De jongen met het blonde haar (voltooid)

11

"Hey kom binnen" glimlach ik als Nicolaï voor de deur staat en ik geef hem een kus "mijn ouders zitten buiten, ik heb gezegd dat ze niet hoefde te kijken hoe ik je zou begroeten" grinnik ik. "Nou in dat geval" grijnst hij en hij slaat z'n armen om me heen. "Nawh je hart gaat tekeer" "dat komt omdat ik jou zie" glimlacht Nicolaï en ik voel mezelf blozen. "Je bent schattig als je bloost" gniffelt hij "Nicolaï stop je maakt me verlegen in m'n eigen huis" lach ik en ik druk mijn lippen op zijn lippen.

"Mam, pap dit is mijn vriend Nicolaï maar waarschijnlijk kennen jullie hem al" glimlach ik als we de tuin inlopen "hey Nicolaï, noem me maar gewoon Ronald" zegt m'n vader, hij knikt en geeft m'n moeder een hand "hey ik ben Demy" zegt m'n moeder "leuk u te leren kennen" zegt Nicolaï. "Willen jullie wat drinken?" Vraag ik en als iedereen heeft doorgegeven wat ze willen loop ik naar de keuken en m'n moeder loopt achter me aan.

"Wat een knapperd" zegt m'n moeder als we in de keuken zijn "ik weet het" lach ik, "heb je hem op trainingskamp leren kennen?" "Nee toen ik meeging naar de training heb ik hem leren kennen maar we hebben op trainingskamp wat gekregen. Zou Frank het erg vinden? Hij weet nog niks" vraag ik een beetje bang. "Dat komt wel goed meisje maar dan zou je het hem wel moeten vertellen voordat ze elkaar zien morgen met je feestje. Weet Nicolaï dat hij ook komt?" "Ja dat weet hij" knik ik, "kom dan gaan we weer naar de mannen toe" glimlacht m'n moeder en we lopen weer naar de tuin.

"Waar hebben jullie het over?" Vraagt m'n moeder als we de tuin inkomen "voetbal" zegt m'n vader "het was te verwachten" lacht m'n moeder.

"Nicolaï ga je mee Rody uitlaten?" "Ja is goed" knikt hij "mam wij gaan Rody uitlaten" "is goed meisje" zegt ze. "Rody ga je mee?" Vraag ik en de witte labrador pup komt snel aangerend. Ik doe de riem om en geef hem aan Nicolaï.

"Hoe zijn jullie op de naam Rody gekomen?" "Nou mijn vader is Ro en ik ben dy" grinnik ik "en je moeder dan?" Vraagt hij "de hond heeft m'n vader uitgezocht voor me en m'n moeder vond Rody wel leuk, maar de d staat ook een beetje voor m'n moeder hoor" glimlach ik. Als we de hoek van de straat om zijn pakt hij m'n hand en geeft Rody weer aan mij "jij kan denk ik beter met Rody omgaan" lacht hij.

"Rody zit" zeg ik als we bij een druk kruispunt komen "goedzo" zeg ik en ik geef hem een brokje "best raar dat die beestjes naar je kunnen luisteren" "ja als je er over na gaat denken is het best raar" lach ik. We komen aan bij een honden uitlaat plaatsje en als we in een hek zijn doe ik z'n riem los.

"Waar was Rody eigenlijk toen je mee was op trainingskamp?" Vraagt Nicolaï als we samen op een bankje zitten "bij m'n oma" glimlach ik. Rody komt aangelopen met een klein takje en ik pak hem van hem af, ik gooi het takje weg en hij rent er vrolijk achteraan.

Even later komt Rody weer terug en als ik het takje weer heb geef ik hem aan Nicolaï "gooi maar" zeg ik en hij gooit het takje ver weg. Snel rent Rody erachter aan en even later komt hij weer terug. "Kom Rody we gaan naar huis zo is het wel weer goed" zeg ik en ik maak de riem weer vast.

We lopen nog snel langs een kraantje waar je je handen kan wassen en als ze weer schoon zijn gaan we richting huis. "Ben je er klaar voor om m'n familie morgen te ontmoeten?" Vraag ik "ja ik denk het wel" zegt hij en hij slaat een arm om me heen. "Ik ben wel blij dat je geen broer hebt" "hoezo?" Vraag ik onbegrijpelijk "nou broers en vaders van je vriendin zijn de ergste nachtmerries van een jongen ook al mag die van jou me volgens mij wel" "geloof me hij mag je" lach ik. Ik stop en ga voor Nicolaï staan, hij legt z'n hand onder m'n kin en geeft me een zoen. Rody begint te blaffen en allebei beginnen we te lachen "sorry Rody maar je zou Lindy moeten delen met me" lacht Nicolaï.

Als we thuis komen geef ik Rody een hondenkoekje en was nog een keer m'n handen. "Je vader en ik gaan even naar Geert, Anja en Rik" zegt m'n moeder als ze de keuken komt ingelopen "prima" zeg ik rollend met m'n ogen "oké tot straks" zegt ze en ze geeft me een kus op m'n voorhoofd.

"Waarom rolde je met je ogen?" Vraagt Nicolaï als m'n ouders de oprit afrijden "ik mag ze niet" zucht ik en ik ga tegen Nicolaï aan zitten. Hij knikt en speelt met een plukje van m'n haar "m'n broertje weet ongeveer hoe je eruit ziet" zegt hij uit het niets "mooie lange donkerblonde haren en prachtige blauwe ogen waarin je verdrinkt" zegt hij dromerig. Ik grinnik en leg m'n hoofd op z'n borst "hij kan niet wachten om je te zien dus komt hij eerder dan m'n ouders" zegt hij "ah leuk" glimlach ik "heb je een foto van je broertje?" "Eh ja tuurlijk" zegt hij en hij zoekt een foto op.

