "Ik hou echt heel veel van je Lindy" "ik ook van jou Nicolaï" hij buigt voorover over de tafel heen en zet zijn hand onder mijn kin en drukt zijn lippen op de mijne.