"sunoo yaa...နင်တို့အိမ်နားကိုပြောင်းလာတာကဘယ်သူတွေလဲ။ "
"မသိသေးဘူး....ဒီမနက်မှငါလည်းတွေ့တာ။ "
ဖရဲသီးစိတ်အားစားရင်းဖြင့် ဖြေလာသောsunooကအပူအပင်မရှိ။
နံဘေးနားက jungwonကတော့ စာလုပ်ရင်းဖြင့် ဘေးအိမ်အားစူးစမ်းနေလေ၏။
တကယ်ကကျောင်းပိတ်ရက်လေးစာလုပ်ကြမယ်ဆိုပြီး တစ်ရပ်ကွက်ခြားသော sunooအိမ်ကိုရောက်လာတာ ။
တကယ်တမ်း စာလုပ်နေသူမှာ jungwonတစ်ယောက်သာဖြစ်ပြီး နံဘေးနားကသူငယ်ချင်းကတော့ အစားနှင့်ပါးစပ်မပျက်ပေ။
စာကြည့်ရင်းစားဖို့ဆိုပြီးjungwonဝယ်လာသော မုန့်များမှာ တစ်ဝက်လောက်ကုန်လုနီးပြီဖြစ်သော်လည်း sunooမှာတော့ စာအုပ်ကလေးတောင်မလှန်ဖြစ်သေး။
မုန့်ကလေးအားတမြုံ့မြုံ့ဝါးလိုက်jungwonအား စကားလှမ်းပြောလိုက်ဖြင့် sunooမှာတော့အေးအေးဆေးဆေးပင်။
"တင်းတောင်..."
အိမ်ရှေ့မှ လူခေါ်ဘဲလ်သံကြောင့် အိမ်ထဲကမေမေက လှမ်းထွက်ရင်း တံခါးသွားဖွင့်ပေးလိုက်လေသည်။
ခဏအကြာတွင်မေမေနှင့်အတူ ချောမောသောအန်တီတစ်ယောက်နှင့် သူတို့အရွယ်ကလေးတစ်ယောက်လည်း ဝင်လာခဲ့လေ၏ ။
မေမေက စကားတပြောပြောဖြင့် သူတို့အနားသို့ရောက်လာကာ
"သားတို့...သူတို့က ဟိုဘက်အိမ်ကိုပြောင်းလာတဲ့ အိမ်နီးချင်းအသစ်တွေ။ဒါကမေမေ့ရဲ့သူငယ်ချင်း နိုအာနဲ့ သူ့သားလေး nikiတဲ့ ။ nikiလေး ဒါကအန်တီ့သားsunooနဲ့ သူ့သူငယ်ချင်းjungwonတဲ့ ။ သားရဲ့အစ်ကိုကြီး တွေပေါ့ ။ sunooနဲ့jungwon...nikiကိုလည်း ခေါ်လိုက်ကြဦး ။ မေမေတို့ အထဲခဏသွားလိုက်ဦးမယ် ။ "
မေမေနှစ်ယောက်ကတော့ ပြောချင်ရာပြောပြီး...
ထိုကလေးနှင့် သူတို့အားထားခဲ့လေပြီ ။
sunooကတော့ ထိုကလေးအား အကဲခတ်နေချိန် ...jungwonမှ သူတို့နှင့်အတူထိုင်ရန်လှမ်းပြောလိုက်၏ ။
jungwon :"နာမည်ကနီခီဟုတ်လား။ "
ခေါင်းငြိမ့်လာသောထိုကလေးက မိမိတို့အား ကြောက်နေသည်လား ဒါမှမဟုတ် သူ့နဂိုပုံစံပဲလား မပြောတတ် ။
YOU ARE READING
My Youth
Fanfiction'Hyungက ကျွန်တော်ရဲ့ မရှိမဖြစ်လေးပါ...' 'ငါ့မှာဆိုးချင်တိုင်းဆိုးခွင့်ရတာဆိုလို့ မင်းပဲရှိတာ' 'ဒီလောက်ချစ်ဖို့ကောင်းတဲ့ လူသားလေးကို မချစ်မိတဲ့သူ ဘယ်သူများရှိမှာတဲ့လဲ '