"Dit is het hele gezin" zegt hij als hij een foto laat zien "wauw jullie lijken allemaal heel erg veel op elkaar" zeg ik "hoe oud is je broertje?" "Niet schrikken, hij wordt bijna zeventien" zegt hij, ik knik en geef z'n telefoon terug.

We zijn in een stoei gevecht beland en Nicolaï zit nu op m'n benen "dus heb je nog wat te zeggen?" Lacht Nicolaï "nee hoor" lach ik. Rody springt moeilijk op de bank en begint te bijten in Nicolaï z'n vingers "Rody stout" zeg ik boos maar hij gaat vrolijk door "Rody stout" zeg ik nog bozer en ik kruip onder Nicolaï vandaan en pak Rody op. Ik zet hem in z'n kooi en doe hem dicht.

"Volgens mij mag Rody me niet" lacht Nicolaï als ik terug kom "vast wel maar je zit aan zijn baasje" zeg ik "gaat het?" "Jahoor hij beet niet zo hard" zegt Nicolaï. Ik ga op de bank zitten en Nicolaï duwt me gelijk weer omver "oké hier waren we gebleven" lacht Nicolaï als hij weer op m'n benen zit. Hij begint me te kietelen en de tranen van het lachen stromen over m'n wangen "stop alsjeblieft" zeg ik als ik naar adem hap. Hij stopt en veegt m'n tranen weg, hij buigt voorover en zoent me. De bel gaat en Nicolaï gaat van me af, zuchtend loop ik naar de deur.

"Mag ik Rody uitlaten?" Vraagt m'n buurmeisje van dertien "nee sorry hij is net al uit geweest" zeg ik en ze knikt begrijpend "wie is die jongen die bij je is?" Vraagt ze zonder schaamte "dat is mijn vriend" lach ik "mag ik hem ontmoeten?" "Ik kan vragen of hij even naar de deur wilt komen" zeg ik lachend, ze knikt en ik loop naar de woonkamer "Nic, m'n buurmeisje wilt je ontmoeten, ze eh zag ons" zeg ik, hij lacht en staat op waarna hij achter mij aan naar de deur loopt. "Hey ik ben Nicolaï" zegt hij en hij schud de hand van m'n buurmeisje "ik ben Jada" zegt ze "nou gaan jullie maar verder met zoenen, ik ga weer doei Lindy en Nicolaï" zegt ze en ze loopt weg. "Dat kind kent echt geen schaamte" zegt Nicolaï "ik weet het" zeg ik en ik doe de deur weer dicht.

"Waarom zit Rody dicht?" Vraagt m'n moeder als ze even snel wat komt ophalen "hij beet Nicolaï en hij stopte niet" zeg ik "nu mag hij wel weer los toch?" "Als hij normaal doet ja" lach ik en ik hoor dat m'n moeder z'n kooitje opendoet.

Als m'n moeder weer weg is kijken we de film verder en ga ik tegen Nicolaï aanliggen, hij slaat een arm om me heen en al snel komt Rody eraan gelopen. Hij loopt via wat kussens de bank op en gaat op m'n schoot liggen, ik aai hem over z'n koppie en als ik na een tijdje kijk gaan z'n oogjes langzaam dicht.

"Ik wist niet dat honden kunnen snurken" lacht Nicolaï "nou Rody kan het" lach ik en ik kijk naar het hondje op m'n schoot. Nicolaï pakt z'n telefoon "ik maak even een filmpje voor Davy" zegt hij en hij begint Rody en mij te filmen. Ik hou m'n handen voor m'n gezicht en kijk door de spleetjes tussen m'n vingers om te kijken of hij al klaar is.

"Kijk dit stuurde Davy" zegt Nicolaï als hij z'n telefoon voor m'n gezicht houd 'hahahahaha kunnen honden snurken?! Wel een hele lieve hond en leuke vriendin;)' lachend schud ik m'n hoofd.

"Wie snurkt hier zo hard?" Vraagt m'n vader als m'n ouders thuis zijn "Rody" zeg ik lachend "Awh kijk ze nou zitten met z'n drietjes" zegt m'n moeder "mam?!" Zeg ik waarschuwend "sorry" lacht ze en ze lopen met z'n tweeën de tuin in. "Sorry voor m'n ouders" "geen sorry" grinnikt hij en hij drukt een kus op m'n hoofd.

Als de film is afgelopen gaat Nicolaï naar huis en voorzichtig leg ik Rody op de bank, als dat gelukt is loop ik met Nicolaï naar de voordeur waar we uitgebreid afscheid nemen. "Morgen om acht uur hier toch?" Vraagt Nicolaï voor de zekerheid "ja" lach ik en hij geeft me nog een allerlaatste kus en stapt dan z'n auto in.

Ik ga op de bank liggen en begin wat te gapen, ik kijk naar Rody die is wakker geworden en langzaam loopt hij naar me toe en gaat hij op m'n buik liggen. Na een paar minuten hoor ik weer gesnurk en komt m'n moeder de kamer binnen, ik hoor dat ze een foto maakt en daarna loopt ze weer weg.

Ik leg Rody voorzichtig naast me neer op de bank en ik ga op m'n zij liggen, m'n arm leg ik over Rody heen en trek hem dicht tegen me aan. M'n ogen vallen een paar keer dicht en na een minuut zitten m'n ogen dicht.